พายุ
ผมถึงกับไม่เป็นตัวของตัวเองไปทันทีหลังจากได้ยินคำพูดหลายๆคำจากปากของควีน ผมยอมรับว่าที่ผ่านมามันมีความรู้สึกบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกบางอย่าง
ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเธอจะไม่ต่อต้านพวกผมอย่างเมื่อก่อนแล้ว แต่ก็ใช่ว่าเธอจะยอมอ่อนข้อให้ เธอยังเป็นเธอ ที่ดื้อดึง ชอบเถียง และนิ่งจนบางทีเป็นพวกผมเองที่หงุดหงิดอย่างไร้สาเหตุ พอมาเจอเธอพูดคำว่าเมียออกจากปาก พอมาได้ยินน้ำเสียงออดอ้อนของเธอ มันก็อดจะรู้สึกแปลกไม่ได้ แต่ถ้าเธอเป็นแบบนี้ได้ตลอดก็คงดี เพราะพวกผมก็ชอบผู้หญิงน่ารักๆ ไม่ใช่ผู้หญิงแข็งข้อแบบนี้
“เฮียพา เฮียวา”
“เฮียพา! เฮียวา!”
“ครับ”
“อืม” ผมกับวายุขานรับหลินที่เรียกออกมาเสียงดังทันที
“พวกเฮียเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ตั้งแต่มาก็ใจลอยตลอดเลย หรือว่าไม่อยากมากับหลิน” หลินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงน้อยใจ ทำให้พวกผมหันไปมองหน้ากัน
“เปล่า พอดีพวกเฮียมีงานให้คิดนิดหน่อย แต่ช่างเถอะ เฮียเลิกคิดแล้ว
