ÖMÜR’DEN…
“Sen ne halt ediyorsun kadın!”
Bir böğürdü karşıdaki dağlar inledi. Ne biçim ses var adamda yahu! Ağzını balık gibi açıp kapatıyordu. Bakışlarım ona ve kendi üzerime kaydı. Benim pantolonumdan pek belli değil lakin onun kamuflajı asker yeşilinden ıslak asker yeşiline dönmüş. Gülecektim lakin beni şu dağ başında öldürüp bir kuytuya atsa kimsenin ruhu duymazdı.
“Sana dedim kaç kere uyardım seni dinledin mi hayır” dedim. Ne tutmuşum be mesanemin için bayram yeri.
Adamda boy iki metre olunca beni pamuk çuvalı gibi alıp kenara koydu. Yalnız kral hareket o oturuyordu beni üzerine doğru çekince Allah ne verdiyse salıverdimdi. Hal böyle olunca epey bir alan işgal etmişiz yani.
Aferin sana Ömür ellerine sağlık!
Ayağa kalktı. Bir üstüne bir bana bakıyordu. Hayırdır kedi yavrusu ne ba
