วันนี้ถึงกำหนดการณ์ที่คุณนายวิมลจะต้องกลับแล้ว ผมผู้ซึ่งเกิดความเบื่อหน่ายไม่รู้จะทำอะไร จึงคิดได้ว่าเคยบอกกับคุณอั๋นไว้ว่าจะชวนไปเลี้ยงข้าว วันนี้จึงใช้ช่วงว่างชวนเขาไปทานข้าวด้วยกัน โชคดีที่เขาว่างเราจึงนัดกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง โดยวานให้ลุงคนขับรถไปส่งที่นั่น ลุงคนขับบอกว่าจะรอแต่ผมบอกให้กลับก่อน เพราะไม่รู้ว่านานแค่ไหนกว่าจะได้กลับ อีกอย่างผมก็อยากจะใช้โอกาสนี้ออกมาโบยบินอย่างอิสระสักวันก็ยังดี
“ทำไมคุณอั๋นเลือกมาร้านนี้ครับ”
“อ้อ เป็นร้านประจำของผมครับ ผมชอบอาหารญี่ปุ่นมากเพราะตอนเป็นเด็กแม่พาไปเที่ยวที่นั่นบ่อย ๆ เลยติดใจมาตั้งแต่นั้น”
“ดีจังเลยนะครับ ได้เที่ยวต่างประเทศตั้งแต่เด็กเลย ผมแค่ไปเที่ยวห้างยังยากเลย”
“ถ้าอยากไปผมพาไปได้นะครับ ไปฟรีด้วย”
“ไม่เอาหรอกครับ ผมไม่ได้อยากไปขนาดนั้นแค่เปรียบเปรย ว่าแต่คุณอั๋นทำงานเป็นช่างภาพประจำที่ไหนครับหรือรับงานอิสระ”
“งานอดิเรกม
