บทที่ 14 เรื่องบังเอิญ...
"ข้าบอกว่าเป็นของข้าย่อมต้องเป็นของข้า ส่วนชื่อนั้นจำไว้ให้ขึ้นใจข้าชื่อ'อวิ๋นลี่เหมย' ของพวกนี้ท่านอ๋องจะเป็นผู้จ่ายให้ข้า"ใบหน้างามเชิดขึ้นเต็มสิบส่วน ด้วยรู้ดีว่ารุ่ยอ๋องเดินตามหลังนางมา
ย่อมจ่ายเงินค่าเครื่องประดับให้นางแน่นอน
ใบหน้างามของเลี่ยงเฟิ่งยกคิ้วสูงขึ้น เมื่อได้ยินคุณหนูอวิ๋นแนะนำตนเองอย่างใจกล้าชื่อนี้นางเคยเหมือนได้ยินมาก่อน
คุณหนูสามอวิ๋นลี่เหมยสตรีคนรักของ
รุ่ยอ๋อง...
ใบหน้างามเรียบเฉยหลี่ตาลงอย่างจับผิด
"หลงจู๊ ข้าจ่ายเงินไปแล้ว"นางมิได้อยากทะเลาะกับผู้ใด วันนี้ตั้งใจมาซื้อเครื่องประดับและเที่ยวเล่นเท่านั้น
"ข้าเพิ่มราคาเป็นสองเท่า ข้าจะเอาเครื่องประดับสองชุดนี้"ร่างงามยอดพลูเมืองหลวงเอ่ยขึ้นอย่างเอาแต่ใจ
นางต้องการเหนือกว่าผู้ใด...
มองใบหน้างดงามเย้ายวนตรงหน้ายิ่งทำให้นางยอมแพ้ไม่ได้
ทางด้านหลงจู๊มีสีหน้าลำบากใจ อึดอัดใจไม่น้อยด้วยคุ
