When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"โยคืนพี่ไปแล้ว ถ้าพี่ไม่ใช้พี่ก็ทิ้งมันไปซิคะ" "หนูจะให้พี่ทิ้งมันลงเหรอ ในนี้มันมีแต่ความทรงจำของเรา" "..................." "ซิมการ์ดอยู่ไหน เอามาเดี๋ยวพี่ใส่ให้" มิดเดย์เอ่ย "อยู่ในกระเป๋า" มิดเดย์คว้ากระเป๋าตังค์ของโยเกิร์ตขึ้นก่อนที่จะเปิดในช่องเล็กๆเพื่อหยิบซิมการ์ด ในกระเป๋าของเธอยังมีรูปของเธอและเขาอยู่เหมือนเดิม ทำเอามิดเดย์ยิ้มบางๆออกมา หลังจากใส่ซิมการ์ดให้เขาก็คืนมันให้กับเธอ "นี่ครับยา" "ขอบคุณคะ" "นอนนะ เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน" มิดเดย์เอ่ย "พี่กลับเถอะพี่เดย์ เรา...เลิกกันไปแล้ว..." "ตอนนี้หนูมองพี่เป็นอะไรบอกพี่ได้มั้ย" "ฟะ..แฟนเก่า" "แต่หนูเป็นเมียพี่ หนูจะมองพี่เป็นแฟนเก่าได้เหรอ" "คือ..." (อีหยาด!!! มึงออกมานะ!!! ต้องให้มาทวงถึงบ้านหรือไง!!!!) เสียงดังโวยวายมาจากหน้าบ้านพร้อมกับคนที่เรียกชื่อของแม่โยเกิร์ตด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่เป็นมิตรแม้แต่น้อย โยเกิร์ตรีบเด