CHAPTER 37

2328 Words

DRAKE'S POV NAKITANG kong palihim na umiiyak si Steffie, ngunit hindi ko nilapitan para tanungin kung anong problema niya. "Steffie, are you okay?" tanong ko sa kanya ng bumalik siya. Isang pilit na ngiti ang naging tugon niya sa akin. "Yes, bakit nandito ka?" "Kinuha ko lang ang cellphone ko," sagot ko. "Umalis na ba sila Mona?" Umiling ako. "Kumakain pa sila." "Puntahan natin sila." Hinawakan niya ang kamay ko pagkatapos ay pinuntahan namin ang mga kaibigan namin. Pinagmamasdan ko si Steffie habang kausap niya ang mga naging ka-trabaho niya na model. Nararamdaman kong may tinatago siya sa akin. "Mukhang alam na niya," Tumingin ako kay Ethan. "Paano niya nalaman?" "Nakatakas si Sevie." Kinuyom ko ang kamao ko sa inis. Hindi ko puwedeng ipahalata kay Steffie ang inis na nararam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD