Chapter 32
A mother's love and sacrifice
Somewhere in Japan
The woman was lying on the cold floor hugging herself like a fetus. She’s still crying and breaking down from what happened to her husband. She couldn’t accept the fact that her husband is gone and she just want to die along with him. She wanted to be with him again and be reunited again. She’s now waiting for her death and peace.
Mabilis na napasiksik ang babae sa jsang sulok ng tumunog ang lock ng selda niya. She covered and hide herself with her own body. She knows it's not enough and whatever she do they can still hurt her if they want to.
Biglang naalarma ang babae ng dumating ang grupo ng mga kalalakihan at pumasok sa loob ng selda niya. They walk near her and grab her in both arms. She starts to struggle in their hold of her but she couldn’t get away from their grip. Later on, she didn’t struggle anymore and just let them take her to wherever they want to take her. Not only that she’s tired but she suddenly feel weak all of a sudden.
Also, there is no point for her to keep fighting and trying to escape. She’s slowly accepting her fate and if it’s telling her that her time is up, then she will have nothing to do about it. She will gladly accept and be reunited with ber husband. She just wish that the twin is fine and in a good and better place, not liker her and her husband.
The woman was got thrown inside a room and she saw the masked man again from before. It was the man who killed her husband in front of everyone the other day. A monster in human clothing. She wanted to attack the monster but she’s getting weaker and feeling dizzy.
She fell into the ground feeling so helpless and exhausted. Her eyes still wide open and she’s still conscious. Only that she can’t feel her body and she couldn’t move.
He saw the monster smirk at the sight of her and he drank his rhum right away still looking at her.
A realization hits her and she immediately felt scared inside. She was paralyzed earlier by the men who took her out from her cell. She couldn’t notice when did they inject her. It must be during the time she was struggling.
The monster came to her and carry her in his arms. Tears immediately stream her face as she slowly realize what will happen to her. She wanted to scream and struggle away from from him but how would she supposed to do that when she’s freaking paralyzed and unable to move even her fingers.
The moment she felt the soft mattress she cried in silent and in vain. She wished to be dead at that moment rather than let the dirty man stain her. At that moment, she wished she will just die right away so she won’t feel him penetrating her being. She really hoped it will end soon and she can finally be at peace.
-----
Lorie accidentally saw some men getting out from the Emperor's room. They were holding and dragging a woman out from it.
Nacurious si Lorie kaya napasunod siya sa mga ito. Hindi niya maaninag ng maayos ang babae kaya curious siya at isa pa iba ang kabog ng puso niya. Ayaw umasa ni Lorie sa sinabi ni Aliyah sa kaniya kanina na maaaring buhay pa nga ang ina niya pero kailangan din siguraduhin ni Lorie ang bagay na iyon. Ayaw niyang umasa na naman.
Pasimpleng sinusundan ni Lorie ang mga kalalakihan at nagtatago siya kaagad kapag may lumilingon o nakakasalubong siya papunta sa direksyon niya.
Sumandal si Lorie sa isang dingding at nilaro ang kutsilyo na hawak niyang bumalik ang mga kalalakihan mula sa isang silid na pinagdalhan nila ng babae. Nagkunwari lang si Lorie na may hinihintay siya roon at ng malampasan siya ng mga ito ay agad siyang gumalaw at umalis sa pwesto.
Sinuri muna ni Lorie ang paligud kung may nakatago bang mga sureveillance camera o hidden camera sa lugar. Nang masiguro ni Lorie na walang mga camera sa paligid ay binuksan niya kaagad ang pinto ng kwarto na pinasukan at nilabasan ng mga lalaki kanina at pumasok siya sa loob niyon.
Pagkapasok sa loob ay bumungad kay Lorie ang mga kulungan. Sobrang dilim sa loob at tanging maliit na awang lang ang nagsisilbing ilaw sa loob. Sibrang lamig din dito na animo ay may aircon sa loob.
Tinitingnan isa-isa ni Lorie ang mga selda at puro mga lalaking preso ang naroon at nakikita niya. Umabot naman siya sa kadulo-dulohan ngunit wala siyang nakitang babaeng preso. Hindi niya alam kung namalikmata lang ba siya o ano eh. Tama nga ang nasa isip ni Lorie na pinaglalaruan lang siya ni Aliyah. Biglang nakaramdam ng galit si Lorie para sa dalaga.
Paalis na sana si Lorie sa silid na iyon ngunit nakarinig siya ng mga kaluskos sa huling selda, kaya lumapit muli si Lorie roon at tiningnan kung anong meron. Nang masilip ni Lorie ang kulungan, nakita niya ang taong matagal na niyang gustong makita. Nangingisay ito sa sahig kaya madali niya itong nilapitan at naluluhang dinaluhan ang ina tyaka ito niyakap.
“Anatahadare?” (Who are you?) nahihirapang tanong ng ina ni Lorie sa kaniya. Napahikbi nalang si Lorie at niyakap ng mahigpit ang ina.
”Okasan, watashidesu.” (It’s me, mom.) sagot ni Lorie sa ina habang patuloy sa pag alpas ang kaniyang mga luha.
“Lorie?" nahihirapang saad ng kaniyang ina pagkatapos ay humiwalay ito sa kaniya. Hinubad ni Lorie ang suot na maskara at nakangiting humarap sa ina kahit na umaalpas ang luha sa mata niya.
Nang mapagtanto ng ina na siya nga ang inakala nito ay tumulo na rin ang mga luha sa mata ng ina at niyakal siyang muli.
"It really is you!" masayang untag ng ina at niyakap siya ng mahigpit na mahigpit pero agad din naman bumitaw ang ina.
“What are you doing her? Did they capture you? Did they held you captive as well? What about Rovie?" sunod-sunod at nag-aalalang tanong ng ina ni Lorie sa kaniya.
“I am fine, mom, so as Rovie. She’s in the Philippines right now. I’m here as a bodyguard because I got hired from one of their groups. I'm a personal bodyguard of Romano Gustavo's daughter.” pagsagot ni Lorie sa lahat ng mga katanungan ng ina niya. Alam ni Lorie na naguguluhan ang ina sa mga sinabi niya. But she assured her mother that she will be fine.
“I'm sorry about what happened to dad, mom." malungkot na saad ni Lorie na nagpalungkot din sa ina.
"I know, child. It is painful but we have to be strong. Your dad already accepted his fate. So, you must live for us no matter what, okay? Protect your sister at all cost, do you understand?” Tumango si Lorie sa bilin ng ina.
Nagkuwento ang ina sa lahat ng mga nangyari bago mawala ang ama. Kiniwento ng ina ang nangyari sa kanilang dalawa habang buhay pa ang ama hanggang sa tuluyan na itong nawala.
Habang nakikinig si Lorie ay umuusbong ang galit sa puso niya. Nanunuot ang galit sa kalamnan niya at mas lalong lumaki ang galit ni Lorie para sa emperador dahil sa nalaman niyang pambababoy nito sa ina niya.
"I will get you out of here mom and I will make them pay for all that the did to our family. I will avenge father's death.” may determinasyon at paninindigan na pangako ni Lorie sa ina.
Tumango ang ina sa sinabi ni Lorie at niyakap muli ang anak. Nagpaalam na si Lorie sa ina dahil baka rin hinahanap na siya nila Gustavo.
"I will come back for you, mom. I will get you out of here. Just hold on mom, okay?" paalam ni Lorie sa ina at iniwan ito sa selda na kinasasadlakan.
Lumabas si Lorie sa kwartong iyon at bumalik sa kwarto nila Romano kung saan nandoon ang grupo nila. Sumaya ang kalooban ni Lorie dahil sa nalaman niya na buhay pa ang ina. Ngunit hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ni Lorie dahil sa mga nangyari sa mga magulang nila ni Rovie. Hindi siya papayag na hindi makaganti sa mga umalipusta sa mga magulang niya. Hindi siya makakapayag. Hinding-hindi.
-----
Nang makita ni Aliyahna nakaalis na si Lorie ay umalis na rin siya sa pinagtataguan niya. Kanina pa siya nakikinig sa pinag-uusapan ng mga ito. Nakaramdam ng sakit at awa si Aliyah sa sitwasyon ni Lorie. Alam niya ang pakiramdam ng mawalan ng magulang. Minsan na rin kasi siyang nawalan ng ina kaya alam niya kung gaano kasakit ang mawalan.
Pinahiran ni Aliyah ang luha sa magkabila niyang mga mata at lumabas na rin sa silid na iyon.
Wala naman siyang intensyon na sundan si Lorie ngunit nacurious siya sa kung ano ang gagawin nito. Hindi niya aakalain na masasaksihan ni Aliyah ang ganoong eksena.
Ngayon ay may rason na si Aliyah na tulungan si Lorie. Kailangan niyang bumawi rito sa lahat ng pasakit at bigat sa loob na binigay niya para sa dalaga. Babawi siya at tutulungan niya ito sa abot ng kaniyang makakaya.