2 วันต่อมา
โรงพยาบาล N
วันนี้เด็กหญิงแก้มใสได้ออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อย โดยที่กฤษฎิ์เป็นคนเซ็นอนุมัติเพราะเขาตรวจดูอาการของลูกสาวแล้วปกติดีไม่มีอะไรที่ต้องกังวลคงจะมีเพียงแค่แผลบนศีรษะเท่านั้นที่รอให้หายดี และเขามั่นใจในฝีมือการเย็บแผลของเขาว่าดีพอที่จะทำให้ไม่ทิ้งแผลเป็นแผลใหญ่ไว้บนหน้าผากลูกสาวแน่นอน
“พ่อขามาแล้วว”
แก้มใสลุกขึ้นกระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงคนไข้ก่อนจะรอผู้เป็นพ่อมาอุุ้มซึ่งกฤษฎิ์ก็ไม่รอช้าเข้าไปอุ้มแก้มใสมาไว้ในอ้อมกอดทันที
“ดีใจไหมคะได้กลับบ้านแล้ววันนี้”
ถามลูกสาวตัวน้อยอย่างอารมณ์ดีวันนี้กฤษฎิ์มาในชุดลำลองสบาย เขาตั้งใจมารับลูกสาวกลับบ้านโดยเฉพาะและมีเรื่องสำคัญที่ต้องไปคุยกับผกาแม่ของที่รักด้วย
“ดีใจค่ะพ่อขา พ่อขาจะไปอยู่กับแก้มใสที่บ้านด้วยใช่ไหมคะ”
ยิ้มจนตาหยีโชว์ลักยิ้มสวยให้ผู้เป็นพ่อ ก่อนจะวาดแขนโอบคอผู้เป็นพ่อเอาไว้แน่นแล้วซบหน้าเล็กลงกับอกแกร่ง ส่วนกฤษฎิ์น
