CESUR
Lanet olsun. Kapana kısılmıştım. Günlerdir girdiğim kuyudan çıkabileceğini herhangi bir öfke nöbeti olmamıştı. Sürekli o savcıyı düşünmesi sinirlerimi bozuyordu. Geri zekalı diye bağırdım ama sesim kendi içimde yankılanıp durdu. Tam bir öfke olayı meydana gelecekken aklına gelen sahneler canımı sıkıyordu. Ne kadar çabuk kapılmıştı kadına? Hem de hiç huyu olmamasına rağmen.
Üvey babasının ölümünü araştırmaya başlamıştı salak. Tüm yükü benim omuzlarıma yıkıp yıllardır mutlu mesut yaşıyordu. Ancak bir aptal, yakaladığı detayları anlamazdı. Günlerdir sembolü, cinayetleri, üvey babasını ve savcıyı düşünüp duruyordu. Ama en çok savcıyı düşünüyordu. Gülüşünü, gözlerini, yataktaki marifetlerini... Dudaklarını... Dışarıya çıkıp onu sarsmak istiyordum. Onu önce ben buldum, önce ben kendime ç
