“อ้าม อร่อยไหมคะแก้มใส”
ที่รักไม่ได้ตอบกฤษฎิ์ในทันทีหากแต่ส่งข้าวที่ตัวเองถือค้างไว้เข้าปากลูกสาวที่อ้าปากรอแทน แก้มใสมัวแต่จดจ้องการ์ตูนสุดโปรดบนจอทีวีขนาดใหญ่เลยไม่ได้สนใจว่าพ่อกับแม่ของตนคุยกันเรื่องอะไรกัน
“แม่ขาแก้มใสอิ่มแล้วแก้มใสอยากดูการ์ตูน”
บอกผู้เป็นแม่ก่อนที่เดินไปที่เตียงคนไข้แล้วปีนขึ้นไปนั่งก่อนจะดูการ์ตูนสุดโปรดด้วยรอยยิ้มสดใส
“มาค่ะทานยาหลังอาหารก่อนนะคะจะได้หายไว ๆ”
เป็นกฤษฎิ์นั่นเองที่หยิบยาที่เตรียมมาให้ลูกสาวตัวน้อย อาการโดยทั่วไปไม่มีอะไรมากมีแค่บาดแผลที่ศีรษะเท่านั้นที่รอให้หาย เมื่อป้อนยาแก้มใสเสร็จแล้วกฤษฎิ์ก็กลับมานั่งข้าง ๆ ที่รักก่อนจะทวงถามคำตอบที่เขาถามที่รักค้างไว้ก่อนหน้าแล้วเจ้าตัวไม่ยอมตอบ
“เธอยังไม่ได้ตอบฉันเลยนะว่าพ่อแก้มใสไปไหน”
ถามที่รักพร้อมกับจ้องหน้าสวยเนียนอย่างกดดันเพื่อรอคำตอบ ที่รักได้แต่เม้มปากแน่นอย่างใช้ความคิด จะตอบอีกฝ่ายอย่างไรดี
