“ใครทำไร ไม่มี” ฉันปฏิเสธเสียงสูง
“เออ จะทำเป็นเงียบก็ช่างมึงละกัน” มันว่าพลางถอนหายใจยาว แล้วมองฉันนิ่งๆ เหมือนคิดอะไรอยู่ พลางตวัดสายตาไปที่ไอ้นุ่นด้วยท่าทีดุๆ “มึงก็อีกคนไอ้นุ่น”
“หือ?” ไอ้นุ่นทำหน้างงก่อนจะหันไปมองหน้าไอ้หลิว
“ถ้ามึงจะทำอะไรแล้วไม่เกรงใจเพื่อนอ่ะ มึงก็เกรงใจแฟนมึงบ้าง อย่าหาว่ากูเสือกเลยนะ”
เออ มันอ่ะเสือก มันอ่ะตัวดีเลย ฉันถึงได้เชิญมันมาเสือกถึงห้องไง!
ฉันแอบหวั่นไหวไปกับคำพูดมันนิดหน่อย แต่ถ้าไอ้นุ่นมันจะมีแฟนอ่ะ ฉันก็ต้องรู้ดิ ฉันสนิทกับไอ้นุ่นมากกว่ามันอีกนะ จะเป็นไปได้ไง ถ้าใครสักคนจะเป็นแฟนมัน ก็ต้องฉันแล้วอ่ะ
ฉันย่นคิ้วแล้วหันไปมองทางนุ่น นุ่นทำหน้านิ่งๆ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ก่อนจะแกะถุงกับข้าวและไม่ตอบอะไรไอ้หลิว
“ทำเป็นนิ่ง” ไอ้หลิวแขวะ ก่อนจะหยิบจานมาแจกรอบโต๊ะ ขณะที่ฉันค่อยๆ นั่งลง ยังไม่ลืมที่จะแสดงท่าทีเหนื่อยหน่ายเหมือนคนไม่สบายเข้าไปด้วย ฉันรู้ส
