MADILIM NA KAHAPON-COMPLETE Soon in physically book

Chapter 21

Continuation

BUMABA na sila ni Manang Glo, dahil baka makahalata ito kung bakit matagal sila sa silid nito. Parang walang nangyaring pag-u-usap sa dalawa ng makababa. Masaya namang natapos ang kaarawan nito. Pero ito na ang simula ng bangungot na kakaharapin ni Francine, ngunit may lakas na siya para lumaban. Dahil may maasahan na siyang kakampi anuman ang mangyaring ikakapahamak niya sa kanyang amain.

Lagi naman nakabantay si Manang Gloria, hindi kay Francine kundi sa amain nito.

Lalo na noong isang gabi, umuwi ito ng maaga galing sa pagbisita nito sa isa pang branches nito sa laguna, dahil nasa batangas sila ay malapit lang iyon kaya lang bakit maaga ito.

Pina dayday off siya nito, kaya kinabahan siya ng araw na iyon mabuti na lang at humingi ito ng pagkain at tsaa bago ito umalis, mabuti na lang at hindi nahalata ng kanyang amo na may idea na siya sa kuwento ng mag-ama.

Samantala ay kinakabahan naman si Francine sa kanyang kuwarto ng marinig na pinapaday-off ni Amador si Manang GLO, ngali-ngali na siyang bumaba at sigawan si manang na 'wag mag day off, ngunit natatakot siya na baka madamay ito kapag nagalit si Amador. Kaya pikit mata na lang siya, habang umaalis na si manang Glo, ng mga oras na iyon. Dali-dali sana niyang ila-lock ang kanyang kauwarto ng maunahan siya ng kanyang amain at naiharang nito ang braso sa pintuan.

“Bakit nagmamadi ka? Hindi mo man lang sinalubong si Papa. My Princess.?” nakangising sabi nito kay Francine.

“Hay*p ka , hindi kita ama simula ng mamatay si Nanay wala na akong mga magulang and don't call me your princess because im not your daughter!” sigaw na saad ni Francine, habang masama ang tingin nito sa amain.

“Napaka harsh mo naman sa akin," nagagalit na ito pero nagtitimpi pa rin ito ng sarili. “‘Di ba sabi ko sa iyo noon, hindi pa kita gagalawin hangga't bata ka pa, kumbaga sa prutas hilaw ka pa. Pero ngayong hinog ka na kailangan na kitang pitasin. And now your eighteen, dapat muna akong pagsilbihan hindi bilang katulong, kundi bilang isang babaeng papawi ng init ko, ang dami ko ng sakripisyo sa iyo. Kaya sisingilin na kita.” pagkasabi nito ay malakas na hinatak nito si Francine pahiga sa kanyang kama.

“Hay*p ka, bitiwan mo ako hindi ko hiniling na ibigay ang lahat sa akin. Ilang beses akong nagmakaawa sa iyo na hayaan mo na ako, pero ano hindi mo ako pinakinggan tapos ngayon, isusumbat mo sa akin ang mga ginastos mo sa akin. Bakit hiniling ko ba sa iyo ang mga iyon, hindi 'di ba, pero dahil diyan sa kasakiman mo namatay ang nanay ako.” nagwawalang sagot nito sa amain at pinagsisipa nito si Amador habang pilit nitong hinahalikan siya at hinuhubaran, ngunit sadyang malakas ang katawan ng kanyang amain. Nagtagumpay itong mahubaran siya kaya iyak na lang ang maririnig mo sa silid na iyon.

Ngunit sadyang madeterminasyon si Francine na makawala sa amain, kaya nang mabitiwan nito ang isang kamay niya ay ubod lakas niyang ikinalmot sa mukha ito kaya ang kanyang mga kuko ay dumapo sa pisngi nito. Kaya naitulak siya nito at pumalahaw ng hiyaw ng masugatan ang mukha nito dahil sa kuko na bumaon sa mukha mula kay Francine.

Nakalabas si Francine sa kanyang kuwarto at sinubukang lumabas nang mahagip siya ni Ronnie at sapilitang ipinasok ulit paakyat sa silid niya. Ngunit hindi pa rin sumuko si Francine nagwawala na ito at nagpupumiglas sa hawak at isinisigaw ang pangalan ng kanyang mga magulang iyon ang naabutang tagpo ni Amador.

Pinagtulungan nilang iakyat si Francine at ipinasok sa silid naman ng amain nito. Itinali ni Amador ang dalawang kamay ng dalaga sa dalawang dulo ng headboard ng kama.

At pagkatapos ay pinalabas na nito si Ronnie sa silid na iyon.

Manang Gloria

NAKAALIS na ako sa bahay nina Francine, abot-abot hanggang langit ang aking panalangin sa Diyos na sana ay makaligtas si Francine sa amain nito at tumalab na sana ang pampatulog na inilagay niya sa tsaa na ibinigay niya kanina dito.

Nandito na ako sa amin. Sinalubong ako ng anak kung si Margo. Dala-dala ko na ang mga pasulong na ibinibigay sa akin ni Francine sa anak kung si Margo, minsan kasi dinadala ko ito noong medyo bata pa si Francine para may kalaro dahil hindi nga ito nakakalabas sa bahay nito kung hindi papasok sa paaralan. Mabait namang bata talaga si Francine kaya madaling nakagaanan ng loob ng anak kong si Margo hanggang sa naging matalik na magkaibigan ang dalawang ito.

“Nay, buti at pina day off ka nina Francine? Kumusta na po siya?” tanong nito sa akin.

“Oo, nga mabuti naman ang kaibigan mo anak, kaya lang may problema siya.” halika sa loob at doon natin pag-usapan.

Samantala sa bahay nina Francine, “Napakaganda mo talaga kaya nga nang una pa lang kitang makita ay nabighani na ako sa kagandahan mo. Kaya lang sobrang bata mo pa noon, kaya pinagtiyagaan ko muna ang nanay mo.” sabi nito habang nakangisi sa kanya.

“Walang hiya ka, akala ko pa naman minahal mo talaga si Nanay!” nagagalit na sabi ni Francine.

“Tanga kasi ang Nanay mo sa kagustuhan na hindi maghirap at para 'di mo raw maranasan ang hirap kaya niya ako sinagot agad, na madali ko naman agad mapapayag magpakasal para makasama kita at makita kita araw-araw. Alam mo ba kung bakit namatay ang tatay mo?” tanong nito at umiling lang si Francine sa tanong nito at nag-iisip kung paano makatakas sa pagkakatali nito sa kanya.

“Dahil ako ang may kagagawan noon. Ako lang naman ang nakabangaan niya nang madisgrasya siya sa tricycle n'yo, pero talagang aksidente iyon. So hugas kamay na ako sa bagay na iyon, hindi ko nga lang iyon pinanagutan, dahil nga aksedente,” namumungay na ang mata nito.

“Walang hiya ka talaga napakademonyo mo.” umiiyak na lang ito nang marinig ang tunay na nangyari sa kanyang ama, kung na agapan iyon at dinala nito siguro sa hospital sana ay buhay pa ito at sana hindi niya nararanasan ang ganitong sitwasyon.

Akala nila ay mag-isa itong nadisgrasya iyon, pala ay may nakabangaan ito at ang amain niya pa.

“At alam mo ba, ang mas nakakatuwa sa lahat na nagyari, ay umayon sa akin ang kagustuhan kong makasama kita. Ang magpanggap na lulong ako sa bisyo at mawala ang pinaghirapan ko, para may dahilan ako para mawala ang nanay mo sa landas natin. Sinadya ko lahat na nangyari sa buhay mo Francine, ganyan ako kasabik na mapasakin ka. Ngayon ay natupad na lahat ng mga plano ko at lahat ng ito ay na aayon mula sa akin." sabi nito, gustong magwala ni Francine, saktan ang amain niya dahil sa mga nalaman niya, pero paano?

Ang kaisa-isang pag-asa niya para makatakas ay iniwan din siya na wala man lang ginagawa. “Kapalaran ko na ba talaga ito, Panginoon?” umiiyak na panalangin niya sa mga oras na iyon.

May kinuha itong isang mahabang latigo sa drawer nito. Kaya napapikit na lamang si Francine sa gagawin ng amain niya sa kanya. Wala na. . .wala na talagang pag-asang matakasan niya ang bangungot na ito.

Nagsimula itong ilapat kay Francine ang latigo, hindi naman malakas pero sapat na para masaktan si Francine at masugatan ng maliliit sa kanyang likod dahil padapa siyang itinali nito sa higaan. Dahil dulo lang ng latigo ang pinapatama ng amain nito kaya mas masakit iyon. Namimilipit naman si Francine dahil sa sakit na bumabalatay sa kanyang katawan halos panawan siya ng ulirat dahil sa sakit at takot na kanyang na raramdaman.

“Tama lang iyan saiyo kasi ang tigas ng ulo mo, tapos kinalmot mo pa ako sa mukha, leste kang babae ka, pagkatapos nito ay saka kita pagsasawaan iyang napakaganda mong katawan,” ngising demonyo nito kaya lalo siyang napaiyak.

Hahagupitin sana ulit siya nito nang bigla na lamang itong mawalan ng malay ang kanyang amain. Nagtataka si Francine, nang bigla na lamang bumagsak sa sahig ang amain niya.

Mamaya lang ay biglang dumating si Manong Ronnie, kinalagan nito sa Francine, papalag pa sana ang dalaga, ngunit pinigilan siya ni Manong Ronnie.

Sapilitan nitong pinahiga si Amador sa higaan nito at ipinatabi siya roon at kunyari may ginawa talaga ito sa kanya.

Nalilitong tumingin si Francine kay manong Ronnie, ngunit ngumiti lamang ito sa kanya at lumabas na matapos malapatan ng gamot ang mga mumunting sugat ni Francine sa likod. Kahit nagagalit ito sa amain ay no choice siya, pero nagpapasalamat pa rin siya sa dalawang tao na kahit hindi niya kaano-ano ay may malasakit pala sa kanya.

Salamat Panginoon at mama, papa for helping me to save for this situation.

NAGISING si Amador na katabi pa niya sa kama si Francine, napangiti siya nang makita niya ang pulang mantsa nang tumagilid ang anak anakan niya.

Gising na noon si Francine, gustong gusto na nitong umalis sa kuwartong iyong at hindi lang sa kuwartong iyon, pati na rin sa bahay na ito at sa landas ng amain nito.

Hindi na nalaman ni Amador na dinaya siya dahil ang ininom din niyang pangpatulog ay pagkagising niyon ay wala rin siyang maalala. Kaya akala nito ay may nangyari talaga sa kanila.

Ilang gabi na ring ganoon ang nangyayari

at sa tuwing lalapat ang latigo nito ay mawawalan na ito ng malay pero hindi iyon sapat para makampante si Francine nagkakaroon na rin ito ng truma na halos ayaw na niyang matulog pa. Ilang beses na rin siyang nagmakaawa kina manang Gloria na tulungan siyang matakasan ang amain niya.

Pero hindi nagkakaroon ng pagkakataon na makatakas ito dahil sa CCTV na nakakabit sa buong bahay na iyon ayaw nilang masangkot sa galit ni Amador na isang halimaw na sa kanilang mga mata, huling nalaman nina Manang Gloria ang tunay na pagkatao ni Amador na sadista ito pala ito, dahil sangkot din kasi ang amain ni Francine sa grupo ng mga yakusa sa japan kaya ganoon na lang ang takot nila dito.