หล่อนบิดกายสาวไปมาด้วยความทรมานซ่าน เพียงแค่สัมผัสวาบหวาม ไฟในทรวงกายของกล้วยก็ร้อนรุ่มขึ้น พร้อมจะเป็นของคนตัวโตแล้วนาทีนี้ ปากน้อยขบเม้มแน่นยากจะบรรยาย อยากจะปฏิเสธผลักไส แต่ร่างกายกลับแอ่นตวัดเรียวแขนขึ้นโอบกอดชายเหนือร่าง
“อ่า! เธอก็คิดถึงฉันใช่ไหมกล้วย อืม!" ปากหนาพึมพำพรมจูบไปทั่วลำคอระหง เคลื่อนไล้ไซ้ซอกคอหอมกรุ่นเลื้อยมายังทรวงอวบอิ่มที่แอ่นหยัดยกขึ้นบดเบียดหน้าอกแน่นของตน
“อือ! มะ...ไม่ใช่นะพ่อเลี้ยง อือ! อ่ะ!"
“ฉันเชื่อที่ฉันได้สัมผัสตอนนี้มากกว่าคำพูดของเธอกล้วย อูว์! หอมเหลือเกิน ฉันคิดถึงกลิ่นหอม ๆ ของกล้วยหวีนี้ ซี้ดดด อ่า!"
“อุ๊ย! อ่ะ! ยะ...อย่าค่า...ชูว์!"
เจ้าหล่อนค้านออกมาด้วยน้ำเสียงลำบาก แต่ร่างของของกล้วยไม่ได้แสดงอย่างที่พูดเอาเสียเลย หล่อนแอ่นยกร่างบิดเร่าสนองตอบไปกับสัมผัสหวามของบุรุษเหนือร่าง ปากน้อยร้องครวญครางกระเส่าหวานแผ่วเสียวไม่หยุดปาก มือน้อยโอบกอดลูบไล
