เที่ยงวันต่อมาหมอให้อาอี้ออกจากโรงพยาบาลได้ ความจริงหมออยากให้นอนดูอาการเพิ่มอีกสักคืน ทว่าอาอี้ขอออกเอง เธอจะมัวแต่นอนดูอาการไม่ได้ เธอต้องเริ่มหางานใหม่ เริ่มจัดการกับชีวิตเพราะทุกอย่างมันจะไม่ง่ายเหมือนที่เคยอยู่กับเฮียหิน จะมีใครบ้างที่จะจ้างเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ปีเข้าทำงานด้วยเงินที่เยอะแบบนั้น
“ไม่ต้องไปคิดมาก เราเจ็บตัวขนาดนี้แล้วยกหนี้ให้ก็ถูกละ” เจ้พริกหวานเอ่ย เจ้แกไปรับอาอี้ที่โรงพยาบาล พากลับมายังแมนชันที่เฮียหินเตรียมไว้ให้
“แต่มันเยอะไปนะเจ้ ตั้งหลายล้าน”
“เอ้า เจ้าหนี้ยกหนี้ให้เราจะคิดมากทำไม มันดีแล้วไง ไม่ต้องเป็นหนี้เขา”
“อาอี้จะอยู่ที่นี่หรือจะไปอยู่ที่อื่น” เฮียกานต์ถามหลังจากที่สูบบุหรี่เสร็จแล้วเดินกลับเข้ามาในห้อง
“อี้ก็ไม่ได้อยากอยู่ที่นี่ ไม่อยากรบกวนเฮียหินอีก ถ้าเฮียหินยังช่วยอี้อยู่แบบนี้เดี๋ยวเขาจะทะเลาะกับแฟนเขา”
“อืม แฟนไอ้หินคนนี้เฮียก็ไม่รู้จักนิสัยใจ
