KUZEY’DEN… Umay’ın bağırışları ile kendime gelmeye çalışıyordum. Direksiyona kafamı çarpmış olmalıyım. “Kuzey kendine gel” diye bağırıyordu bir yandan da bir şeylerle uğraşıyor gibiydi. “Ülker sana bunu ödeteceğim” “Kuzey araç patlayacak çıkmalıyız” dedi. Nihayet gözlerimi açabildim. “Açılsana” diye bağırıyordu. “Neler oldu?” “Kelepçelerini açmış beni ters kelepçeledi kurtulamıyorum.” Kafamı salladım. Hızlıca kapıyı açtım. Aracın kaputu yanıyordu. Ve uzaklaşan Ülker. “Çabuk” dedi Umay. Hızla kelepçenin anahtarını taktım. Açıp Umay’ı çekmem ile aracın patlaması bir oldu. Öyle şiddetli bir patlama oldu ki bizi metrelerce öteye savurdu. İkimizde kendimizden geçtik. UMAY’DAN… Kendime geldiğimde Kuzey hala baygındı. Araç öyle büyük bir alevle yanıyordu ki. Az önce silah arkadaşımız