“สวัสดีค่ะป้าพุดซ้อน เขาไปไหนกันหมดหรอคะ” เธอถามหาคนอื่นๆเพราะเมื่อลงมายังชั้นล่างก็ยังมองไม่เห็นเจ้าของบ้านอย่างคีรีภัทรและคีติกา
“คุณคีรีว่ายน้ำอยู่ที่สระว่ายน้ำค่ะ”
“ว่ายน้ำหรอคะ” คีติกาที่เพิ่งลงมาจากชั้นบนอดแปลกใจไม่ได้ที่พี่ชายมาว่ายน้ำเอาวันนี้เพราะปกติพี่ชายจะออกจากห้องแค่เวลาไปทำงาน เช้าวันหยุดอย่างเช่นวันนี้ก็ไม่เคยออกไปไหนแต่วันนี้กลับลงมาว่ายน้ำแต่เช้า
“ใช่ค่ะคุณพระพาย ป้าดีใจมากค่ะที่เห็นคุณคีรีดูผ่อนคลายมากกว่าทุกวัน” พุดซ้อนตอบกลับยิ้มๆ บ้านหลังนี้กำลังจะกลับมาเป็นบ้านที่มีสีสันอีกครั้งสินะ
“พี่ชายของพระพายว่ายน้ำน่าแปลกใจขนาดนั้นเลยหรอจ๊ะ” เธอถามออกไปด้วยความไม่เข้าใจเพราะการว่ายน้ำคือสิ่งที่ชายหนุ่มทำเป็นประจำไม่ใช่หรอ ตอนที่เธอกับเขาแต่งงานกันก็เห็นออกจะบ่อย
“แปลกเพราะตั้งแต่ที่พี่สองคนเลิกกันสระน้ำก็กลายเป็นสระร้างเลยค่ะ วันนี้เป็นวันแรกที่พี่คีรีกลับมาว่ายน้ำ สงสัยจะเพราะคนในดวงใจกลับมาหาแล้ว” พระพายเอ่ยแซวเป็นการตอบกลับยิ้มๆดีใจที่ได้เห็นพี่ชายลุกขึ้นจากเตียงออกมาผ่อนคลายด้วยการออกกำลังกาย
“งั้นแปลกจริงๆด้วย”
“แล้วนี่เหมือนจะออกไปไหนหรือเปล่าคะ”
“พี่จะพาน้องลิตาไปดูโรงเรียนจ้ะ น้องลินีคงต้องย้ายมาเรียนโรงเรียนใกล้ๆบ้าน”
“ดีเลยค่ะพระพายเห็นด้วยแบบนี้จะสะดวกกว่า วันนี้พระพายมีนัดไม่งั้นจะออกไปเป็นเพื่อนนะคะ”
“พระพายจะไปไหน” ร่างแกร่งเปลือยท่อนบนมีผ้าเช็ดตัวพาดอยู่ที่หัวไหล่ สวมกางเกงว่ายน้ำสีดำถามออกไปน้ำเสียงอบอุ่น หญิงสาวได้ทีพิจารณาร่างกายอันสมบูรณ์แบบของชายหนุ่ม แม้หนวดเคราจะกวนใจเธอบ้างแต่โดยรวมเขาก็ยังดูหล่อเหลาเหมือนเดิม
“อยากไปดูโรงเรียนน้องลินีเป็นเพื่อนพี่ลิตาค่ะแต่ว่าวันนี้พระพายมีนัด”
“จะย้ายโรงเรียนลูกหรอ”
“ค่ะ อยากย้ายมาอยู่ใกล้ๆลูกจะได้ไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง อีกอย่างลูกก็ไม่ต้องตื่นเช้ามาก”
“รอพ่อแปบนึงนะครับเดี๋ยวพ่อจะพาหนูไปเองไม่ต้องไปรบกวนอาพระพายเขาหรอกลูก”
“จริงๆนะคะ”
“จริงสิครับ รอพ่อก่อนนะพ่อขอไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน” ชายหนุ่มรีบหมุนตัวเดินไปยังห้องนอนส่วนตัวของตนเองทันที รอไม่นานเขาก็กลับลงมาหาลูกสาว และพากันเดินจูงมือลูกสาวออกไปข้างนอกด้วยกันสามคนพ่อแม่ลูก
พระพายเดินทางมาที่ห้างแห่งหนึ่งเพราะวันนี้เธอตั้งใจจะมาเลือกซื้อของขวัญวันเกิดให้เพื่อนโดยมีสายฟ้าเป็นคนอาสาช่วยเลือกของขวัญให้
“วันนี้ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษจังเลยนะครับ”
“เพราะมีเรื่องดีๆจริงๆนั่นแหละค่ะ”
“พี่ตกข่าวอะไรหรือเปล่าครับ”
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ พระพายแค่ดีใจที่พี่คีรีออกมาว่ายน้ำเล่นอย่างสบายใจ”
“ถ้าให้พี่เดานายคีรีเลิกหมกตัวเพราะน้องลิตากับลูกสาวแน่ๆ”
“ถูกต้องเลยค่ะ บ้านของพระพายมีสีสันกว่าเดิมเยอะเลย ตอนนี้พระพายสัมผัสได้ถึงบ้านที่อบอุ่นอบอวลไปด้วยความรัก ในใจยังหวังว่าพี่ๆทั้งสองคนจะกลับมาคืนดีกันไวๆ”
“อยากให้คืนดีเราก็ต้องเป็นกามเทพสิครับทุกอย่างจะได้ง่ายขึ้น”
“จริงด้วยค่ะเราทำอะไรได้บ้างค่ะ พระพายอยากเห็นพี่คีรีมีความสุข”
“เอาไว้พี่คิดแผนออกแล้วจะรีบบอกนะครับ”
“ได้เลยค่ะ” ด้านคีรีภัทรเขาพาเธอและลูกสาววนดูโรงเรียนอยู่สองสามแห่ง น้องลินีถูกใจโรงเรียนที่สุดท้ายที่เขาพามาดู
“ยิ้มแบบนี้ชอบที่นี่หรอคะ”
“ค่ะ ที่นี่น่าอยู่”
“สวัสดีครับมาติดต่ออะไรครับ อะ อ้าวลิตาใช่ไหม”
“นี่...” เธอรู้สึกคับคล้ายคับคลากับผู้ชายตรงหน้ามากๆแต่ยังนึกชื่อเขาไม่ออก
“เราหมอกไงจำไม่ได้หรอ”
“หมอกคณะวิทยาศาสตร์กีฬาใช่ไหม”
“ใช่แล้วดีใจจังที่ลิตาจำได้”
“แหะๆจำได้แล้ว ดีใจที่เจอนะหมอก” เธอลืมหนุ่มหล่อคนนี้ได้ยังไงนะแย่จริง
“แล้วนี่...”
“ลูกสาวของลิตาเอง น้องลีนีสวัสดีลุงหมอกก่อนลูก”
“สวัสดีค่ะ”
“ส่วนนี่พ่อของน้องลินีชื่อคีรีภัทร”
“สวัสดีครับคุณคีรีภัทร”
“เรียกคีรีก็พอครับ คุณหมอกเป็นคุณครูหรอครับ”
“อ๋อใช่ครับ ผมสอนว่ายน้ำ”
“จริงหรอดีเลยจะได้ให้น้องลินีเรียนกับหมอก” ผลิตาตอบกลับน้ำเสียงตื่นเต้น ชายหนุ่มรู้สึกขัดใจมากๆ เธอไม่เห็นหรือไงว่าเมื่อเช้าเขาก็ว่ายน้ำเอาจริงเอาจังแค่ไหนทำไมจะสอนลูกสาวตัวเองว่ายน้ำไม่ได้
“ให้คุณพ่อสอนได้ไหมคะ” คีรีภัทรยิ้มออกมาเต็มใบหน้ารู้สึกชอบใจที่ลูกสาวเลือกตน
“ได้สิครับ หนูอาจจะยังไม่รู้ว่าพ่อเคยเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ”
“จริงหรอคะคุณพ่อเก่งจังเลย” คีรีภัทรก้มลงไปหอมแก้มลูกสาวฟอดใหญ่ แก้มของสาวน้อยนุ่มนิ่มเขาอยากจะหอมทั้งวันเลย ในอดีตเธอจำได้ดีว่าชายหนุ่มชอบว่ายน้ำเป็นชีวิตจิตใจ สมัยเรียนเธอเองมานั่งเฝ้ามองเขาว่ายน้ำเพื่อฝึกซ้อมก่อนทำการแข่งขันเป็นประจำ เขากวาดรางวัลมากมายมาได้ด้วยความสามารถของตนเอง มารดาของชายหนุ่มยิ้มเต็มใบหน้าชื่นชมลูกชายคนเก่งอยู่เสมอ