Tana’s POV
Nagsimulang humakbang palapit sa akin si Hendrix, madilim ang mukha nito na nakatiim bagang. Sa bawat hakbang nito ay siya namang hakbang ng aking mga paa paatras.
Dahil sa takot na nararamdaman ko ay hindi ko na napigilan ang panginginig ng aking mga kamay gayundin ang pagdaloy ng masaganang luha mula sa aking mga mata.
Nang makalapit siya sa akin ay kinabig niya akong bigla bago hinalikan ng marahas.
Kakaiba ang paraan ng halik nito ngayon sa mga naunang halik niya sa akin pakiramdam ko ay namamaga na ang labi ko.
Ilang sandali pa ay nasasaktan na ako kaya nagsimula na akong manulak upang makawala sa kanyang mga bisig, ngunit walang saysay ang panlalaban ko dito dahil sa laking tao nito ay balewala ang lakas ko dito.
“Huwag mong susubukang tumingin o makipag-usap sa iban
