Chapter 12
Anonymous Letter
Ready na sila Lorie at iba niyang kasama ng may makita siyang papel na nakaipit sa pipe. Pasimple itong kinuha ni Lorie at tiningnan kung may nakasulat ba o wala sa papel.
People with badges are in position. Be careful and make another plan.
Pagbasa ni Lorie sa sulat at napakunot noo siya. Is it some joke or a test for them if they will do the mission or not? It’s a sick joke if it is and Lorie doesn’t have time for time for it. If their boss want to play game then she doesn’t want to be part of it. Nilukot ni Lorie ang papel at tinapon ito sa may gilid. Tatayo sana siya ng pigilan siya ng kasama at hinila muli pababa.
“May mga parak,” mahinang saad nito ng pandilatan niya ito ng mata at tiningnan niya ang tinuturo nito. May mga pulis nga sa ‘di kalayuan na nakabantay at nakamasid limang metro ang layo sa establishment na papasukin nila.
Sinenyasan ni Lorie ang isa sa kasamahan nila na lumapit para ipaalam na may mga parak at kailangan nilang baguhin ang plano nila.
“Anong gagawin natin ngayon?” tanong naman ng isa ng makalapit din ito.
“Do you know how to drive?” balik tanong ni Lorie sa lalaki na mabilis naman nitong inilingan. Napabuga ng hangin si Lorie at walang ibang choice kundi siya nalang gagawa sa plano na naisip niya.
“Okay, here’s the plan. Hintayin niyong makaalis ako at sundan ako ng pulis bago kayo pumasok sa loob para kunin ang item. Nakahanda ang mga police sa gagawin nating extraction ngayon kaya kailangan natin mag-ingat.” Panimula ni Lorie.
“Ano ba ang kailangan naming gawin?” nangangambang tanong ng lalaki sa kaniya.
“Wala na kayong ibang gagawin. All you have to do is to wait for the police to chase me, then you go inside and extract the item. Is that clear?” pagdidiscuss ni Lorie at nagtanong kung naunawaan ba ng lahat ang plano.
Nang tumango ang mga ito at nagsibalikan sa mga pwesto nila ay tyaka huminga ng malalim si Lorie. Pinuntahan niya ang kotse na nakahanda para dapat sa pag-alis nila mamaya ngunit wala siyang ibang choice kundi gawin ang plano.
You can do this. For Rovie. Pagcha-chant niya sa kaniyang sarili. Pagkapasok sa loob ay nag inhale exhale si Lorie tyaka pinikit ang kaniyang mga mata. Nang idilat niya ang mga mata ay pinaandar niya ang kotse ng pagkabilis-bilis. Sinadya niya talagang dumaan sa kung saan nakapwesto ang mga police at mas binilisan pa ang pagpapatakbo.
Lorie was very determined to do the job to impress her boss. She doesn’t want to disappoint them so she will do her best to make the job successful. Lorie saw a speeding car coming after her, so she doubled her speed to lose it. Every attempt is a failure because the other car still manage to keep up with her speed. She’s very focused and determined to lose them but they’re tailing her.
Lorie bit her lower lip in frustrations and stepped more on the gas so, the car will have more speed. She pushed the turbo button and she gain extra more speed because of it. Ginawa na niya ang lahat ngunit nahahabol pa rin siya ng mga ito at nagawa pa nga siyang pantayan. Nilingon ni Lorie ang kabilaang sasakyan ngunit hindi niya aninag ang mukha nito. Kasing bilis ng pagpapatakbo niya ang pagpapatakbo rin nito.
Napansin ni Lorie na panay ang lingon nito sa gawi niya kaya nagkaroon siya ng ideya sa binabalak nito. Akmang babanggain siya nito ngunit nauhan niya ito at mabilis niyang inapakan ang preno at inikot ang sasakyan patungo sa ibang direksyon. Nakita pa ni Lorie ang muntikang pagkabangga ng mga ito sa barrier dahil sa ginawa niya kaya napangisi nalang siya ng makitang huminto ang mga ito. Inapakan niya ang gasolinador ng kotse at pinasibad ito papalayo sa lugar na iyon. Mabilis ang ginawang pagmamaneho pabalik ni Lorie sa lugar kung saan naroon pa ang mga kasama.
-----
Sa kabilang banda naman, habang nangyayari ang habulan ay naka-standby lang sa ‘di kalayuan ang mga tauhan ni Gustavo at naghihintay ng tiyempo. Hinintay nilang umalis lahat ng mga parak tyaka sila papasok sa loob kagaya ng sinabi ni Lorie sa kanila kanina. Hindi nila alam kung ligtas ba si Lorie o nadakip na ito ngunit hindi nila alintana iyon at mas mahalaga ay makuha nila ang item. Iyon ang pinakamahalaga sa misyon nila.
Isang kasamahan nila ang sumenyas na wala na ang mga parak kaya kaniya-kaniya silang lumabas sa pwesto nila at pumasok sa loob ng building. Sinet ng pinakamataas sa kanila ang oras at may tatlong minuto lang sila para kuhanin ang vase. Tatlong minuto lang ang nakalaan para maisakatuparan nila ang plano.
Sa hindi kalayuan ay nakamasid si Yangli sa mga lalaking pumasok sa loob ng establishment. Tinatantya niya pa kung kaya niyang makipaglaban sa mga ito sapagkat nag-iisa langg siya sa mga oras na iyon. Pasakay na dapat siya at paalis na ng mapansin niyang may kakaiba at kahina-hinala sa kabilang kanto. Hindi siya sumunod kina Alexis bagkus ay naghintay at nagtago nalang siya. Nang gumalaw ang mga ito ay nakumpirma niya ang hinala niya at hindi siya nagkamali. Nakita ni Yangli na sunod-sunod na pumasok ang mga tauhan ni Gustavo sa loob kaya sinubukan niyang tawagan sina Alexis para sa back-up niya.
Nakailang tawag siya kay Alexis ngunit hindi niya ito makontak. Hindi din gumagana ang earpiece niya dahil hindi abot ng reception niya ang kinaruroonan ni Alexis dahil nasa malayo ito ngayon. Hinanda nalang ni Yangli ang sarili at bahala nalang kung ano ang mangyayari mamaya. Lalabas na sana si Yang ng may isang rumaragasang sasakyan ang dumating. Lumabas na din ang mga tauhan ni Gustavo mula sa loob at hawak ng mga ito ang vase tyaka sumasakay sa kotse na nakaparada. Mabilis na umalis ang kotse na ngdulot pa ng kakaibang usok mula sa gulong nito.
Bumalik si Yang sa motor bike niya para sundan ang mga ito. This will be the chance to capture Gustavo’s men and put them all behind bars. Hindi hahayaan ni Yangli na makawala ang pagkakataong iyon. Sinusuot na niya ang helmet niya ng makatanggap siya ng tawag mula kay Alexis.
“Talk to me,” sagot niya sa tawag.
“What’s up? You gave me tons of calls.” Ani Alexis mula sa kabilang linya.
“I’m in pursuit right now,” mabilis na sagot ni Yangli at pinaandar ang kaniyang motor matapos maisuot ng maayos ang kaniyang helmet.
“What do you mean?” naguguluhang tanong ni Alexis sa kaniya.
“We were toyed. Gustavo’s men were here and they took the vase. I’m going to follow them now. They’re heading south. Catch up,” tugon ni Yang at sinarado ang shield ng helmet niya.
“Okay, we’re on our way.”
Pagkatapos sabihin iyon ni Alexis ay pinatay na niya ang tawag. Pinaandar ni Yang ang motor at tinodohan ito tyaka niya hinabol ang itim na BMW. Maya-maya ay unti-unti na niyang natatanaw ang sasakyan kaya napangisi siya.
-----
“Someone is tailing up on us in motorcycle.” Pagbibigay alam ng isa sa mga kasamahan ni Lorie kaya tumingin siya sa side mirror at nakita nga ang isang nakamotorsiklo na sumusunod sa kanila.
Not again. Tss. Asik ni Lorie sa kaniyang isipan. Hanggang kalian ba matatapos ang nangyayaring habulan?
“Gentlemen, hold on, sit back and relax. We are going to have a crazy ride tonight.” Seryosong saad ni Lorie at nang sabihin niya iyon ay inapakan niya pa ng todo ang gasolinador dahilan para mas bumilis pa ang takbo ng sasakyan.
Nabigla ang lahat sa ginawa ni Lorie at kaniya-kaniya ang mga ito na napahawak at napakapit sa kung anong pwede nilang kapitan. Ang iba naman ay napapamura dahil sa bigla at ang iba naman ay dahil sa nerbiyos.
“Does anyone of you carry a gun?” Lorie asked them.
“I only have a pistol here,” the guy from the back answered and handed her. She accepted the gun and asked the guy beside here to hold the steering wheel.
“This will do,” she said. “Keep the car steady while I drift it off and turn it. Don’t let it go, do you understand?” Lorie asked the man beside her.
The guy nervously nods his head and Lorie smirked. “I’ll just hold the steer wheel, right?” the guy assured and Lorie nodded. She prep the gun and looked at the guy seriously. The guy swallow his own saliva in so much nervousness.
“Hold your breath, boys.”
She stepped on the gas making the car run faster. As the speed reached at 130 she let go of the clutch and stepped on the brake. She then turned the wheel and asked the guy to hold it still to maintain the speed and the car position as she extended her left arm with a gun outside the window and aimed it to the tires of the motorcycle. She pulled the trigger regardless of the distance and hit the tires. The bike swayed in zigzag pattern and the rider jumped off from it before it crashes and exploded.
Lorie smiled in victory and get her hands back on the wheels and drifted away. Her team praised and applauded her for what she did. They were in joy as they hit the road going to the meeting point.
Pagkarating sa meeting point ay lumipat sila sa isang van at sinunog ang ginamit nilang BMW tyaka tuluyan na umalis at nagpunta sa headquarter nila. Narinig ni Lorie na may victory party sila dahil sa matgumpay na operation nila. Napapailing na napangiti si Lorie. She didn’t thought that it could be that fun to do something like that. She know it’s wrong but she couldn’t care about what is wrong or right at that moment. All she thinks about is that she had fun and her sister will be safe.
-----
Nagulat nalang si Yangli ng biglang umikot ang kotse na hinahabol niya at nakatagilid na ito. May lumabas na isang braso at kamay na may hawak na baril sa driver’s seat at pinagbabaril siya. Huli na para umiwas si Yangli dahil hindi niya inaasahan na gagawin iyon ng mga tauhan ni Gustavo kaya natamaan ang gulong ng motor niya. Tumilapon siya mula sa kaniyang motor bike at bumangga ito sa kung saan tyaka pumutok. Napatakip pa siya sa sarili niya para kung sakali man ay may lumipad na kung anong parte ng motor niya.
“s**t!” mura ni Yang ng maramdaman ang sakit mula sa pagkalaglag niya at makarecover mula sa shock sa nangyari. Hinawakan din niya ang kaliwang siko niya dahil naramdaman niyang humahapdi iyon.
Masamang tingin ang ipinukol ni Yang sa papalayong sasakyan. Mabuti nalang at wala gaanong mga sasakyan sa mga ganoong oras dahil kung meron man maaaring matinding injury pa ang matatamo niya.
May humintong sasakyan sa tapat ni Yangli at ng tingnan niya ito ay mabilis na lumabas sina Chris at Alexis mula sa loob nito. Mabilis siyang dinaluhan ng mga ito at inalalayan.
“What happened? Where’s your bike? Are you okay?” magkasabay na tanong ng dalawa sa kaniya. Kung normal na sitwasyon siguro matatawa si Yangli ngunit hindi niy magawa lalo na at iba din ang sitwasyon. Napapangiwi siyang itinuro ang motor niyang tostado na dahil sa pagputok nito.
“What exactly happened?” seryosong tanong ni Alexis bagamat mababakas pa rin ang pag-aalala at concern sa boses nito.
“I was chasing Gustavo’s men like I told you earlier. There’s this someone who professionally drifted the car sideward and shot my bike from the inside,” she answered and let out an annoyed sigh. She gritted her teeth in such pain when she felt her ribcage was hurting. “I think I just broke my ribcage,” napapangiwing saad ni Yangli.
“Next time, don’t do anything on your own. Always wait for us to avoid something like this to happen.” Seryosong pangaral ni Alexis kay Yang.
“Yea, yea. Whatever.” Umiirap na tugon ni Yangli. “That person is really good. He’s so good to do such thing like that in a swift move. Masasabi ko na hindi nalang basta-basta ang mga tauhan ni Gustavo. Kailangan na natin maging mas maingat sa susunod,” serysosong saad ni Yang habang iniinda pa rin ang sakit.
“Alright. Before we get to that, let’s go treat your wounds first,” ani nalang ni Alexis at binuhat si Yang tyaka pinasok sa kotse niya.
Tahimik lang si Alexis habang nagmamaneho ngunit malalim ang iniisip. Kung totoo mang may malalakas at magagaling na mga tauhan na si Gustavo ay kailangan na nilang mag upgrade din. Tama si yangli, hindi na sila pwedeng magpakapetiks-petiks pa. It’s time not to underestimate Gustavo’s men. Kung ganoon man ay kailangan nilang mapantayan o malamangan ang kakayahan ng mga tauhan nito.