ความรู้สึกของวีวี่
“จวงจ๋ะ วีวี่รบกวนเตรียมน้ำอุ่นๆใส่กะละมังกับผ้าผืนเล็กให้วีวี่ซักผืนนะ”
เธอหันไปบอกกับจวงหลังจากที่ให้คนในบ้านของโตมรแบกเขาขึ้นมาบนห้อง
แล้ววีวี่ก็รีบให้ป้าชื่นโทรตามหมอชัยให้มาช่วยดูอาการของโตมร เขาตัวร้อนมากแล้วก็หนาวสั่นตลอดเวลา วีวี่คอยดูแลโตมรอยู่ข้างเตียงไม่ไปไหน เธอคอยเช็ดตัวให้เขาคอยมองตลอดเวลาว่าหมอชัยมาถึงหรือยัง เธอรู้สึกกังวลเพราะเป็นห่วงโตมรมาก
“คุณหมอชัยมาแล้วค่ะ...”
จวงวิ่งนำหมอชัยเข้ามาในห้องนอนของโตมร หมอชัยจึงรีบมาดูอาการของเพื่อน
“ชัยตรวจดูแล้วนะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกแค่ไข้หวัดนะ ฉีดยาให้ไปเข็มหนึ่งแล้วพรุ่งนี้ไข้คงเบาลง”
วีวี่ค่อยโล่งอก เธอหันไปมองหน้าเขาที่ยังนอนไม่ได้สติด้วยความเป็นห่วง
“นอนพักผ่อนสัก 2-3 วันนะครับป้าชื่น อาการก็จะดีขึ้น แล้วนี่ยาครับ ทานให้ครบนะครับไข้จะได้ลดไวๆ”
หมอชัยยื่นยาให้กับป้าชื่น เขาหันกลับไปมองวีวี่
“อาก
