เกมสยิว

คนที่ต้องถอด

“กูหมุนได้หรือยังครับ มึงจะแดกหูกันอีกนานไหม” ปราบที่มองเหตุการณ์มาตั้งแต่แรกถามด้วยสีหน้าเหม็นเบื่อ ได้ยินอย่างนั้นปาลินก็ได้แต่หันใบหน้าแดงซ่านหนี

แต่พอหันมาอีกทางนี้ก็เจอเข้ากับครามที่นั่งมองยิ้ม ๆ

สุดท้ายจึงจำเป็นต้องหันกลับมานั่งหน้าตรง แต่พอทำแบบนั้นก็กลายเป็นต้องสบตากับหมิงที่นั่งกอดอกถอดเสื้ออยู่ข้างหน้าอีก

ตาย ตายจริงก็คราวนี้

“หมุนดิ เราถอดกันหมดทุกคนแล้วแต่ลินแม่งรอดทุกรอบเลย” ทำหน้าดุไม่พอยังนั่งมองนิ่งแถมพูดเสียงดุเหมือนเธอทำอะไรผิดอีก

ปาลินได้แต่ขมวดคิ้วมองอีกฝ่ายกระนั้นก็อดจะตื่นเต้นไม่ได้ เพราะกติกามันชัดอยู่แล้วว่าถ้าปากขวดชี้ไปที่ใครคนนั้นจะต้องถอดออกหนึ่งชิ้น

และถ้าเธอที่เป็นผู้หญิงคนเดียวเริ่มถอด นั่นก็หมายความว่า...

"โทษกูได้ไงเล่า โทษคนหมุนนู่น" กระนั้นหญิงสาวก็ยังทำเป็นปากเก่งกลบเกลื่อนความหวิวไหวที่เริ่มตีรื้นขึ้นมาตั้งแต่ปลายเท้า

"อ้าวอิตัวดี เดี๋ยวมึงจะโดน" ปราบหันมาคาดโทษอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะเริ่มหมุนขวดที่วางอยู่ดังเช่นทุกครั้ง

ทว่าครั้งนี้ปากขวดกลับหันมาทางปาลินอย่างพอดิบพอดี เล่นเอาชุนที่นั่งกอดเธออยู่ถึงกับเด้งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว

"ลิน คิวมึงถอดแล้ว" ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น จนคนถูกขวดชี้หน้าอย่างเธอหัวใจเต้นรัว กายขาวสั่นเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าตัวเองต้องเปลื้องผ้าต่อหน้าคนที่แอบชอบถึงสี่คน

หญิงสาวได้แต่สูดหายใจเรียกสติของตัวเอง ที่จริงเธอก็จินตนาการถึงเรื่องแนวๆ นี้มาสักพักแล้วตั้งแต่รู้ตัวว่าเผลอใจ

แต่ก็ไม่ได้คิดว่าโมเม้นท์ที่เฝ้าฝันจะได้เกิดขึ้นจริง

"รู้แล้วน่า" เสียงนุ่มตอบกลับเหมือนรำคาญไปอย่างนั้น

ก่อนที่ร่างสะโอดสะองจะพยายามยันกายโงนเงนของตัวเองขึ้น แล้วจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตตัวโคร่งที่สวมเข้าชุดกับกางเกงออกทีละเม็ด

ราวกับทุกอย่างเงียบลงกะทันหัน

จู่ๆ มือของเธอก็เกิดสั่นขึ้นมาเพราะทุกสายตาที่จับจ้อง แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ยังไม่คิดยอมแพ้

เอาสิ ผลัดกันหยอดทีเล่นทีจริงกับเธอมาสักพักแล้วนี่ อยากเห็นนักเธอก็จะถอดให้พวกมันดู อยากจะรู้นักว่าพอเห็นแล้วจะควบคุมตัวเองกันได้แค่ไหน

จะหัวใจวายตาย หรือจะกระโจนใส่เธอเหมือนหมาบ้ากันแน่

คิดได้อย่างนั้นปาลินจึงถอดเสื้อเชิ๊ตของตัวเองออก เผยให้เห็นเนินอกทรงโตภายใต้บราเซียลุกไม้สีดำที่โอบอุ้มเต้านมอวบใหญ่ เอวคอดกิ่ว และหน้าท้องแบนราบให้ปรากฏสู่สายตา

ก่อนจะนำเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าในมือไปวางไว้บนโต๊ะรวมกับเสื้อผ้าของทุกคน แล้วนั่งลงที่เดิมทว่าไม่ทันจะนั่งได้เต็มก้นก็โดนครามรั้งไปกอดเสียเสียแนบแน่น

"เก่งมาก" เสียงแหบทุ้มกระซิบเข้าที่ข้างหูพาให้ปาลินขนลุกชัน

แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวก็ยังรู้สึกว่าตัวเองโชคดีอยู่พอสมควร เพราะอย่างน้อยการที่โดนครามซึ่งยังสวมเสื้อผ้าครบแบบนี้กอด ก็ยังพอจะหายใจหายคอคล่องมากกว่าชุนที่เปลือยท่อนบนอยู่บ้าง

หากต้องโดนกอดเนื้อแนบเนื้อขนาดนั้น เห็นทีเธอคงจะหัวใจวายตายไปเสียก่อนที่จะได้รู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะในเกมนี้แน่

ปาลินได้แต่ปล่อยกายให้อีกฝ่ายตระกองกอดแนบชิดอยู่แบบนั้น จนกระทั่งชุนเริ่มหมุนขวดขึ้นมาอีกครั้ง

แต่คราวนี้อยู่ ๆปากขวดก็เหมือนจะเกิดรักเธอขึ้นมา

เพราะมันมาหยุดที่เธอเป็นครั้งที่สอง

ปาลินได้แต่กัดริมฝีปากล่างมองขวดที่ชี้เข้าหาตัวเอง หูได้ยินเสียงหมาใหญ่ข้างกายทั้งสองตัวหายใจสะดุด พอเงยหน้าขึ้นจากขวดก็ยังเห็นสายตาวาววับของสองคนเบื้องหน้า

สำหรับคนอย่างปราบน่ะเธอพอจะเข้าใจได้อยู่เพราะไอ้นี่มันเป็นพวกขี้เอา ต่อให้ไม่มีแฟนมันก็หาสาวปี้ไปทั่วไม่สนลูกใคร

แต่พอสายตาทะลุเนื้อทะลุหนังนั้นมันมาจากคนที่ดุมากอย่างหมิง มันก็พาลให้เธออดจะจินตนาการในหัวไม่ได้

ขนาดแค่มองยังดุขนาดนี้ อยากรู้จริงๆ ว่าตอนทำเรื่องอย่างว่าจะดุขนาดไหน

"ถอดเร็วสิลิน หรือรอให้กูถอดให้" ปราบว่าเสียงแหบพร่าไม่แพ้ชุนที่กำลังนั่งลูบไล้ต้นขาเรียบเนียนของเธออยู่ในขณะนี้

ปาลินได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่กลั้นหายใจตามเพราะรู้สึกเสียวท้องน้อยขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล

ปราบนะปราบ พอเห็นนมขึ้นมาก็เก็บอาการไม่อยู่เลยนะ หัดเอาอย่างหมิงเสียบ้างซี่

"เร่งจริง อยากเห็นนักหรือไง" เพราะความหวิวไหวที่ตีรื้นขึ้นมา ทำให้หญิงสาวต้องพูดออกไปอย่างรำคาญแบบนั้น

ทว่าปาลินเองก็ไม่ได้คิดเหมือนกัน ว่าพอพูดจบแล้วจะได้เห็นประกายบางอย่างสว่างวาบขึ้นมาบนดวงตาคมอะไรบางอย่างที่พาให้เผลอบีบต้นขาเข้าหากันแน่น

กลัวเหลือเกินว่าหาถอดจนเหลือแต่กางเกงชั้นในขึ้นมา เป้าของเธอมันจะชื้นเป็นวงจนเพื่อนที่กำลังมองเป็นตาเดียวสักเกตเห็น

"เออ กูอยากเห็น แต่มึงเนี่ยสิจะกล้าถอดไหม"