“ใส่เสื้อผ้าหนาขนาดนี้ไม่ร้อนเหรอ”
ฟรานเซสเอ่ยถามร่างอรชรในชุดเสื้อยืดกางเกงขายาวหลายชั้นที่หญิงสาวพยายามจะปกปิดเรือนร่างงามให้มิดชิดที่สุดเท่าที่จะทำได้หลังอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ
“ไม่ค่ะ ที่อิตาลีหนาว ฉันรู้สึกหนาวมากค่ะ”
เมริษารีบตอบทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามันฟังไม่ขึ้น เพราะถึงช่วงนี้อากาศในเมืองอิตาลีจะติดลบแต่ในห้องนี้เปิดฮิดเตอร์ให้ความอบอุ่นกำลังดี และดูเหมือนชายหนุ่มจะรู้ทันและไม่รีรอที่จะเอ่ยแซว
“อายตอนนี้ไม่ทันแล้วมั่ง เพราะผมเห็นหมดแล้ว”
“คุณฟรานเซส!”
เมริษาเรียกชื่ออีกฝ่ายเสียงดังพร้อมส่งสายตาเขียวขุ่นเมื่อชายหนุ่มรู้ทันแล้วพูดจี้ใจดำเธอเข้าเต็มๆ แค่อยู่ต่อหน้าเขาก็อายจนจะแทรกแผ่นดินหนีแล้วยังจะมีหน้ามาแซวกันอีก
“เอาละผมไม่แซวแล้ว นี่ก็ดึกมากแล้วมานอนเถอะวันนี้เราเดินทางกันมาทั้งวันเหนื่อยจะแย่”
พูดจบก็ตบลงบนเตียงข้างๆเพื่อบอกให้เธอขึ้นมานอนเคียงข้างเขาอย่างเช่นทุกคืนท
