“Alena, alang-alang sa baby ninyo magpakatatag ka. Makakasama sa bata ang sobrang stress, Alena.” Wika ni Kian. “Hindi na bata si Lance. Alam naman niya siguro yung ginagawa niya. I’ll call him again later para mabawasan rin ang iniisip mo. Don’t worry too much, okay?” Aniya pa.
Ngumiti ako ng kaunti kay Kian at tumango. Pinunasan ko ang luha ko.
Kailangan kong magpakatatag. May tiwala dapat ako kay Lance. Alam kong uuwi siya sa amin ng baby niya.
“Tara, pumasok na tayo sa loob ng resto. Umupo ka muna doon. Ipagpe-prepare lang kita ng food bago ka makauwi.” Ani Kian.
Pumasok kami ni Kian sa loob ng resto. Sakto lang ang lamig doon kaya naman tinanggal ko muna ang blanket ko. May mga ibang kumakain at mukhang mabenta ang resto nila tuwing gabi. Lumabas si Kian dala ang paper bag na kul
