จูบใครคิดว่าไม่สำคัญ
1134 Words
ตอนที่ 20
บนเตียงหนานุ่ม เด็กสาวพลิกตัวกอดรอบเอวหนาของผู้เป็นเอาไว้แน่น แสงแดดสาดส่องเข้ามา พีรชาเหลือมองดูนาฬิกาเป็นเวลาเกือบสิบโมง
จมูกโด่งกดหอมแก้มนุ่มนั้นอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เด็กสาวจะค่อย ๆ ขยับกาย แต่ก็ยังคงกอดเขาไว้แน่น และพลางซุกซบไปหน้าเข้าหาอกกว้าง
“คุณอาขา มายด์อยากหอมแก้มคุณอาบ้าง” มาริสาไม่อยากโดนหอมแก้มอยู่ฝ่ายเดียวจึงเอ่ยปากขอร้องผู้เป็นอา
“จะดีเหรอครับ อาพีร์กลัวว่า...”
“กลัว..อะไรเหรอคะ...แล้วทำไมอาพีร์ถึงหอมแก้มมายด์ได้อยู่ฝ่ายเดียวละ”
“............”
“ถ้างั้นต่อไปนี้ไม่มายด์จะทำแบบอาพีร์บ้าง ไม่ต้องขอแต่จะหอมเลย” เด็กสาวพลิกกายหนีเพราะงอนที่ถูกปฏิเสธ ระหว่างที่หันหน้าหนีไปก็เห็นยางรัดผมสีสันสวยงามตกอยู่ และมันก็ไม่ใช่ของเธอ
“ก็ได้ครับ งั้นน้องมายด์หอมอาพีร์เลย อ๊ะ อะ” คุณหมอหนุ่มยื่นแก้มสากไปให้หลานสาวคนสวยหอมทันที แต่มาริสาก็ยังอึ้งกับยางรัดผมเส้นนั้น
“อยากหอมไหนละ หันมาสิครับ”
“...........” มาริสาไม่ยอมหัน ก่อนจะเรียกชื่อเขาโดนไม่หันมามอง
“อาพีร์ขา”
“ว่าไงครับ”
“อาพีร์เคยจูบกับใครมั้ยคะ” เด็กสาวหันหน้ามาเอ่ยถาม
“อืม น้องมายด์ถามทำไมเหรอครับ”
“ก็แค่อยากรู้เฉย ๆ ค่ะ”
“แล้วน้องมายด์ละ เคยจูบรึยัง” เขาเอามือประคองไปที่ใบหน้าสวยก่อนจะเอ่ยถาม
“มะ...ไม่เคยค่ะ...มายด์...ไม่เคยจูบ...” เด็กสาวอายจนแก้มแดง
“ถามแบบนี้..แสดงว่าอย่างลองใช่มั้ย”
“อาพีร์...จะสอนให้มายด์....เหร.....อื้อมม...” ยังไม่ทันที่หลานสาววัยอยากลองอยากรู้ จะพูดอะไรต่อ ริมฝีปากหยักได้รูปก็ประกบลงมาบนริมฝีปากบางของมาริสาอย่างไม่รีรอ
หัวใจของเธอกำลังจะหยุดเต้น โลกรอบๆ ตัวเหมือนมันหมุนอย่างรวดเร็ว เด็กสาวยกมือดันอกแกร่งเพื่อให้เขาออกห่าง แต่คนมากประสบการณ์ไม่ยอมให้เธอได้ทำตามใจ
ลิ้นร้อนพยายามรุกรานเข้ามาในโพรงปากเล็กจนเด็กสาวรู้สึกหายใจไม่ออก และเผลออ้าปากเพราะต้องการอากาศ แต่เธอไม่รู้เลยว่านั่นเป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้ทำในสิ่งที่ใจต้องการ
ปลายลิ้นร้อนควานหาความหวานละมุนในปากอิ่มอย่างชำซอง ตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่า เขาคือจูบแรกของเธอจริงๆ เพราะหลานสาวของเขาจูบไม่เป็นสักนิด
ทันทีที่ลิ้นร้อนตวัดรับลิ้นอุ่น สาวน้อยก็แทบทำอะไรไม่ถูก และเหมือนคนตัวโตจะรู้ เขาจึงโอบรัดเธอเอาไว้ไม่ห่าง แต่ปากหยักก็ยังคงครอบครองปากบางอยู่อย่างนั้น
“อื้มมมม...อู้มมมม!!1....” เสียงอู้อี้ดังลอดออกมา เพราะเธอกำลังถูกบนจูบริมฝีปากจนแทบจะหายใจไม่ออกจริงๆ แล้ว พีรชาจึงยอมปล่อยหลานสาว
“จูบไม่เป็นเลยนะเรา” เขาอมยิ้ม พร้อมกับมองปากบาง ที่บวมเจ่อแต่กลับดูเซ็กซี่ยิ่งนัก
“อาพีร์...เคยพาผู้หญิงมานอนที่ห้องนี้หรือเปล่าคะ อย่าโกหกมายด์นะคะ” เธอถามเขาเสียงสั่น จากนั้นก็ยื่นยางรัดผมผู้หญิงสีสันสวยงามที่เก็บได้เมื่อสักครู่มาให้ผู้เป็นอา
“เอ่อ ๆ ..โธ่น้องมายด์ น้องมายด์ต้องเข้าใจอาพีร์นะครับ อาพีร์เป็นหนุ่มแล้วก็....ยังโสด มันก็ต้องมีบ้าง”
“อาพีร์!!” เด็กสาวดึงท้ายทอยของผู้เป็นอามาจูบอีกครั้ง
“อื้มมม!..” จูบเนิ่นนานจนเด็กสาวผละออก
“คราวนี้มายด์จูบเป็นหรือยังคะ”
พีรชาเอามือประคองใบหน้าสวยของหลานสาวเอาไว้ ก่อนจะจุมพิตไปบนริมฝีปากบางอีกครั้ง แล้วก็ถอนจูบออกมา
“อาพีร์”
“อาพีร์รู้ว่ามันผิด อาพีร์ขอโทษที่ทำแบบนี้”
“มายด์ก็มีส่วนผิด มายด์เป็นผู้หญิงร่าน เป็นเด็กไม่ดีใช่มั้ยคะ”
“อย่าโทษตัวเองเลย น้องมายด์เป็นสาวแล้ว ย่อมมีความต้องการ แต่อาพีร์ต่างหากที่ไม่รู้จักยับยั้ง”
“มายด์แค่ไม่อยากให้อาพีร์ไปมีอะไรกับคนอื่น”
“ทำไมล่ะ”
“ไม่รู้สิ มายด์รู้สึกไม่โอเค”
“อาพีร์จะไม่ว่าอะไรเลย ถ้าน้องมายด์อยากจะมีแฟน”
“น้องมายด์จะไม่มีแฟนค่ะ”
“ทำไม ไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองละ น้องมายด์มีคนที่ชอบอยู่หรือเปล่า”
“มายดไม่ได้ชอบใคร แต่มายด์รู้สึกดีกับอาพีร์ค่ะ”
“น้องมายด์!!!”
“มายด์ขอโทษ แต่มายด์ทนไม่ได้ที่จะให้อาพีร์มีคนอื่น ฮื้อ ๆ ๆ”
“อย่าร้องครับ”
“ฮื้อ ๆ ๆ อาพีร์ไม่รักคนอื่นได้มั้ยคะ”
“อาพีร์สัญญาครับ ถ้าน้องมายด์ยังไม่มีใคร อาพีร์ก็จะยังไม่มีใครโอเคมั้ยครับ”
“จริง ๆ นะคะ”
“จริงสิครับ”
มือหนาที่โอบแผ่นหลังของเด็กสาวอยู่นั้น เริ่มลากไปตามผิวเนียนนุ่มและต่ำลงไปยังสะโพกกลมกลึงเขาใช้แรงกดเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้เธอถึงกับสั่นสะท้านด้วยความวาบหวิว
“อาพีร์ขา เราไม่ได้เป็นอาหลานกันจริง ๆ สักหน่อย แล้วทำไม”
“อ๊ะ! อื้ม....” พีรชาถือโอกาสส่งนี้ส่งลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กของเธอจนร่างบางสั่นสะท้านอีกครั้ง มือบางจับไปบนไหล่กว้างเพื่อใช้เป็นที่พยุงตัว
“อยากจูบเป็นมั้ย เอาลิ้นออกมาสิ” เขาผละจูบออกมาอย่างเสียดายแล้วบอกหลานสาว มาริสายอมยื่นลิ้นออกมา พีรชาไม่รอช้ารีบส่งลิ้นของเขาไปทักทายทันที สองลิ้นหยอกล้อก้นไปมา
พีรชามอบจูบให้หลานสาวคนสวยอีกครั้ง ขณะที่มือก็ยังคงอยู่ที่บั้นท้ายของเธอไม่ยอมปล่อย
“อื้มมมมม!!!”
“อาพีร์ถือว่าน้องมายด์จูบเป็นแล้ว”
“ถ้ามายด์จูบเป็นแล้วอาพีร์ห้ามมีคนอื่นนะคะ”
“ถึงอาพีร์จะมีใคร ก็แค่ความสุขทางกายเท่านั้น ส่วนความสุขทางใจ อาพีร์จะมอบให้น้องมายด์คนเดียวโอเคมั้ย”
“แล้วน้องมายด์สามารถมอบความสุขทางกายให้อาพีร์ได้หรือเปล่าคะ”
“ก็ต้องรอน้องมายด์โตก่อน โอเคมั้ยครับ”
“ค่ะ”
“หิวเหรอยังครับ..คนเก่ง”
“ก็เริ่มหิวบ้างแล้วค่ะ”
“ออกไปหาอะไรกินมั้ยครับ”
“ค่ะ"
- Writer
