บทที่ 30 ล้วนโง่งม...
หลังจากที่รุ่ยอ๋องมาส่งเลี่ยงเฟิ่งที่หน้าเรืยนกุ้ยฮวา
ร่างบางล้มตัวลงนอนกว่าสองชั่วยาม
แล้วตื่นในช่วงค่ำ มีสาวใช้คนสนิททั้งสองอยู่ข้างๆเตียงดูแลไม่ห่าง
ด้วยวันนี้มีเหตุการณ์หลายอย่างที่ต้องขบคิด สภาพร่างกายที่ยังไม่ฟื้นเต็มที่ทำให้อ่อนแรงไม่น้อย
สาวใช้คนสนิททั้งสองต่างช่วยพยุงผู้เป็นนายให้ลุกขึ้นนั่งพิงหมอนได้สะดวก
"อิงอิง เจ้ากลับมาแล้วหรือ??..."ร่างบางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสาวใช้คนสนิทที่ได้รับมอบหมายห้ามที่ให้ดูแลเรื่องงานศพบ่าวไพร่ของจวนตระกูลเดิมอยู่ข้างกาย
"เรื่องนั้น บ่าวได้ให้ท่านลุงจื่อที่เป็นญาติช่วยจัดการแล้วเจ้าค่ะ คือ.. พระชายารู้เรื่องคุณหนูใหญ่กลับมาเมืองหลวงแล้วใช่หรือไม่เพคะ"อิงอิงเอ่ยตอบผู้เป็นนายอย่างร้อนใจ
ทั้งที่คุณหนูใหญ่พร้อมอนุอวี้หลันถูกทำโทษไปอยู่วัดประจำตระกูล แล้วแท้ๆเหตุใดจึงย้อนกลับมาเมืองหลวง
ท่านแม่ทัพใหญ่ออกไปรบชายแดนย่อมไม่รับรู้เ
