บทที่ 28
ไกลถึงพันลี้ก็รู้ว่าเป็นเจ้า
โรงเตี๊ยมหว่านฮั่น เป็นศูนย์กลางควบคุมกิจการค้าขายทั้งหมดในตลาดมืด พวกเขามียอดฝีมือให้ความคุ้มครองและขจัดปัญหาความวุ่นวาย มีแม่นางคิ้วตาอ่อนละมุนผู้หนึ่งเป็นประมุขใหญ่ นามว่า เมิ่งหราน เส้นสายในยุทธภพของแม่นางเมิ่งหรานผู้นี้กระจายดั่งรากต้นไม้ ไม่ว่าสถานที่แห่งใดก็ล้วนมีคนของนางแอบแฝงคอยสืบข้อมูล ตลาดมืดจึงไม่ใช่แค่ตลาดให้คนมาจับจ่ายซื้อของอย่างเดียว แม้แต่ข้อมูลลับสุดยอดต่างๆก็ล้วนหาได้จากที่แห่งนี้
บนชั้นสามของโรงเตี๊ยมหว่านฮั่น ภายในห้องรับรองอันหรูหราพื้นพรมปูผ้าปักลายสลับซับซ้อน เจ้าสำนักใหญ่เชื้อเชิญอาคันตุกะท่านหนึ่งมาเยือน นำชาชั้นดีและสุราชั้นยอดที่เขาน่าจะชอบมาต้อนรับ บนโต๊ะไม่จี่มู่ยังวางขนมสีสันละลานใส่พานหลิวหลีไว้ห้าพาน จุดกำยานสร้างบรรยากาศกลิ่นเหมยแดง ส่วนตัวเจ้าสำนักแต่งกายพิถีพิถันด้วยแพรพรรณชวนมองดุจดอกบัว เมิ่งหรานไม่ชมชอบแต่งกาย
