แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวบางเบาทางช่องหน้าต่างที่ทำจากกระจกใสบานใหญ่ปลูกร่างอรชรบนเตียงหนานุ่มให้งัวเงียตื่น เมริษากระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับตาให้เข้ากับแสงก่อนจะมองหาร่างสูงใหญ่ที่นอนกอดเธอทั้งคืนซื่อตอนนี้เขาไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว
แต่เมื่อได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำทำให้เมริษารู้แล้วว่าคนที่เธอกำลังมองหาอาบน้ำอยู่ หญิงสาวพยุงตัวลุกจากเตรียงก่อนจะเดินนวยนวดมาที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหากระเป๋าสะพายเมื่อคิดว่าโทรศัพท์ของเธอน่าจะอยู่ในนั้น
แต่แล้วคิ้วงามก็ต้องขมวดเครียดเมื่อหาของที่ต้องการไม่เจอแอบกังวลว่ากระเป๋าเธอจะอยู่บนเครื่องบิน เพราะเมื่อวานตอนมาถึงเธอหลับสนิทเลยไม่รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง และเมื่อตื่นมาแล้วรับรู้ความจริงเรื่องที่ฟรานเซสเป็นชายแท้ก็มัวแต่ระแวงในตัวเขาจนลืมโทรหาเพื่อสาว ไม่รู้ว่าป่านนี้เพื่อนจะโทรมากี่สายแล้ว
“คุณฟรานเซสคะ คุณเห็นกระเป๋าสะพายสีดำของฉันหรือเปล่า”
เมริ
