บทที่14.เพราะอดีตมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้

1147 Words

เขามองหน้าเธอแล้วใช้นิ้วดีดหน้าผากเธอเบาๆ แต่ทำให้หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างตกใจ  ไม่คิดว่าเขาจะเล่นอะไรเป็นเด็กๆ ทั้งที่ทำหน้าเคร่งเครียดอยู่  “หลับตาซะ จะได้พักผ่อนเสียที พรุ่งนี้คุณมีเรื่องวุ่นวายรออยู่”  แซนดี้ไม่อยากหลับตาเลยในคืนนั้น อยากมองใบหน้าของเขาที่นั่งอยู่ใกล้ๆ แต่เมื่อเขาทำกิริยาอ่อนโยนกับเธอขนาดนั้น เธอแสร้งหลับตาลง คงเพราะความเหนื่อยอ่อนทำให้เผลอหลับไปในที่สุด  โดยที่เขาไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอเลย  นับตั้งแต่นั้นมา...สายตาของเธอมีแต่เขาเพียงคนเดียว  แม้ว่ารู้ดีว่าสายตาของเขา  ไม่เคยเหลียวมองเธอเช่นเดียวกับเธอเลยสักครั้ง   แซนดี้เก็บตลับแป้งแต่งหน้าเข้าที่  มือเรียวยกขึ้นทาบอกสะกดกลั้นความเจ็บปวดอยู่ภายในแล้งฝืนยิ้มออกมา   เธอไม่มีเวลาสำหรับการจมอยู่กับความผิดหวังหรือเสียใจใดๆ ทั้งสิ้น  เธอต้องก้าวไปข้างไม่อาจถอยหลังได้อีกแล้ว             เพราะอดีตมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้ มีแต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD