"ทำไมวันนี้ยอมขับรถพี่ล่ะครับ พี่สอนหนูมาตั้งนาน ให้เอารถไปใช้ก็ไม่ยอม"
"พี่เจ็บนี่ค่ะ พี่ขับไม่ไหว โยไม่อยากให้พี่ฝืน เดี๋ยวพี่จะยิ่งเจ็บ โยเป็นห่วง"
"รู้สึกดี ไม่อยากหายเจ็บเลย" มิดเดย์เอ่ยพรางยิ้มออกมา
"ไม่ต้องมายิ้มแบบนี้เลย พี่น่ะดื้อจริงๆ"
หลังจากนั้นสองวัน โยเกิร์ตมีโปรเจคงานที่ทำกับกลุ่มเพื่อนที่มหาลัยดึกๆกว่าจะเสร็จ เธอลางาน1อาทิตย์เต็มๆเพราะเลิกทำโปรเจคช้า ซึ่งเธอเป็นลูกจ้างพาร์ทไทม์จึงไม่ได้มีปัญหาอะไรมากนัก
แต่ทางด้านมิดเดย์ที่ไหล่ยังคงเจ็บ และดูเหมือนว่ามันจะเป็นหนักขึ้น จนวันนี้เขามีนัดกับหมอเพื่อทำการสแกนอีกรอบ เพราะเขาปวดจนทนแทบไม่ไหว
"ลุงบอกไม่ให้ฝืนใช่มั้ย ทำไมเป็นหนักแบบนี้" หมอไฮน์เอ่ย
"ผมก็ไม่ได้ฝืนนะครับลุง"
"วันก่อนมีเรื่องที่คลับ? ถูกมั้ย แค่เดย์ใช้แขนออกแรงก็เท่ากับฝืนแล้ว ยังจะเถียงอีก" หมอไฮน์เอ่ย
"แล้วไหล่ผมเป็นยังไงบ้างครับ ทำไมผมเจ็บเยอะกว่าเดิมครับลุ
