CHASING ALICE (TAGALOG)

Chapter 2: Camila's Mission

CHAPTER 2

Camila's POV.

Hinding-hindi ko titigilan ang Alice nayan hanggat hindi siya nahuhuli, i have to do this para mapaniwala ko si Ian and i have to do this para sa ikabubuti ng lahat.

Anak ng isang drug lord? Tagapag mana ng kompanya? What else? Halos lahat nasa kanya na, the money of his father and of course hinding-hindi parin matitigil ang talamak na droga na magaganap im sure magagalit ang Papa niya pag diniya pinagpatuloy.

Tanging si Alice lang ang nakakaalam kung saan ang kanilang factory at kung saan ginagawa ang shabu na pinagkukuhanan nila ng pera, Ilang taon namin hinahanap ang pagawaan ng ilegal na droga pero ilang taon din kami pumalpak hanggang sa nalaman namin na ang tagapag-mana ay ang anak ni Mr.Ferraris and she is Alice Ferraris.

Siya ang kasagutan sa lahat ng katanungan kung saan at kung bakit patuloy parin ang pag lago ng kanilang kompanya e wala naman silang sales and partnership sa iba.

"Ms. Mendez ano ang binabalak mo ngayon?" Pagtatanong pa ni Mark.

"I already know where is Alice at kung saan siya pumapasok na school, so be ready pupunta tayo dun." Kalmadong sagot ko sa kanya.

I want to stay calm all the time, hindi pwedeng makita ni Ian na nahihirapan ako sa ipinasa niyang case i will prove na mahuhuli ko si Alice Ferraris in just a few days.

Yah, kilalang-kilala ko si Alice lalo na't nasa akin narin ang mga detalye lahat ng mga kakilala niya, Family at lugar kung saan siya nakatira. And for that advantage koto para mabilis siyang makulong.

"Sa entrance tayo papasok, kayong lima bantay sa likod ng University, At ikaw naman ang magmasid sa labas."

Nakaplano na ang lahat at gusto kong mahuli si Alice ng walang dugo o sugat ang matatamo.

Tignan nalang natin Frondoso kung sino ang nagsasabi ng totoo.

Nagsipaghanda na kami para sa mission nato, lahat ay ready na at ayaw kung maging palpak to kailangan ko silang mapabilib na sa isang araw lang tapos na agad ang misyon nato.

Ian's POV.

Alam kona ang kwento sa buhay ni Aira, kawawa siya at ang tanging pamilya niya ay namatay ng walang kasalanan and i felt guilty for that.

Kaya gusto ko siyang tulungan, wala na siyang pamilyang natitira, sino ang magpapaaral sa kanya? Im so worried bakit ba siya pa? Sa daming pamilyang masasama bakit siya pa ang nabiktima namin? Isa ka talagang palpak Ian!.

Aira Filoteo, isang masipag magandang anak ni Alex Filoteo. Isang honor student at may malaking pangarap sa buhay.

Pero eto ako, sinira ko ang buhay niya. I ruined Aira's life and his biggest dream.

Babawi ako, tutulungan ko siya hindi pwedeng hayaan nalang malaki ang kasalanan ko sa kanya and i will pay for it.

Sa kalagitnaan ng pag-iisip at pagtingin sa mga files ni Aira ay tumawag si Lance.

"Tol, lulusob na sila Mendez ngayon balak nilang hulihin si Alice sa isang University."

"Sige tol, diko alam na nag-aaral pa pala si Ferraris anong university.?" Mabilis ko namang tanong.

"St.Joseph University, sa tapat ng isang commercial building."

"Sige, magkita nalang tayo dyan."

At bigla akong natigilan ng maalala kung dyan nag-aaral si Aira, dali-dali kung tinignan ang file at binasa ulit ay tama nga ako dun din mismo nag-aaral si Aira.

But...? Imposibleng maging si Alice si Aira?

Para sa mga kasagutan kailangan kopa ng maraming ebidensya na nagpapatunay at kailangan ako ngayon ni Aira for sure.

Alam kona kung sino ang target nila, at kailangan ko silang maunahan para mailigtas ang target nila.

Aira's POV.

Monday morning at tinatamad na akong bumangon napuyat ako sa kaka-entertain ng mga bisita sa lamay.

May pasok kami kaya di pwedeng matulog importante pa naman ang first subject kaya dapat mag-aayos na ako.

Ilang oras ay natapos nadin ako at papasok nako sa University at sa di kalayuan ay nakita kona si Aya at mukhang nagmamadali rin.

Late na-naman siguro nagpuyat na naman to sa crush niya e kahit di siya crush pilit paring pinagsiksikan ang sarili.

"Uy!" Pagtawag ko sa kanya.

"Air! Late ka?" Wow? Ansabi? Late daw ako e sya?

"Wow, late karin?" Pabalang kung sagot.

"Eh kasi." Sabay pa kamot ng ulo.

"Wag kanang mag palusot alam kona yan susss."

"Tara nanga." Pagpipigil niya sakin.

Pagpasok namin ay maswerte kami at wala si Ma'am for sure magagalit talaga yun.

"Why are you late?!" Isang boses matandang babae ang sumigaw sa likuran namin.

Napatigil kami at parang nanginig kami sa takot ng sumigaw si Ma'am.

"Patay na naman tayo neto!" Bulong pa ni Aya.

Nangangalay na ang kamay ko at paa sa pagtatayo dito sa harap ng pintuan, eh pano ba naman pinatayo kaming dalawa sa harap ng pintuan eh hindi pa kami nakakapag-upo ilang oras nadin kaming nakatayo dito.

"Antagal mag-recess nang makapahinga na tayo." Pagrereklamo ni Aya.

Eh ako tahimik lang at hindi kona kaya ang pagtayo, sakto at biglang tumunog ang bell uoang mag recess.

"Ma'am, pwede naba kaming maupo?" Pagmamakaawa ni Aya kay Ma'am.

"Teka teka, wala pang break time tignan ko muna sa office kung bakit maaga tumunog." Kunot noong sagot ni Ma'am samin.

Nagkatangininan nalang kami ni Aya, eh andami nang nagsilalabasang estudyante andami naring tao na naglalakad nakakahiya naman.

Aya's POV.

Pagod na pagod na ako kakatayo at nahihiya na ako andaming tao na nagsisilakad at pinagtitinginan pa kami.

Ano ba naman tong si Ma'am gutom na ako pagod pako kakatayo di manlang naawa.

Eh kung di na sana kami nag-chat ni crush eh sana di ako ngayon nakatayo dito!

Sana nasa canteen naako ngayon naka-upo at kumakain ng big-bite.

Pahamak talaga tong si crush e, paasa nanga balak pakong ilaglag sa klase at balak pakong patayin.

Mamaya kalang talaga malilintikan ka saking paasa ka hayp ka!.

"Aira tara na nga nagugutom na talaga ako, araay! Dahan-dahan!." At parang biglang dumami ang tao sa hallway.

"Aira."

Nagulat ako ng paglingon ko ay wala na si Aira.

"Daya naman nito inunahan pa ako!."

Camila's POV.

Palakad kami ngayon sa hallway at saktong dumami ang tao at mabilis namin siyang mabibingwit.

"Bumaba kayo harangan ang canteen." At yung iba ay naghiwahiwalay.

"Lock target Ma'am." Sabi pa ng isa kung kasama sa earphone's ko.

Kalmado akong naglalakad naka-sunod sa kanya, wala siyang kamalay-malay na katapusan na niya.

Hinintay kooang makalayo siya sa maraming tao at saktong pumunta siya sa likod sa may mga puno at hindi pa tapos ang mission ay masaya na ako dahil matatapos narin ang lahat.

Ang dali naman pala nitong kausap eh, sumasabay pa sa mood.

"Ma'am ano na?" Pagtatanong pa nila, mukhang excited silang bumingwit.

"Hulihin siya!" At dun isa-isa silang nagsilabasan at tinutukan ang target.

Nagtaka ako sa mga sumunod na pangyayari, nakayuko siya, hindi siya natakot sa mga mahahabang baril na nakatutuk sa kanya.

"Itaas mo ang mga kamay mo!" Sigaw pa ni Mark.

Ngunit patuloy parin siya sa pagyuko, natatakpan ng kanyang buhok ang kanyang mukha.

"Ms. Mendez, siya ba talaga ang target.?." Nagtatakang tanong ng isa kopang kasama.

Agad kung dinampot ang cellphone at pinakita ang larawan ng papasok siya kanina sa gate at kasama pa niya ang classmate niy, siya yan.

"Siya yan, tignan mo maigi ang damit." Sagot ko naman.

"Ms. Ferraris tama na sa pag acting puno na ang showbiz." Lumapit ako sa kanya.

Umiiyak siya, at patuloy sa pagyuko.

Nagtataka ako sa mga nakikita ko, yung laso niya dipa nakatali ng maayos. Ang butones ay mali pa ang pagkakabuton.

"Alice.." nagulat ako ng tumingin siya.

"Sige! Patayin niyo ako! Tutal wala naman akong kwenta dito sa mundo! Sige na!." Pagsisigaw pa niya.

"Ano pang hinihintay niyo!!" Patuloy siya sa pag-iyak.

"What the-!?" Pabulong pa ni Mark.

Di ako makapaniwala, may nagsabotahe sa plano namin!

"Sinabotahe tayo!!" Sigaw kopa at umalis palabas ng University.

Si Alice ay pinagpalit ng damit at ipinalit sa babaeng yun!

"Sa tingin mo sino ang nagsabotahe satin?." Pagtatanong pa ni Mark.

"Wag mo muna akong kausapin Mark." Walang mood kung sagot.

Nagbabaga pa ang ulo ko, at ang sarap pumatay ng tao. Pano ba naman eh huli na sana yang Ferraris na yan. Kung hindi lang talaga kami sinabotahe sana nasa kamay ko na si Alice.

Aira's POV.

Habang nakatayo ako ay biglang sumikip ang daan at andaming tao na nagsisilakad, at bigla nalang may humatak sakin na naka-bonet at naka jacket na itim.

"Arayy!"

Nang makalabas kami ng gate ay agad akong ipinasok sa kotse.

"Ano ba!! Ansakit arayy!" Pagsisigaw kopa sa lalaking naka jacket at naka bonet.

"Bitawan monga ako!" Pagpupumiglas ko.

Nang buksan niya ang kanyang bonet ay isang guwapong nilalang ang iniluwal ng bonet.

Pero natigilan ako ng mamukhaan ko ang lalaking dumampot sakin.

"Ikaw?!" Sigaw kopa. "Mga holdaper!! Tulongggg!." Pagsisigaw kopa.

"Teka! Teka!.. " tumigil ako sa pag sisigaw.

"Hindi kami holdaper, kami to!. Naalala mopa ba kami??" Paliwanag pa ni Lance.

"Naalala ko kayo eh ano to? May pasok pako." Pilit kung binubuksan ang pintuan ng kotse.

"Teka, ginawa namin to dahil nasa panganib ang buhay mo." Sagot pa ni Lance.

Peero bakit si Ian ang tahimik? Kanina pato e siya nga nagdadadampot sakin tas tatahimik.

"Ibaba niyo ko!" Pagsisigaw kopa. "Kung may binabalak man kayo wag niyo nang ituloy. " Dagdag kopa.

"Buksan niyo to sabi!!" Pagsisigaw kopa.

"Ano ba?!, Sabi ngang nasa panganib ka dimo ba naiintindihan?!! Ha?!" Natigilan ako ng sigawan ako ni Ian. "Niligtas kana ikaw patong panay sigaw!." Dagdag pa niya.

"Wala akong atraso at wala ako kaaway kaya bakit ako nasa panganib?" Pagtatanong kopa.

"Eh hindi ko alam kung bakit ka nila hinahabol, basta nasa panganib ka kaya niligtas ka namin." Sagot niya naman.

"Eh mga gag*! Pala kayo e, sasabihin niyong nasa panganib kayo e di niyo naman alam!." Galit na galit kung singhal.

"Basta, wag kanang magdaldal diyan maiintindihan din natin soon kung bakit, ang importante ligtas kana." Pagsasagot naman ni Lance habang nagmamaneho.

Napa-isip ako, bakit kaya nasa panganib ako? Eh pinatay na nga ang mga magulang kung enosente tapos ako hahabulin din nila at palatayin? Ano bang kasalanan ko?