“วันนี้พระจันทร์สวยยังเลยนะคะ” หญิงสาวเงยหน้ามองพระจันทร์ ไม่รู้วันนี้ทำไมยิ่งมองก็ยิ่งน่าหลงใหล
“ใช่ครับ” แต่ไม่สวยเท่าคนข้างๆของพี่หรอก เขาได้แต่ต่อประโยคในใจ
“ทำไมวันนี้ถึงว่างจัดงานละคะ” เธอถามเขาออกไปด้วยความสงสัย ถ้าเป็นเมื่อก่อนเอคงจะดีใจจนน้ำตาไหลเพราะเขาไม่เคยเห็นค่าวันสำคัญต่างๆระหว่างที่คบหากันเลย
“พี่ขอโทษครับ พี่รู้แล้วว่าพี่เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องจริงๆ เมื่อก่อนเวลาถึงวันสำคัญของลิตาพี่ก็มักจะงานยุ่ง พี่ขอโทษจริงๆครับ”
“ช่างมันเถอะค่ะอดีตก็คืออดีต คำขอโทษไม่ใช่คำที่ลิตาอยากฟังหรอกค่ะ” เธอบอกเขาออกไปตามตรงไม่ได้ต้องการประชดแต่มันเป็นความต้องการของเธออย่างนั้นจริงๆ เมื่อเธอมองเห็นความจำเป็นอีกมุมของเขาเธอก็พอจะเข้าใจได้ว่าที่เขาทำก็เพื่อครอบครัวทั้งนั้น
“รีบๆให้โอกาสพี่นะครับเพราะว่าพี่พร้อมจะเริ่มต้นครอบครัวของเราแล้ว รู้ไหมครับว่าลูกน่ะจับความรู้สึกของเราสองคนได้เพราะฉ
