08 รสมือแม่วาดจันทร์ 1

1114 Words

08 รสมือแม่วาดจันทร์ หลังจากที่ทั้งคู่ได้ไปกินชาบูระหว่างทางกลับห้องทั้งคู่ก็ได้กลับมาถึงห้องด้วยอาการอิ่มสุดๆ และตอนนี้ปานรดาก้เผลอนอนหลับไปเป็นที่เรียบร้อย ส่วนวาดจันทร์เธอกำลังนั่งเก็บของที่ปานรดาทำรกไว้จนตอนนี้ห้องของเธอเรียบร้อยจนดูไม่ออกว่าเป็นห้องปานรดา “เจ้าเป็นแม่หญิงแบบใดกันหนาเหตุใดบ้านเรือนของเจ้าถึงได้รกเยี่ยงนี้แม่ปานรดา”วาดจันทร์เก็บไปบ่นพึมพำไปคนเดียวจนกระทั่งวาดจันทร์ได้ไปเห็นไอแพดสีขาววางอยู่เธอเหมือนเห็นแสงแวบๆ ออกมาจากตรงนั้นแค่แป๊บเดียวแสงนั้นก็หายไปแต่วาดจันทร์ก็ไม่ได้รู้สึกสงสัยอะไร วาดจันทร์เก็บห้องจนเสร็จเธอก็มาเตรียมล้างผักเตรียมของไว้ทำอาหารที่เธออยากกินส่วนปานรดาที่หลับได้สักพักเธอก็รู้สึกตัวเนื่องจากเสียงคนริองเหมือนตกใจอะไรสักอย่างในใจคิดว่าวาดจันทร์ทำไฟไหม้แน่ ๆ “กรี๊ด ข้ากลัวๆ ช่วยข้าด้วย”เสียงวาดจันทร์ร้องโหวกเหวกโวยวาย เมื่อปานรดาได้ยินเสียงวาดจันทร์ก็สะดุ้งตื่นจากการนอนกลางวันทันทีปานรดาไม่รอช้ารีบวิ่งไปตามเสียงที่เธอได้ยินภาพที่เห็นไม่ใช่ไฟไหม้หรืออะไรทั้งสิ้น มีตังค์กำลังกระโดดหยอกวาดจันทร์อย่างบ้าคลั่งส่วนวาดจันทร์ตอนนี้นอนกองอยู่ที่พื้นอย่างหวาดกลัวที่มีตังค์กระโดดตะครุบเธออาจเป็นเพราะมีตังค์เป็นหมาที่ชอบหยอกล้อกับเธอแบบนี้เป็นประจำอยู่แล้วเมื่อเห็นวาดจันทร์ก็ทักทายด้วยการหยอกแต่ด้วยความที่น้องหมาโกลเด้นตัวใหญ่อยู่แล้วเลยทำให้วาดจันทร์ตกใจกรีดร้องออกมา “มีตังค์หยุดก่อนค่ะ พอแล้วมีตังค์ หยุดก่อนค่ะ พี่เขากลัวหนูแล้วเห็นมั้ย ไปนอนเลยค่ะพอแล้วๆ”ปานรดาบอกมีตังค์ให้หยุดและเป็นอย่างที่คิดมีตังค์เป็นหมาที่ฉลาดละค่อนข้างเชื่อฟังคำสั่งมีตังค์จึงเดินกลับไปนอนที่ของตัวเองอย่างว่าง่าย “ทำไมถึงได้น่ากลัวเยี่ยงนี้แม่ปานรดา”วาดจันทร์ลุกขึ้นด้วยขาที่สั่นด้วยความตกใจ “ไม่เป็นไรหรอกมีตังค์แค่หยอกเธอเล่นมีตังค์ไม่กล้ากัดเธอหรอก แล้วเธอทำอะไรเนี่ยทำไมสะอาดจังเลย”ปานรดารู้สึกตกใจกับภาพที่เห็นเพราะเธออยู่คนเดียวห้องไม่เคยเป็นระเบียบขนาดนี้มาก่อน “ข้าทำเองแม่ปานรดา ข้าเห็นมันรกรุงรังข้าเลยปัดกวาดเช็ดถูให้”วาดจันทร์ยังตกใจกับมีตังค์ไม่หาย “ขอบใจเธอมากนะวาดจันทร์ เออ!!!อีกอย่างเรียกฉันว่าปานเฉยๆก็ได้นะ ปานคือชื่อเล่นของฉันแล้วเธอล่ะมีชื่อเล่นว่าอะไร”ปานรดาบอกเธอพร้อมรอฟังคำตอบที่วาดจันทร์จะตอบออกมา “ชื่อเล่นอันใดข้าไม่เห็นเข้าใจข้าก็ชื่อวาดจันทร์ข้ามีชื่อนี้ชื่อเดียวที่หลวงตาท่านเป็นผู้ตั้งให้”วาดจันทร์ตอบออกมาอย่างใสซื่อ ไม่มีชื่อเล่นหลวงตาตั้งให้อีกพูดยังกะละครย้อนยุคหลังข่าวเธอเป็นใครมาจากไหนถึงได้เชยพิลึก ปานรดาได้คิดในใจคนเดียว “แม่ปานรดาข้าอยากล้างผักข้าหาตุ่มน้ำไม่เจอข้าจักต้องล้างผักทีใดกัน”วาดจันทร์ถามเพราะเธอหามาหลายนาทีแล้วยังไม่เห็นตุ่มสักใบ “นี่ไงล่ะ”ปานรดาเดินไปเปิดก๊อกน้ำให้เธอดูและก็มีน้ำไหลออกมาวาดจันทร์ถึงกับงงกันใหญ่เพราะที่บ้านเรือนของเธอมีแต่น้ำในตุ่มเท่านั้นที่ไว้กินไว้ใช้เหตุใดที่นี่ถึงได้สบายอย่างนี้ วาดจันทร์ได้แต่คิดในใจ “ถ้าเธออยากได้อะไรถามฉันได้นะวาดจันทร์” “ข้าจะทำน้ำพริกะปิกับผักลวกแล้วเจ้าอยากกินไหม”วาดจันทร์พูดไปล้างผักไปอย่างอ่อนหวานสมกับเป็นแม่หญิงยุคอโยธยาเสียจริงๆ “อยากกินสิเดี๋ยวข้าเอ้ย!!!ฉันจะทอดไข่นะ โอเคมั้ย”ปานรดาเผลอพูดภาษาคล้ายๆ กับวาดจันทร์อาจเป็นเพราะได้ยินบ่อยจนเคยชิน ทั้งสองช่วยกันทำอาหารอย่างตั้งใจโดยเฉพาะวาดจันทร์ที่ดูเธอตั้งใจทำมากๆ อาจเป็นเพราะแม่หญิงสมัยก่อนมีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนกว่าผู้หญิงในยุคปัจจุบันแต่ตรงกันข้ามผู้หญิงสมัยนี้ทำงานหาเงินได้เก่งมากขึ้นอาจเป็นเพราะตามยุคสมัยนั้นๆ น็ “ข้าตำน้ำพริกกะปิเสร็จแล้วแม่ปานรดา”วาดจันทร์ยื่นด้วยน้ำพริกกะปิให้ปานรดาดูส่วนปานรดาที่ตอนนี้เธอทอดไข่ไหม้ไปไม่รู้กี่รอบแล้ว “ให้ข้าช่วยดีกว่านบะแม่ปานรดา”วาดจันทร์พูดจบจึงหยิบเอาตะหลิวจากมืปานรดามาทอดไข่และเป็นไปตามคาดวาดจันทร์ทอดไข่ได้สวยมากๆ “ทำไมเธอทำได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอทำเลยล่ะฉันนี่มันไม่เอาไหนเลยจริงๆปานรดาตำหนิตัวเอง “ไม่มีผู้ใดเก่งตั้งแต่เกิดหรอกแม่ปานรดา”คำพูดน้อยๆ ของวาดจันทร์แต่มันดีต่อใจคนฟังมากๆ “จริงสินะไม่มี่ใครเก่งทุกอย่างหรอกเนอะแต่ฉันชอบทำอาหารมากเลยนะแต่ฉันทำอาหารไม่เก่งไม่ใช่ไม่เก่งฉันทำไม่อร่อยเลย”ปานรดารู้สึกท้อแท้ “ให้ข้าช่วยสอนเจ้าดีไหมข้าทำอาหารเป็นหลายอย่างเลยหนา”วาดจันทร์ยิ้มให้กำลังใจปานรดา “อือ แต่ตอนนี้เราไปกินข้าวดีกว่าฉันรู้สึกหิวแล้วล่ะ”ปานรดาชวนวาดจันทร์ไปทานข้าวทั้งสองช่วยกันยกอาหารไปตั้งโต๊ะช่วยกัน ปานรดาเริ่มรู้สึกดีที่มีแขกไม่ได้รับเชิญมาอยู่รน่วมห้องด้วยเพราะเธอรู้สึกเหมือนมีคนมาช่วยรับฟังปัญหาอย่างไงอย่างนั้นเพราะเธออยู่คนเดียวมาหลายปีแล้วส่วนพ่อกับแม่ก็นานๆ มาเยี่ยมที อาหารถูกจัดวางบนโต๊ะอย่างสวยงาม ผักลวกถูกม้วนเป็นคำ ๆ อย่างสวยงามสวนผักสดก็ถูกแกะสลักอย่างสวยงาม ปลาทูทอดที่เหลืองกรอบน่าทานมากๆ ส่วนไข่เจียวกรอบๆ ฟูๆ นั่นยิ่งชวนให้น้ำลายไหลยิ่งนัก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more