ตอนที่ 18.ดวงใจปฏิพัทธ์
มีเสียงซุบซิบดังกระหึ่มทั้งศาลา ไม่มีสักคนที่มาร่วมงานจะไม่พูดถึง ณดาพยายามฝืนยิ้มและไม่ใส่ใจเสียงเหล่านั้น เธอทำหน้าที่ของเธอ และคอยช่วยเปมัสเต็มที่ แม้จะตกเป็นเป้าสายตาของทุกคน
ปานที่ซึมเซายังพลอยรู้สึกไปด้วย ปานตบหลังมือณดาเบาๆ ตอนที่เธอยื่นแก้วน้ำให้เขา “อดทนนะ อีกไม่นานก็น่าจะดีขึ้น”
ณดาฝืนยิ้มเซียวๆ ให้ หากเธอไม่ใส่ใจ ต่อให้ถูกลุมนินทามากกว่านี้ ณดาก็คิดว่าตัวเองทนรับไหว เธอขอแค่อย่างเดียว จะไม่มีสักคนในที่นี้ลามปามไปถึงบุตรชายของเธอ นั่นคือจุดอ่อนของณดา หากวันไหนที่คนเหล่านี้กล้าแตะต้องทิณณ์ ณดาสัญญาเธอจะไม่ทน
“ทำไมคนดีๆ ถึงแพ้ภัยแม่สาวเจนจัดแบบนั้นได้นะ” เสียงนินทาณดาในระยะประชิด ธีรยาเม้มปาก พยายามอดทนให้ถึงที่สุด แต่คนเหล่านั้นก็ยังไม่หยุดนินทากันสักที
“น่าเสียดายความรู้ หากคุณผู้ใหญ่จะร่วมหัวจมท้ายกับผู้หญิงแบบนั้น” ธีรยาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ พยายามน
