SİLAHTAR’DAN…
Dün akşamki o sinir fırtınasından sonra bir daha odadan çıkmadı. Gece yanına da yanaştırmadı. Sabah kahvaltı hazırladım yanına gittim ağlamıştı.
“Yavrum neden ağladın?”
Omzunu çekti.
“Güzel karım yediklerini saymadım. Özür dilerim normalden fazla yediğin için şaşırdım. Kalk hadi ne kadar istersen o kadar ye. Kahvaltı hazırladım.”
“Çok mu yemek yiyorum kedi yavrusu?”
“Hayır bebeğim acıkmışsındır benim hatam. Hadi bir tanem. En sevdiğin şeyleri hazırladım.”
“Kilo alırsam sevmez misin beni?”
“O da nereden çıktı törpü.”
“Bak yine törpü dedin bal ayındayız ve sen bana törpü diyorsun.”
Ulan ne emmeye geliyordu ne gömmeye.
“Özür dilerim bir tanem kalk hadi. Kahvaltı edelim.”
Usulca yataktan kalkmıştı. Fakat üzerime atlayıp kafamı gözümü yarmak ister gibi bakıyordu.
“Bir
