“เล่าเถอะค่ะลูกรออยู่” สายตาดุๆที่ส่งมาทำให้เขาต้องเริ่มต้นเล่านิทานทันที แรกๆอาจจะยังมีติดขัดบ้างแต่พอเล่าไปเรื่อยๆก็เริ่มลื่นไหล สาวน้อยมีความสุขมากคุณพ่อเล่าจบคุณแม่ก็เล่าต่อ ชายหนุ่มละสายตาไปจากหญิงสาวไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียวเพราะเธอมีแรงดึงดูดแห่งรักให้เขาไม่อาจหักห้ามใจได้ ไม่นานหนูน้อยก็นอนหลับปุ๋ย ผลิตาขยับผ้าห่มคลุมร่างลูกสาวกลัวว่ากลางคืนจะหนาว
“หลับง่ายจัง”
“สงสัยวันนี้คงจะเหนื่อย บางทีสามสี่เรื่องก็ยังไม่ยอมนอนเลยค่ะ”
“ลิตาเล่านิทานสนุกจัง”
“ค่ะ ไม่งั้นลูกคงไม่ให้เล่าให้ฟัง”
“พี่เองก็คงต้องฝึกบ่อยๆแล้วจะได้เก่งแบบลิตา”
“ดีค่ะ” หญิงสาวเตรียมจะนอนพลิกตัวไปอีกด้านแต่โดนเขารั้งเอาไว้ก่อน
“มีอะไรคะ”
“ง่วงแล้วหรอครับ”
“ก็ยังค่ะ”
“ไปดูพระจันทร์ที่ระเบียงกันดีไหมครับ” เขาถามหญิงสาวออกไปสายตาแพรวพราว
“เอาสิคะ”
“เอาเลยหรอครับ”
“อะไรคะ ทะลึ่ง!”
“ฮ่าๆพี่ยังไม่ได้คิดอะไรเลยม
