Tahimik na nakaupo si Valine sa isang silya habang sumisimsim ng isang mamahaling herb. She couldn't help but giggle inside habang minamanmanan ang bawat kilos at ekspresyon ng kapatid niyang si Farrah. Kita niyang hindi nito maitago ang paninibugho habang inaalalayan siya ng Ninong din nito sa lahat ng gustuhin niya. ‘You might be the first to came, but you failed to claim him . . .’ Tumaas ang kilay niya at nilaro ang basa niyang labi.
Earlier, hindi mawari ni Valine kung saan na sila maaaring nakarating ng Ninong niya kung ’di lang dumating si Farrah. Her sister came into their Ninong’s house—uninvited and was in a hurry. Tiyak din siyang turned on pa rin ang Ninong niya basi sa kilos at pagtatakip nito nang bahagya sa harapan ng suot nitong slacks. ‘How uncomfortable would that be?’ She inwardly giggles. Playing proud sa kaniyang nagawa upang e-provoke ito.
“Sinabi ko ng ayos lang ang kapatid mo. Your parents also called, and they asked me to look after her and you in the meantime dahil next week pa sila uuwi rito sa Winery Town. It's dangerous driving from home all the way here when it's already dark!” Valine leaned on the table at pinaglaruan ang kaniyang cup. She's a bit upset because of her sister’s interruption. ‘Mabuti na lang at off duty ang mga maid ni Ninong. Yeah, precisely. ’Di naman ’yan mangangahas na ganun- ganunin ako kung may ibang tao rito . . .’ Her lips were pouting at parang bata na dinilaan ang tea na natira sa gilid ng teacup.
“But, Ninong. I'm Valine’s older sister and she's my responsibility too. So I'm here to pick her up. But if she doesn't want to go home yet, sasamahan ko na lang siya rito,” matigas na turan ni Farrah. Valine could sense the dominant kaartehan sa kilos at salita nito. Kahit makailang ulit na niyang narolyo ang kaniyang mata dahil sobrang naiirita siya sa galing nitong umarte, ay ’di pa rin nababawasan ang pagiging masakit sa mata nito para sa kaniya.
“Valine, do not play with your cup. Mainit pa ’yan!” Para siyang bata na dinaluhan ng Ninong niya sabay angat sa ulo niyang nakahiga na sa table. ‘How can I not lean on the table? Ang sama ng pakiramdam ko sa tuwing nakikita ko ang paawa at painosenti na mukha ng babaeng ’yan!’
“Come on, Valine. Aren't you sobered up enough?” iritableng bulalas ni Farrah.
“I don't want to hear that ugly girl’s voice, ninong . . .” bulong niya sabay yakap sa kaniyang hawak na teacup.
“You! Anong sinabi mo?” galit na singhal ni Farrah. Tila mas lalo lamang siyang ginaganahan na asarin ito. Though she's mad. Valine was certain na ayaw niyang palampasin ang pagkakataon na palabasin ang kulo nitong inaamag na sa loob. ‘You’ll pay the price for interrupting us. ’Di man kita kayang saktan dahil ’di ko kaya ang sama ng budhi mo, and I'm not like you. Papatayin na lang kita sa selos at inggit.’ Valine’s lips curls as she was trying to get a hold of her ninong’s arm.
“I want to go to my room, Ninong . . .” bulong niya rito nang makakuha siya ng tyempong mapalapit sa mukha nito.
“Valine, can you stop acting like a brat? Ako na ang bahala sa kaniya, Ninong. I'm sorry at masyadong na-disturb ka na namin. Gabi na rin po and your day is absolutely busy, so you'll need some time to rest.” If Valine could only drop her act ay kanina pa niya na-ismiran ang kaniyang kapatid sabay sampal sa mukha nito—that’s the only violence that she can think of doing against Farrah.
Nag-iisip na siya ng isasagot sana sa kapatid niya nang hawakan ng kaniyang ninong ang braso niya.
“It’s fine, Farrah. You can stay here too. Samahan mo na lang ang kapatid mo sa silid kung saan ko si—”
“No! I don't want to stay in the same room together with that girl!” bulalas niyang pupungas-pungas pa. “I’d rather sleep outside than stay with her in a room!” anas ni Valine with matching tapping on the table. Saglit na nawala ang coolness niya nang marinig ang suhesyon ng kaniyang ninong.
“You!” Hirap na hirap si Valine na pigilin ang mga ngiti niya. ‘Ang sarap asarin at inggitin . . .’ Kita niya ang pamumula ng mga mata ni Farrah, lalo na ang mumunting ugat nito sa noo.
“Fine . . . Enough the two of you. Farrah, you can stay in the guestroom, while Valine stays in my spare room sa ibaba.” Nararamdaman naman ng guilt si Valine nang makita ang pagod na ekspresyon ng ninong niya.
“How about you, Ninong? Where are you going to sleep?” tanong ni Farrah. Para namang sira si Valine na ginagaya ang tanong ng kapatid sa pamamagitan lamang ng kaniyang mukha. She knows that it's childish. Pero tapos na siyang magtimpi pa rito.
“I’ll be staying in the master's bedroom sa ibaba.” Valine look at her sister sabay aktong umiiyak habang nakailing. Nagpang-abot naman ang tingin nilang dalawa, kaya nginitian niya ito ng ubod nang tamis.
“Ninong . . . I—I think I'm going to throw up,” Valine said while holding the sleeve of her Ninong’s clothing habang mahinang tinatambol ang dibdib niya. She even let a little of her saliva drips on her lips.
“Gosh! You're gross, Valine!” Farrah yelled and quickly stood up to help. She was laughing inwardly dahil kita niyang totoong na-horrified ang mukha ni Farrah. ‘Sino ba naman ang gustong maglinis ng suka?’ She wanted to laugh kung ’di lang siya nagda-drama.
“Come here.” Agad naman siyang pinangko ng Ninong niya at binuhat.
“Ninong . . . I'm so dizzy . . .”
“For God sake, V. Don't you dare drink again! Come follow us, Farrah. Help your sister change her clothes too.” Valine leaned into her Ninong’s chest a little further. ‘After what you did to me sa watch room mo . . . At kani-kanina lang, how can you drop an act like nothing happened and everything is normal?’ Bahagya niyang pinisil ang dibdib nito. With the huge intention of showing off to Farrah.
Sa buong paglalakad nila ay malamang kanina pa nalunod sa dugo si Freyah dahil sa talas ng mga titig ni Farrah.
“We’re here. Come on. Humawak ka sa ’kin.” Marahan siya nitong ibinaba sa sahig at inalalayan palapit sa bowl. “No. ’Wag mo naman ingudngod ang mukha mo riyan!” angal nito nang bahagyang nawala ang balanse niya. Even she heave a deep sigh of relief dahil nahawakan siya nito agad. Though she's already prepared na halikan ang kumikinang sa linis na inidoro, ayaw din naman ni Valine na umabot pa roon ang drama niya.
“My goodness, Valine. Next time . . . No. I mean, no more next time! You can't even hold your liquor properly. . .” bulong ni Farrah nang hawakan nito ang buhok niya at napalapit sa kaniya ang pagmumukha nito. She wanted to spit on it and see kung paano ito magre-react. ‘I’m not going to do it. Masyadong malinis ang laway ko para ilagay sa maruming mukha mo!’ She was throwing a ripples of death stare kay Farrah. Hanggang sa nakaisip siya ng isang ediya.
“Bu-but, you told me na okay lang magtungo sa bar, Ate. You even told me that I could find Ninong there, but I didn't . . .” Kita ni Valine kung paano nanlaki ang mga mata ng kapatid niya. She was certain na nabigla ito sa sinabi niya. Sa mga panahon na kasama niya ito noon dala ang isipin na mahal siya nito ay never niya itong isinuplong sa mga magulang nila. She always takes the blame kahit na ang totoo ay ito ang laging nagfi-feed ng masasamang ediya sa kaniya, at doon niya na-realize ang lahat ng kasamaan nito nang tuluyan na siyang nagising at nabigyan ng pagkakataon na ayusin ang sarili niya.
“Farrah . . . Anong ibig sabihin ng kapatid mo?” Pansin ni Valine na natigilan si Farrah, ngunit ngumiti rin kalaunan. ‘One, two, three, and action!’ pagbibilang niya sa kaniyang isipan.
“Sorry po, Ninong. Since wala sina mom at dad, my sister keeps on expecting you to visit us. Kasi we thought ibinilin kami nina dad sa ’yo. But you didn't show up in Casa Samotcha. So I told her that you owned a bar. Although malalaki na kami, Dad still want treat us like we're kids. And who would have thought na pupunta pala talaga ’tong isang ’to sa ’yo! I warned her many times though. Pero alam mo naman kung gaano katigas ang ulo ng kapatid ko na ’yan.” Valine inwardly smiles dahil sa galing nitong magdahilan. Ni hindi siya makahanap ng dahilan na ’wag paniwalaan ang mga sinasabi nito. For now, Valine heave a sigh—a defeated sigh. ‘I think need ko pa ng pospusang acting workshop para tapatan ka, Farrah . . .’
“Augh! You two, you should never do that again. Valine, you listen. Never ever go back to that kind of place. ’Yun ang lugar na maraming magti-take advantage—lalo na sa ’yo. Sa inyo.” Hindi na siya sumagot pa bagkus ay tumango na lang. “Are you done?” Muli ay tumango siya.
“Farrah, hold her. Kukuha lang ako ng damit.” Valine almost ran away nang maramdaman ang hawak ng kapatid niya. ‘What a serpent’s touch!’ Gusto niya iyong isigaw kung maaari lang.
Ngunit sapat na ang disgusto na nakasulat sa mga mata niya habang nakatingin dito.
“Who would have thought that our innocent and good girl —little Valine would really do or should I say dare to be daring. Where did you get the audacity to approach Ninong, huh?” Ramdam niya ang matalas nitong kuko na unti-unting bumabaon sa braso niya. It was painful, certainly, but she didn't budge. Instead a playful smile was showing on her lips.
“I just did what you told me, Farrah. And besides, you should be celebrating now since we both know kung gaano mo kagusto na makita at makasama si Ninong. . . You should be thanking me too. Heh! How ungrateful!” Valine smirked nang makita ang nakamamatay na titig ng kapatid niya. She knows na anytime her sister will make a brute response, since alam din niyang ni sisiw lang para dito ang ipa-rape siya, just to ruin her completely. Kahit hindi pa gaanong pulido ang ibedensya niya, at least now, alam na niya kung kanino dapat siya nag-iingat. At unti-unting lumilinaw kung sino ang kakampi niya talaga.
“Yo—you, bïtch . . .” bulong nito nang pareho nilang narinig ang mga yabag ng papalapit sa kinaroroonan nila. Binuhos nito sa mukha niya ang tubig gamit ang isang bedit. Valine felt the difficulty in breathing ngunit naroon pa rin ang ngiti niya sa labi. Hihilahin pa sana nito ang buhok niya ngunit nabitin iyon sa ere.
“Are you two okay?” Confusion was written all over Creon's Face. Dahil sa naabutan nitong naluluha na si Valine at nakataas pa ang kamay ni Farrah. “Valine, you okay?” Nagpalingo-lingo siya sabay taas ng dalawa niyang kamay. ‘Heh! Worth it ang talas ng bidet sa mukha ko!’
“Ninong, I want to sleep now.” Nagpapaawa ang boses niya na sinabayan pa ng basa niyang damit, mukha at buhok.
“Valine is being an idiot, Ninong. Pinaglaruan ba naman ang bedit. Tsk! Nabasa rin tuloy ako.”
“Farrah, go and help your sister change. Here, I don't have anything that is girly. That's better than a bathrobe though. Call me if she's done. Be good, Valine. Listen to your sister. I'll go get another set of clothes. Wala tayong helper tonight so you two should take good care of each other.” Tumingin siya kay Farrah ngunit rinolyuhan lamang siya nito ng mga mata.
“I’ll be watching you . . .” bulong nito at halos sabunutan na siya sa pamamagitan ng tingin.
“Be my guest . . .” Ngumisi siya sabay kuha sa puting malaking T-shirt na nasa kamay nito. Agad siyang pumasok sa loob ng shower room at doon ay naghubad. Hindi muna nagbihis si Valine, binuksan ang heater saka malayang muling ipinaglandas sa kahubaran niya ang maligamgam na tubig mula sa shower. This time, she wanted to wash up para mawala sa katawan niya ang mga bakas na nahawakan siya ni Farrah. Valine tightly gripped the shower valve bago iyon pinatay. She was so mad lalo na sa sarili niya. ‘How could you fall for that devil’s fake sympathy and love before? Ganoon ka ba kauhaw ng pagmamahal?’ Tila nahimasmasan pa siya matapos nakapag banlaw.
“Hurry, Valine. ’Wag mo ng paghintayin si Ninong. Magkaroon ka ng kahit na konting hiya sa sarili!” matigas na turan ni Farrah.
“I’ll be out in a moment,” aniyang walang ka-emo emosyon.
Nang nakalabas ay suot na niya ang malaking damit ng Ninong niya.
“Here, Farrah, wear thi— oh . . .”
“I’m done, Ninong. I want to sleep now.” Muli ay itinaas niya ang dalawang kamay, hudyat na muli siyang magpapabuhat dito.
“Stop acting ridiculous, Valine. Why don't you walk since we both know that you are sober now!”
“Farrah, don't be like that to your sister. Be more patient. Here, wear this. Dadalhin ko na ang kapatid mo sa magiging silid niya. Sumunod ka na lang when you're done.” Lumapit ito kay Valine at kinarga siya nang walang kahirap-hirap.
“Thank you, Ninong. . .” Valine whispered at isiniksik ang mukha niya sa leeg nito. Sinadya niya ring tingnan si Farrah upang makita ang reaksyon nito. At ’di nga siya nagkamali dahil halos bumaon na sa sarili nitong kamay ang matatalas na kuko. Bago pa man ito nawala nang tuluyan sa kaniyang paningin ay bahagya niyang iginalaw ang kamay niya—waving Farrah goodbye teasingly. ‘Bítch!’ Napahagikhik na lang siya matapos iyong mabasa mula sa bumukang bibig ni Farrah.
“And what are you giggling about?”
“Nothing in particular, Ninong. It's just . . . You smells good,” Valine teases at panakaw na humalik sa leeg nito. Ramdam din niya ang makisig nitong kamay na nakapalibot sa mga hita niya. Creon is carrying her like she's a baby and not a fully-grown adult.
“Hey, don't do that. Farrah might see us!” asik nito. But it didn't stop her from being more playful.
“So, in other words, puwede pala kung ’di tayo makikita ni Ate, Ninong?” Hinagod niya ang batok nito. ‘Mukhang naligo yata si Farrah . . . Natagalan siya, heh! Mukhang may pina-plano. As if naman masosolo mo si Ninong. Over my dead gorgeous—not even when I'm dead!’
“Shhh . . . Stop. I will no longer tolerate your silliness.” Pansin niyang tumigil ito sa harapan ng isang pinto.
“Are you sure, Ninong Creon?” Sinadya niyang bagalan ang pagbigkas ng pangalan nito. At kasabay ng pagsara ng pinto sa silid ay ang pagsiil niya sa mga labi nito.
“Uhmmm . . .” Valine moaned nang lumapat ang kaniyang likuran sa malambot na kama. Mabilis niyang kinuha ang kamay nito at inihimas sa kaniyang hita. Valine could feel that her Ninong’s hand was twitching while gently moving on her skin.
“Oh, V-Valine, stop . . . Baby, stop.” Matigas ang boses nito ngunit pansin niyang may hingal doon. And again, as what she expected —kitang-kita ang hard-on nito. “Look what you've done, baby. How am I going to calm it down?” wala sa sariling anas nito.
“Goodnight, Ninong. Have sweet dreams . . . I'll message you later kaya please, pakilapag na lang sa mesa ng purse ko. Thank you, Ninong.”
“Augh . . . okay . . .” Halos natawa na lang si Valine dahil ramdam na ramdam niya ang frustrations sa boses nito.