Chapter 36:ASSASSIN ELISA
1978 Words
Three years had passed since the fateful incident that marked Hunter's life forever.
Nakaupo si Hunter sa kanyang malapad na kama, napapaligiran ng mga libro. Ang isip ni Hunter ay abala sa kanyang pagbabasa hanggang sa isang kakaibang sensasyon ang gumapang sa kanya. Pakiramdam niya ay may nakatingin sa kanya. Hindi niya pinapansin ang nakakabagabag na pakiramdam; gayunpaman, patuloy na nakatuon sa kanyang mga libro ang kanyang atensyon, ngunit ang kanyang mga mata ay agad na pumikit habang nilalamon siya ng pagod.
Biglang nagising si Hunter nang maramdaman niyang isang talim ang lumilipad sa hangin papunta sa kanyang kinauupuan, ilang pulgada lang ang layo sa kanyang dibdib. Mabilis na gumanti; sumipa ang instincts ni Hunter, at hinawakan niya ang lumilipad na kutsilyo sa hangin. Mabilis siyang lumingon upang harapin ang umaatake. Isang pigura ang lumitaw mula sa mga anino sa labas ng kanyang bintana, na mabilis na tumakbo patungo sa kanya nang walang kapantay.
Maingat na hinarang ni Hunter ang magkagulong mga sipa at suntok na nakatutok sa kanya; ang kanyang mga mata ay nakatutok sa misteryosong salarin. Bumilis ang t***k ng puso niya nang mapagtanto niyang babae ang naglunsad ng pag-atake. Ngunit sa kabila ng panganib, isang panandaliang ngiti ang sumilay sa kanyang labi habang tinatasa niya ang sitwasyon. Ang kanyang isip ay nagmamadaling maunawaan ang pagkakakilanlan at motibo ng kanyang hindi inaasahang kalaban.
"What do you desire? Hindi ba kayo magsasawa sa pagsalakay sa aking personal na espasyo, kahit pa sa puntong pumasok sa sarili kong tahanan?" Mabilis siyang bumangon sa kinauupuan niya at sinipa ito ng isang beses dahil sa frustration.
Sa isang mabilis na paggalaw, hinawakan niya ang telang nakabalot sa mukha nito. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang mukha ng babae.
"Ms. De la Peña? Ikaw?" Mabilis na tugon ni Hunter, ngunit hindi siya pinansin at ipinagpatuloy ang paghagis sa kanya ng kutsilyong hawak niya habang umiiwas naman si Hunter. Kitang-kita niya ang matinding galit sa mga mata nito.
"Teka lang, Ms. De la Peña, pwede ba tayong magkaroon ng mas civil na pag-uusap nang hindi na kailangang dumaan sa ganitong sitwasyon? Hindi ako lalaban, okay? Calm down," sabi ni Hunter.
"Tatapusin kita. Hindi sapat ang buhay mo para tumbasan ang mga buhay na kinuha mo sa akin, kaya karapat-dapat kang mamatay ngayon," aniya, dahilan upang napaupo ng pabagsak si Hunter sa gilid ng kama bago siya nagsalita.
"Yeah, you're right. I killed them, kahit ang nag-iisang babaeng minahal ko," mahinang sabi ni Hunter nang maalala si Sabrina.
"Mahal? Sinong pinagloloko mo, Hunter Kiers? Pinatay mo ang kapatid ko. Minahal ka niya, pero anong ginawa mo? Nang dahil sa'yo, nawala sila sa akin. Alam mo ba kung gaano kasakit iyon para sa akin?" sabi ni Elisa na may mga luhang pumapatak mula sa kanyang mga mata.
"I'm working hard just to kill you, and today is the day for that," sabi niya at mabilis na itinutok ang kutsilyo sa dibdib ni Hunter. Agad na nagtama ang kanilang mga mata habang idiin pa lalo ni Elisa ang kutsilyong hawak niya. Hinayaan siya ni Hunter na gawin iyon.
"I am deeply sorry for the unforgivable things I've done to your family, pero kung ito ang magpapagaling sa puso mo, gawin mo, patayin mo ako kung gusto mo," sabi ni Hunter sa mahinang boses. Agad na kinuha ni Elisa ang kutsilyong nakaukit sa kanyang dibdib at naghanda para sa susunod na pag-atake, ngunit mabilis niyang iniwas ang kanyang mga mata nang biglang bumukas ang pinto ng silid. Pumasok sina Ben at Sandro; nanlaki ang kanilang mga mata sa gulat nang makita nila si Hunter na nakaupo sa gilid ng kama, duguan, habang si Elisa ay tumabi sa kanya habang hawak ang kutsilyo sa kanyang lalamunan.
"Ms. De la Peña," diretsong sabi nila habang nakatingin kay Hunter na kumunot ang noo sa sobrang sakit.
"Huwag kang gagalaw kung ayaw mong may mangyaring masama sa amo mo," mariing sabi ni Elisa. Sumenyas agad si Hunter na lumabas na sila ng kwarto niya.
"Pero boss," wika ni Sandro at Ben.
"Ngayon, wala na sila. You can do it if you want to kill me. Marahil ay mas mabuti iyon; at least hindi na ako maghihirap. Sige na, gawin mo na, patayin mo na ako. Ano pa ang hinihintay mo? Do it," sigaw ni Hunter habang hawak ang kutsilyo sa lalamunan niya. Nabigla si Elisa sa kanyang narinig mula kay Hunter; hindi siya lumaban, ngunit pinahintulutan siyang gawin iyon. Walang pag-aalinlangan, inagaw ni Elisa ang kutsilyo sa kamay ni Hunter na agad na nagdulot ng sugat sa kamay nito.
"Bakit? Bakit hindi mo nagawa ang misyon mo? I killed them. Kung hindi mo ako papatayin ngayon, baka pagsisihan mo ang ginawa mo sa akin. Kaya hangga't may pagkakataon ka pa, gawin mo na." Napatingin sa kanya si Elisa na biglang bumagsak ang mga luha sa mga mata nito.
"Umiiyak siya? Anong ibig sabihin nito? Mahal niya ba talaga si Sabrina? Hindi kaya magkamali ako?" takang tanong niya sa sarili, at mabilis na nagpahakbang ng ilang hakbang, ngunit mabilis siyang hinawakan ni Hunter sa isang kamay.
"Pakiusap, huwag kang umalis, Ms. De la Peña," sabi ni Hunter. Agad namang tumalikod si Elisa at binitawan ang kamay niya bago tumakbo palayo.
Agad na tinawag ni Hunter ang kanyang mga tauhan.
"Boss, nasaan si Ms. De la Peña?" tanong ni Ben.
"Don't let her leave this place. Do you understand? Don't partake in any wrongdoing. Just apprehend her. Don't harm her," mariing bilin ni Hunter sa kanila. Mabilis nilang sinunod ang kanyang mga utos; agad silang umalis sa kanyang harapan at saka pinalibutan ang buong mansyon.
Samantalang nagmamadaling tumakbo si Elisa sa pasilyo palabas ng mansyon, ngunit napahinto siya nang makita ang mga tauhan ni Hunter na mabilis na kumalat sa buong paligid. Dali-dali niyang itinago ang sarili sa isang malawak na pader, maingat na ini-scan ang kanyang paligid. Nang mapansin niyang nakaalis na sila, kaagad siyang lumabas mula sa kanyang pinagtataguan, ngunit nagulat na lamang siya nang may malamig na bakal na nakatutok sa kanyang ulo.
Dahan-dahan niyang itinaas ang dalawang kamay habang nilingon ito.
"Long time no see, Ms. De la Peña?" tugon ni Ben, pagkatapos ay iminuwestra sa isang kwarto.
"Damn," bulong ni Elisa sa pagkadismaya.
"Ang swerte mo, Ms. De la Peña, na kapatid ni Ms. Brina. Siguro, kung ibang tao ka sa nagtangkang pumatay sa amo ko, sigurado akong nasa impiyerno ka na ngayon. Kung nagdusa ka ng higit sa tatlong taon, nagdusa din ang amo ko; hindi niya pa rin mapatawad ang sarili sa nangyari kay Ms. Brina. Hindi siya ang pumatay sa pamilya mo, lalo na't mahal na mahal niya ang kapatid mo. Do you think he could order the killing of your whole family? Can't you see na kahit patayin mo siya, hindi siya lalaban sa'yo dahil hanggang ngayon, naghihirap pa rin siya sa pagkawala ni Ms. Brina.
"Alam mo bang mahigit tatlong taon na siyang naghahanap ng hustisya para sa kanya? Pero anong ginawa mo? Pumunta ka dito para subukang patayin siya. Hindi ka man lang nag-imbestiga bago gumawa ng bagay na pagsisisihan mo balang araw.
"Anong ibig mong sabihin?" sagot ni Elisa. Tiningnan lang siya nina Ben at Sandro bago nagsalita si Sandro.
"Kung ako sa'yo, behave yourself. Malalaman mo rin ang katotohanan; tanging si Boss Hunter lang ang makakaalam kung kailan niya sasabihin sa iyo." Mabilis na lumabas ng kwarto sina Ben at Sandro.
"Huwag niyong hahayaang makatakas si Ms. Dela Peña," bilin nila sa kanilang mga kasama, saka sila nagpatuloy sa paglalakad at dumiretso sa kwarto ni Hunter.
Sa kanilang pagdating, nanlaki ang kanilang mga mata nang makita si Hunter na nakahiga sa kama habang ginagamot ng kanilang pinagkakatiwalaang doktor.
"Kamusta na siya, Doc?" tanong ni Sandro.
“Sa ngayon, kailangan natin siyang obserbahan dahil sa tindi ng mga saksak sa kanyang dibdib,” sagot ng doktor.
"Anong ginagawa mo, Sandro?" tanong ni Ben nang makitang kinuha nito ang cellphone at nag-dial ng numero.
"Tatawagan ko lang si Mr. K para ipaalam sa kanya ang nangyari kay Boss Hunter. Kailangan niyang malaman kung ano ang nangyayari," sagot ni Sandro.
"Pero hindi tayo binigyan ni Boss ng instructions, and besides, kung gagawin natin 'yun, I'm sure malalagay sa panganib ang buhay ni Ms. De la Peña. Bilin ni Boss na hindi siya dapat mapahamak," giit ni Ben.
"Ugh, in love talaga si Boss kay Ms. Brina. Hanggang ngayon, hindi pa rin niya matanggap ang nangyayari sa kanya," sabi ni Sandro.
Makalipas ang tatlong araw, nakaupo sina Ben at Sandro sa sofa at binabantayan ang buong silid. Agad silang tumayo at mabilis na lumapit sa gilid ng kama nang makita nila si Hunter na nagising mula sa tatlong araw na pagkakaidlip.
"Boss, natutuwa kaming gising ka na," sabay na sabi nina Ben at Sandro.
"Ilang araw na ba akong tulog?" tanong ni Hunter.
"Tatlong araw na po, boss," sagot ni Ben.
"Nasaan si Elisa?" tanong ni Hunter.
"Nasa kabilang kwarto siya, boss. Don't worry about her; she's fine there. As you instructed, we've been taking care of her."
"Good to hear that. I want to see her," sabi ni Hunter.
"Pero, boss, kakagising mo lang."
"It's fine. Dalhin mo siya dito ngayon din," mariing utos ni Hunter sa kanila. Agad nilang sinunod ang kanyang utos; pumunta si Ben sa kabilang kwarto.
"Gising na si Boss Hunter. Gusto ka niyang makita," diretsong sabi ni Ben.
"So, buhay pa pala ang lalaking iyon," sagot ni Elisa. Binigyan siya ni Ben ng masamang tingin bago muling nagsalita.
"Samahan mo ako sa kwarto ni boss." Nagpanting ang tenga ni Elisa sa narinig, ngunit sinundan niya ito para tingnan ang kalagayan nito.
Pagpasok sa kwarto ni Hunter, agad na bumagsak ang mga mata ni Elisa sa kama na nakapikit.
"Boss, nandito na si Ms. De la Peña," sabi ni Ben. Mabilis niyang sinenyasan ang lahat na lumabas ng silid.
"Pero boss, paano kung...?" Naputol si Sandro nang sinenyasan siya ni Hunter na huminto sa pagsasalita, kaya sinunod na lamang nila ang tagubilin nito.
"So, buhay ka pa pala," sabi ni Elisa. "What do you want from me? Don't tell me gusto mong ulitin ko ang ginawa ko sa'yo, Hunter Kiers. Sa kabila ng lahat ng naramdaman mo, pinapasok mo pa rin ako sa kwarto mo."
"Ms. De la Peña, can we talk? I called you kasi may sasabihin ako," sabi ni Hunter. "Alam kong malaking kasalanan ang nagawa ko sa pamilya mo. Humihingi ako ng tawad sa nangyari dahil sa akin; inilagay ko sa panganib ang buhay nila."
"Hunter Kiers, pwede bang deretsohin mo na ako? Ano ba talaga ang gusto mong sabihin sa akin? Hmm, ginagawa mo ba ito para humingi ng tawad sa akin? Well, let me tell you, there's no space in my heart for people like you. Hinding-hindi kita mapapatawad sa ginawa mo. Hindi ako si Sabrina na madadala mo," sabi niya at umakmang naglakad.
"Kahit sabihin ko sa'yo na buhay pa ang nanay mo, ayaw mo ba siyang makita?" diretsong sabi ni Hunter. Mabilis na lumingon si Elisa; nagpanting ang tenga sa narinig.
"Anong sabi mo? Buhay si Mommy? Nasaan siya? Hunter, anong ginawa mo sa kanya? Nasaan si Mommy?" tanong ni Elisa na nanginginig ang boses.
"Relax, okay, ihahatid kita sa kanila," agad na umupo si Elisa sa sofa.
"Sa kanila? Anong ibig mong sabihin?"
"You'll find out soon," sagot ni Hunter at agad na tinawag sina Bin at Sandro, na agad namang pumasok sa kwarto. "Sandro, ihanda mo na ang sasakyan, aalis tayo."
"Pero boss, hindi pa rin maganda ang pakiramdam mo, and besides, kagigising mo lang," sabi ni Sandro.
"Alam kong concern kayo sa akin, and thank you for that. Don't worry about me, I'm fine. Sige, kausapin mo yung ibang staff natin na naghahanda. Aalis tayo ngayon din," utos ni Hunter sa kanila, matatag. Napakamot ng ulo sina Ben at Sandro, saka sinunod ang utos ng amo.
- Writer
