“ข้าวหอมไม่ถามพี่เหรอว่าพี่ชอบกินอะไร” เขาก้มหน้าลงมาหา ลมหายใจที่เป่ารดแก้มนวลทำให้เธอหัวใจเต้นแรงระรัวแทบหลุดออกมานอกอก นำทัพเป็นคนตัวสูง เขาหล่อมาก แตกต่างจากที่อรุณจันทร์ปรามาสไว้อย่างสิ้นเชิง นั่นทำให้เธอนึกสงสัยครามครัน ถ้าผู้ชายอย่างนำทัพขี้เหร่ ในโลกนี้คงอัปลักษณ์กันหมดโลกแล้วกระมัง?
“คุณแม่บอกว่าพี่ใหญ่ชอบกินปลาค่ะ” เธอตอบเขา สีหน้าของเขาดูพอใจมากๆ
“ตอนนี้มีอีกเมนูที่ชอบเหมือนกัน อยากจะกินทุกวัน” เขาทำหน้าเจ้าเล่ห์
“อะไรเหรอคะ” เธอเงยหน้าขึ้นถามตาปริบๆ สีหน้าเดียงสานั้นทำให้เขานึกเอ็นดู
“อยากกินข้าวหอมๆ น่ะ”
“อุ๊ย!” เธออุทานเมื่อโดนเขาหอมแก้มเข้าให้ นอกจากมือไวแล้วปากเขายังไวอีกด้วย เธอยกมือขึ้นลูบแก้มไปมา มองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินเข้าห้องน้ำไปอย่างหมั่นไส้
อาหารเย็นวันนั้นมีเมนูอาหารแปลกใหม่ขึ้นโต๊ะจนละลานตา คุณจรรยานั้นร่วมโต๊ะอาหารด้วย ท่านใช้มือตักทานเอง โดยมีรัตนปาตีค
