“วันนี้สามีแกกลับมาแล้วใช่ไหม”
“ใช่”
“อื้อ กลับมาแล้วก็ดีเห็นแกมีสีหน้าเหมือนปลาขาดน้ำแล้วฉันบอกตรง ๆ ว่าลำไยมาก” กิ่งกมลพูด ม่านไหมมองหน้าเธออย่าง งอน ๆ ก่อนที่ทั้งสองจะเปลี่ยนเรื่องคุย
ตลอดทั้งวันม่านไหมค่อนข้างที่จะมีความสุขมาก เธอทำงานด้วยรอยยิ้มประดับเต็มใบหน้า ในหัวก็ขบคิดว่าวันนี้จะทำอะไรให้สามีของเธอทานดี
ม่านไหมขบคิดขนาดที่ว่า เขาจะมาถึงบ้านกี่โมง จะเหนื่อยมากไหม มีปัญหาอะไรหรือเปล่า แล้วเธอควรทำอะไรเพื่อที่จะให้เขาหายเหนื่อยดี
เมื่อถึงเวลาเลิกงานเธอจึงรีบตรงไปที่ซูเปอร์มาร์เกตเพื่อซื้อวัตถุดิบในการประกอบอาหารที่ถูกเธอคิดไว้ว่าจะทำ เมื่อได้ของทุกอย่างครบแล้วเธอจึงขับรถกลับบ้าน
ใช้เวลาร่วมชั่วโมงเกือบสองชั่วโมง กว่าม่านไหมจะฝ่าจราจรรถติดกลับมาถึงบ้านได้ แต่เมื่อเธอกลับมาถึงแล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นรองเท้าของสามีเธอถอดและวางไว้บนชั้นวางหน้าประตูอยู่แล้ว ทั้งยังมีรองเท้าผู้ห
