SİLAHTAR’DAN…
Bir süredir Muş’tayız ve bin bir oyun ile sonunda kendimi Törpünün dairesine atmayı başardım. Ulan çadırda kaldıktan sonra onunla ilk ev deneyimimiz olan Adıyaman Lojman hayatı içime işlemiş.
Sabahları usul usul yürümesi, mutfaktaki tabak bardak sesi, sağa sola bırakılmış taraf fırça makyaj malzemeleri, birlikte yıkanan çamaşırlar. Hatta banyo kavgasını bile özler mi insan. Kadın ezberimin amına koydu.
En büyük sınavı da barfiks çekmek. Bir türlü beceremiyor o yüzündeki sinirli ifadesi var ya. Şöyle alıp kucağıma onunla saatlerce barfisk çekesim var. O kadar içime işledi ki.
Sırf beni beğensin diye duştan belimden düştü düşecek gibi bir havlu ile çıkıyorum. Öyle zamanlarda şirazesi kayıyor elini kolunu nereye koyacağını bilemiyor. Bir keresinde de odaya girmesini sağladım
