Chapter 2
2038 Words
"อื้มส์ เสร็จซิครับถ้าไม่ไหว เสร็จเลย" มิดเดย์เอ่ยพรางเร่งเอวสอบหนักๆ
"สะ..เสร็จแล้วพี่เดย์ อ๊ะ!!!"
หลังจากบทสวาทในคืนวันเกิดของมิดเดย์เสร็จสิ้งลง ชายหนุ่มนั่งกอดแฟนสาวที่เพิ่งพากันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าจนเสร็จ
"พี่เดย์ วันนี้วันเกิดพี่ ไม่ไปฉลองกับเพื่อนเหรอค่ะ"
"อยู่กับเมียดีกว่า ฟ่อดด"
"ปากหวานอีกแล้วนะคะ งั้นเราไปกินบะหมี่ข้างคอนโดกันมั้ยค่ะ ดึกแล้วคงไม่มีร้านไหนเปิดแล้วมั้ง" โยเกิร์ตเอ่ย
"เอาซิ หนูอยากกินเดี๋ยวพี่พาไป"
"พี่เดย์น่ารักที่สุดเลยค่ะ ฟ่อดดด"
"น่ารัก ก็รักพี่นานๆ ตกลงมั้ยครับ"
"โยก็รักพี่คนเดียวไม่ได้ไปไหนนี่ค่ะ"
"งั้นเราไปกินบะหมี่กัน หมดพลังงานมากเลยพี่"
"บ้า!"
"555555"
ร้านบะหมี่
มิดเดย์ได้แต่อมยิ้มนั่งมองแฟนสาวที่กำลังคีบก๋วยเตี๋ยวเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ปกติเขาไม่ค่อยมีโอกาศได้มากินอะไรแบบนี้มากนัก แต่พอมีโยเกิร์ตเข้ามาในชีวิต โลกทั้งใบของเขาก็เปลี่ยนไป ถึงแม้จะเป็นโลกที่ไม่มีใครเห็นก็ตาม
"อร่อยมั้ย"
"อร่อยค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"อ้าปากครับ" มิดเดย์เอ่ยพรางคีบหมูแดงในชามของตัวเองป้อนโยเกิร์ต เพราะมันเป็นสิ่วที่เธอชอบ
"พี่ไม่กินเหรอค่ะ"
"พี่ให้หนู อ้าปากซิครับ"
โยเกิร์ตอ้าปากก่อนจะยิ้มแล้วมองหน้ามิดเดย์พรางก้มหน้าลงกินก๋วยเตี๋ยวต่อ ชีวิตเธอตั้งแต่มีเขาเข้ามาก็เปลี่ยนไปเช่นกัน มิดเดย์เป็นแฟนที่ดีสำหรับเธอ หลายคนมักบอกว่าเขาเจ้าอารมณ์เวลาถูกขัดใจ เจ้าชู้ และพูดเก่ง ต่อยหนัก แต่สำหรับเธอ เธอไม่เคยเห็นด้านนั้นของเขาสักครั้ง มิดเดย์อ่อนโยนกับเธอมาก ไม่เคยโมโหเธอสักครั้ง แม้ว่าเธอจะเคยปล่อยให้เขารอเธอนานกว่า3ชั่วโมง ผิดนัดเขาบ่อยๆ แถมยังดูแลเธอดีมากอีกด้วย เรื่องผู้หญิงมีเข้าหาหาเขา แต่ดูมิดเดย์ไม่ได้สนใจสักนิด โยเกิร์ตจึงไม่เข้าใจว่ามิดเดย์เจ้าชู้ยังไง
"ฟ่อดด ฝันดีครับ"
หลังจบมื้อดึก ทั้งคู่พากันกลับเข้าคอนโด ก่อนนอนลงพร้อมๆกัน มิดเดย์หอมแก้มโยเกิร์ตฟ่อดใหญ่ ตกดึกคืนนั้น โยเกิร์ตนอนหลับสนิทด้วยความเหนื่อยจนไม่รู้สึกตัวว่ามิดเดย์ลุกขึ้นจากเตียงนอน เธอมักจะหลับไม่รู้เรื่องแบบนี้บ่อยๆเวลาที่มีเซ็กส์กับเขาหนักอย่างวันนี้
ชายหนุ่มเดินไปเข้าห้องน้ำ ก่อนเดินหยิบน้ำอัดลมกระป๋องขึ้นดื่ม สายตาพรางเห็นกระเป๋าของโยเกิร์ตวางอยู่จึงถือวิสาสะเปิดมันดู ด้านในก็มีของเล็กๆน้อยสไตล์ผู้หญิง กระเป๋าตังค์ และมีสมุดบัญญีเงินฝากที่เขามักจะเห็นเธอเอามันไปอัพเดตบ่อยๆ ก่อนจะหยิบมันขึ้นดู
"เก็บเงินเก่งจริงๆว่ะ เมียใครวะ"
มิดเดย์เอ่ยก่อนอมยิ้มบางๆเมื่อเห็นตัวเลขเงินในบัญชีที่มีการฝากเข้าไปบ่อยๆ เขารู้ทันทีว่ามันคือเงินที่เขามักจะให้เธอไปใช้ ปกติเขาให้เธอครั้งละค่อนข้างเยอะ เธอก็ฝากมันทุกบาททุกสตางค์จริงๆ ไม่เคยเอาไปใช้ฟุ่มเฟือยซื้อของที่ผู้หญิงทั่วๆไปซื้อกันมากนัก ส่วนใหญ่จะเป็นเขาเองมากกว่าที่ซื้อให้เธอใช้ โดยที่ไม่บอกก่อน
ในตอนเช้าทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันออกไปเรียนและทำงาน วันนี้มิดเดย์มีเข้าบริษัททั้งวันเพราะมีประชุมใหญ่ มินนี่ผู้เป็นพี่สาวก็ไปญี่ปุ่นกลับมาประชุมไม่ทัน จึงเป็นเขาที่ต้องทำหน้าที่แทน การประชุมกินเวลาทั้งวันเสร็จในช่วงเย็น ความเหนื่อยล้าจากความเครียดในการประชุม ทำให้ชายหนุ่มกลับมานอนพักสายตาที่คอนโด รู้สึกตัวอีกทีตอน1ทุ่ม จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปที่คลับ โทรหาโยเกิร์ตติดแต่ไม่มีคนรับ จนกระทั่ง
NCLUB
เสียงเพลงอึกกระทึกครึกโครมในยามค่ำคืนของผับหรูใจกลางเมือง สาวน้อยในชุดพนักงานเสิร์ฟกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเจ้าของผับหนุ่มหล่ออย่างมิดเดย์ที่เอาแต่กอดอกขมวดคิ้ว
“เล่นตลกกับพี่ใช่มั้ย”
“เปล่าค่ะ โยแค่มาทำงานหาเงิน”
“ที่พี่ให้ ทำไมไม่ใช้”
“โยอยากหาเงินเอง ไม่อยากแบมือรอขอพี่”
“แล้วพี่ต้องยอม?” มิดเดย์เอ่ยถามอย่างรู้คำตอบ
“โยไปทำผับอื่นก็ได้ค่ะ”
“หยุดความคิดนั้นซะ!! ไปทำงาน ตี2รอที่หน้าปั้ม เดี๋ยวพี่รอรับกลับ”
โยเกิร์ตยิ้มกว้างอย่างน่ารักเมื่อเธอรู้ว่าแฟนหนุ่มยอมเธอแล้วแน่นอน เพราะเขาไม่เคยดุ ไม่เคยว่า แต่จะคอยเป็นห่วง คอยดูแลไม่ห่างมากกว่าห้ามไปเลย
"ไม่ต้องมายิ้มแบบนี้เลย พี่ไม่ใจอ่อนดีมั้ย" มิดเดย์เอ่ย
"หูยยย เจ้านายคะ โยแค่ยิ้มเอง อย่าโมโหนะคะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"เหรอครับน้องโยเกิร์ต ผมเป็นเจ้านาย แต่ทำไมลูกน้องแบบน้องโยเกิร์ตถึงบังคับเจ้านายแบบผมได้ล่ะครับ" มิดเดย์เอ่ย
"เจ้านายน่ารักไงคะ ... ฟ่อดดด โยไปทำงานก่อนนคะ"
เธอมองซ้ายมองขวาเมื่อเห็นว่าในห้องทำงานนี้มีแค่เธอกับเขา เธอจึงหอมแก้มเขาฟ่อดใหญ่แล้วไปทำงาน
"เฮ้อออ"
มิดเดย์ได้แต่ถอนหายใจแล้วคอยมองกล้องวงจรปิดที่อยู่ในห้องทำงานส่วนตัวของเขา กล่องวงจรปิดระบบสุดไฮเทคของคลับหรู ภาพคมชัดระบบ4K กล้องสามารถหมุนได้รอบทิศทาง และซูมได้มากถึง30เท่า
มิดเดย์ไม่ได้ทำงานของตัวเองแม้แต่น้อย เพราะมัวแต่มองกล้อง บังคับจอกล้องให้หมุนตามโยเกิร์ตที่เดินทำงาน ด้วยความที่เป็นงานกลางคืน พบปะคนสายบันเทิง สายปาร์ตี้ ทำให้โยเกิร์ตดูจะเป็นจุดสนใจของบรรดาลูกค้า ด้วยความที่เธอเป็นพนักงานใหม่ หน้าตาน่ารัก เพื่อนร่วมงานต่างพากันสนอกสนใจน้องใหม่น่าตาน่ารักคนนี้มากเช่นกัน เพราะไม่มีใครรู้ว่าโยเกิร์ตคือเมียของเจ้าของคลับ จึงไม่มีใครระแวดระวังแม้แต่น้อย
"แล้วกูจะทำงานได้ยังไงว่ะ ถ้ามัวแต่ดูเมียอยู่เนี้ย"
มิดเดย์นั่งบนตัวเองก่อนละมือมาหยิบปากกาเซ็นเอกสารพรางดูงบประมาณ รายรับ รายจ่ายที่ทางบัญชีส่งให้เขาตรวจสอบ ทำงานไปสักพัก สายตาก็ลอบมองกล้องวงจรปิด แต่กลับไม่เห็นโยเกิร์ต จนมิดเดย์วางปากกาแล้วคว้ามือถือเดินออกจากห้องทำงานไป
"น้องโยเกิร์ต มาวันแรกท็อปฟอร์มมากเลยนะ" พนักงานสาวชื่อน้ำอุ่นเอ่ยขึ้น เธอเป็นมิตรและเข้าได้กับทุกคน
"ปกติที่นี่ทิปหนักขนาดนี้เลยเหรอค่ะพี่ แล้วคือเจ้าของเขาให้เก็ยืทิปเองได้เลยเหรอค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"ใช่ค่ะ เจ้านายที่นี่ทุกคนใจดีมาก เดี๋ยวอยู่ไปๆจะรู้ค่ะว่าใจดีมาก" น้ำอุ่นเอ่ย
"น้องโยเกิร์ต แล้วเลิกงานกลับยังไงครับ"
"อ่อ เดี๋ยวกลับพร้อมเพื่อนค่ะ เพื่อนทำงานแถวๆนี้เหมือนกันค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"อ่อ นึกว่ากลับคนเดียว พี่นั่งรถไปเป็นเพื่อนได้นะ หออยู่แถวไหนล่ะ" พนักงานชายคนนึงเอ่ย
"อยู่ซอยKKตรงแยกคแรกค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
" ทางเดียวกับพี่เลยครับ"
"ลูกค้าน้อยเหรอครับ ไม่ไปทำงานกันเหรอ"
จู่ๆเสียงมิดเดย์ก็ดังขึ้นในขณะที่ทั้งสามคนยืนคุยกันในห้องเก็บอุปกรณ์และเป็นห้องพักชั่วคราวไปในตัว โยเกิร์ตที่กำลังยืนดื่มน้ำก็ตกใจทันที
"ค่ะคุณเดย์ พอดีว่าเข้ามาเอาแก้วค่ะ คุยกับน้องโยเกิร์ตด้วยค่ะ อุ่นเห็นน้องเพิ่งมาวันแรก กลัวน้องหาอะไรไม่เจอค่ะ" น้ำอุ่นเอ่ย
"อ่อ น้องใหม่เหรอ ว่าไงครับ ทำงานวันแรกเป็นยังไงบ้าง" มิดเดย์เอ่ยถามราวกับว่าทั้งสองไม่รู้จักกันมาก่อน
"สนุกดีค่ะ พี่ๆน่ารักทุกคนเลยค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"น้องทำงานดีมากค่ะ มาวันแรก คล่องเลยค่ะ หนุ่มๆคลับเราแทบจะโหวตให้เป็นขวัญใจพนักงานแล้วค่ะมาวันเดียว" น้ำอุ่นเอ่ย
น้ำอุ่นเล่าด้วยความสนุกเหมือนปกติที่ทำกันประจำ แต่แค่เธอไม่รู้ว่านั่นมันไปจุดประกายต่อมหึงของมิดเดย์ผู้เป็นเจ้านายเข้า
"อ่อ เสน่ห์แรงไม่เบานะครับน้องใหม่เรา" มิดเดย์เอ่ยพรางมองหน้าโยเกิร์ตนิ่งๆ
"โยสวยค่ะคุณเดย์"
"คุยอะไรกันค่ะ อ้าวคุณเดย์สวัสดีค่ะ" ปันปันพนักงานใหม่ฝ่ายเอนเตอร์เทรนเดินเข้ามาร่วมวงคุย
"ผมกำลังคุยกับน้องพนักงานใหม่"
"น้องคนนี้เอง พี่กำลังหาตัวพอดีเลยค่ะ พูดเก่งเสียงน่ารัก คุณเดย์ค่ะ ปันอยากขอน้องคนนี้ไปฝ่ายเอนเตอร์เทรนได้มั้ยค่ะ"
มิดเดย์ที่เพิ่งต่อมหึงทำงานเพราะมีหนุ่มๆลูกน้องชมและสนใจแฟนสาวของเขา มาซ้ำตรงที่จะให้ส่งแฟนสาวไปฝ่ายเอนเตอร์เทรนอีก นั่นหมายความว่าชุดทำงานจะโป๊ขึ้น คุยกับลูกค้ามากขึ้น และมีดื่มเหล้าอีกด้วย นั่นไม่ใช่เรื่องดีสำหรับโยเกิร์ตแน่ๆ
"ว่าไงค่ะคุณเดย์ โยไปทำได้มั้ยค่ะ" โยเกิร์ตเอ่ย
"ไม่ดีหรอก" มิดเดย์เอ่ยสั้นๆ ทำเอาทุกคนมองกันเป็นตาเดียว
"ทำไมล่ะคะคุณเดย์ พนักงานเสิร์ฟมีเยอะมากแล้วนะคะ แต่คนของปันน้อยมากเลยค่ะ มันไม่พอ" ปันปันเอ่ย
"ไม่พอเดี๋ยวผมให้ฝ่ายบุคคลหาให้ใหม่ จบนะครับ!"
"เอ่ออ..."
"เดี๋ยวน้องโยเกิร์ตตามผมมาหน่อยนะครับ ที่ห้องวีไอพีพวกพี่ๆผมกำลังจะมาดื่มกัน ยังไงไปดูแลหน่อยนะ ฝึกไว้” มิดเดย์เอ่ยก่อนเดินออกไป
“โยเกิร์ต รู้มั้ยว่าพวกพี่ๆคุณเดย์แต่ละคนแซ่บๆทั้งนั้นเลย” น้ำอุ่นเอ่ย
“น้องโยเกิร์ต เดี๋ยวเตรียมนะ เดี๋ยวพี่คุยกับคุณเดย์เอง ไปทำฝ่ายพี่” ปันปันเอ่ย
“คุณเดย์บอกไม่ได้นี่ค่ะพี่ปันปัน แล้วแบบนี้จะคุยอีกได้เหรอค่ะ” น้ำอุ่นเอ่ย
“พี่คุยได้ กับคุณเดย์น่ะ พี่คุยได้อยู่แล้วจ๊ะ” ปันปันเอ่ยก่อนยิ้มบางๆแล้วเดินออกไป
“พี่ปันปันนี่กิ๊กกับคุณเดย์หรือไง ทำไมเขามั่นใจจังว่าคุยได้”น้ำอุ่นเอ่ย
“พี่ปันปันนี่เขาทำงานนานแล้วเหรอค่ะ” โยเกิร์ตเอ่ย
“เพิ่งมาก่อนโยเกิร์ตไม่นานเอง”
“อ่อ”
โยเกิร์ตขมวดคิ้วก่อนเดินคิดเรื่องของปันปันระหว่างทางเดินไปห้องวีไอพีที่มิดเดย์เอ่ย ห้องนี้ปกติจะไม่ได้ให้แขกข้างนอกใช้ จะมีแค่พวกมิดเดย์และพี่ๆเท่านั้น
เมื่อเดินมาถึงห้องวีไอพีที่มิดเดย์บอก โยเกิร์ค่อยๆเดินเข้าไป ก่อนเจอมิดเดย์นั่งอยู่ที่โซฟา เขามองเธอนิ่งๆก่อนเอ่ยขึ้น
"ล็อคห้องด้วย" มิดเดย์เอ่ย
"ค่ะ"
โยเกิร์ตล็อคประตูเสร็จก่อนเดินเข้าไปหามิดเดย์ทั้งชุดพนักงาน ก่อนจะเอ่ยขึ้น
"พี่เดย์"
"พี่ควรให้หนูทำงานต่อดีมั้ยครับ" มิดเดย์เอ่ย
"พี่เดย์...โยไม่ได้ทำอะไรผิดนะคะ ให้โยทำงานต่อเถอะนะคะ นะๆๆๆ"
โยเกิร์ตเอ่ยด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพรางนั่งลงบนตักของมิดเดย์แล้วกอดเขาไว้แบบนั้นในขณะที่เจ้าตัวนั่งนิ่ง
"ไม่ต้องมาอ้อนพี่หรอก วันนี้พี่หัวร้อนมากด้วย" มิดเดย์เอ่ย
"หึงเหรอค่ะ"
"หนูว่าพี่ควรหึงมั้ยครับ ผู้ชายมองขาหนู มองก้นหนู แทะโลมหนูด้วยสายตา ไหนจะไอ้พวกพนักงานผู้ชายอีก พี่ไปทันได้ยินนะ ว่ามันจะไปส่งหนูที่หอ" มิดเดย์เอ่ย
- Writer
