“จะผิดถูกไปบ้างพวกเจ้าก็ไม่ต้องกังวล คนเราผิดพลาดกันได้ ข้าสัญญาว่าจะไม่ตำหนิพวกเจ้าเด็ดขาด อีกอย่างต่อให้ซื้อผิด ก็ใช่ว่าจะเสียหายไปที่ใด เดี๋ยวพวกเราก็นำมาใช้จนหมดเองนั่นล่ะ เจ้าดูข้าสิ ข้าจะหัดทำซาลาเปาเป็นครั้งแรกข้ายังไม่กลัวเลย” หญิงสาวให้กำลังใจเจียวจ้านและเด็กชายอีกสามคนที่ยังมีท่าทางกังวลใจ
“พี่สาวหลิงหลิง ท่านอย่าพูดอีกเลยเจ้าค่ะ” หลิ่วจีสะกิดแผ่นหลังฉู่หลิงยิก ๆ เมื่อเห็นฉู่หลิงกำลังจะทำเสียเรื่องไปเปล่า
เห็นทีว่าพรุ่งนี้เช้าตอนที่พี่เจียวจ้านไปซื้อของในเมือง นางคงต้องชักชวนไป๋ซุนกับเจินถงไปถามวิธีการทำซาลาเปาจากท่านยายเฉินล่วงหน้าเอาไว้ก่อน น่าจะเหมาะกว่า
เช้าวันรุ่งขึ้น
หลังจากกินอาหารเช้าและแบ่งงานให้เด็กๆ ออกไปจับปลาและหาผักป่าเรียบร้อย ฉู่หลิงกับตงเหม่ยและหลิ่วจี ก็ช่วยกันขนเอาเครื่องครัวที่จำเป็นสำหรับการผลิตซาลาเปาออกมาล้างทำความสะอาดอีกรอบ
เจียวจ้าน ฝานเจิ้ง อู๋ฉีแ
