บทที่ 13

1096 Words

“อะ แฮ่ม” เขากระแอมออกมาเบาๆ พอมองไปที่เตียงเธอก็ต้องตกใจ หญิงสาวยกมือปิดหน้าอัตโนมัตินั่นทำให้ปมผ้าเช็ดตัวที่พันไว้หลวมๆ คลายตัวจากนั้นผ้าเช็ดตัวก็ลงไปกองอยู่บนพื้น คีรีภัทรตกตะลึงงันรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้หญิงสาวและโอบกอดเธอเอาไว้อย่างยากที่จะหักห้ามใจ ไม่รู้สินะการกระทำของเขามันเป็นไปโดยอัตโนมัติ “คนบ้าปล่อยลิตานะ” หญิงสาวร้องโวยวายเมื่ออีกฝ่ายฉวยโอกาสจากเธอหน้าตาเฉย “อย่าเสียงดังสิครับเดี๋ยวลูกตื่นนะ” ชายหนุ่มบอกออกไปน้ำเสียงแหบพร่าแถมยังส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้หญิงสาว เธอรู้สึกวูบวาบไปทั่วทั้งร่างเพราะร่างกายของเธอที่เปลือยเปล่านั้นกำลังแนบชิดกับร่างกายของเขาทั้งที่ตอนนี้เขาสวมเสื้อผ้าครบถ้วนแต่เหมือนเขาไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยสักชิ้นเหมือนกันกับเธอ “ปล่อยนะคะแล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวมาให้ลิตาด้วยคนฉวยโอกาส” เธอบอกเขาออกไปหน้างอ ชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยอ้อมกอดแต่ใช้เท้าคีบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาแทน เขาหมุ่นค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD