“Hi!” nagulat ako nang makita ko si Luis na nakasandal sa pader labas ng building.
“Nandito ka.”
“Di’ba ikaw ‘yong staff sa loob ng HR kanina?”
“Ha?”
“I’m Luis.” He smiled. He extend his right hand.
Anong naman ‘to? Palabas? Ginalaw-galaw niya ang kamay ng di ako kumibo.
“Hi, I’m Loraine.” pagtanggap ko sa kamay niya.
And right there and then, I feel something strange when I see him smile that moment. I don’t know what exactly it is, but somehow, he made my heart fluttered.
“Nice to meet you, Loraine.” he gently press my hand. At ang ginawa niyang ‘yong nagdala ng kung anong pressure sa puso ko para lumakas ang pagtibok.
Nahila ko ang kamay nang maramdaman ang isang unfamiliar sensation sa system ko.
“Teka, anong ginagawa mo?”
“Pinapakilala ko ang simpleng Luis at kinikilala
