“เอาแบบนี้ไหมจ๊ะ เดี๋ยวฉันเอาน้ำเปล่าไปเสิร์ฟแขกรายนี้ให้เอง”
ธาราดาบอกกับเชอรี่ ยังไม่เห็นหน้าลูกค้าที่สั่งแค่เพียงน้ำเปล่า เพราะเธอยืนหันหน้าเข้าหาเคาน์เตอร์บาร์ ซึ่งก็เท่ากับว่าเป็นการยืนหันหลังให้แขกภายในบาร์ด้วย
เชอรี่ได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตาโตด้วยความดีใจรีบตะครุบโอกาสไว้ในทันที แต่ก็ไม่วายแสร้งเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานคนใหม่ว่า
“ถ้าเธอยกแขกโต๊ะของเธอให้ฉัน...ฉันไม่แบ่งเงินค่าดริ้งให้เธอนะ”
“ไม่เป็นไร ฉันยกให้เธอทั้งหมด”
ธาราดาเอ่ยตอบยิ้มๆ เลื่อนถาดเงินที่เต็มได้ด้วยแก้วเหล้าหลายชนิดให้กับอีกฝ่าย แล้วรับถาดเงินซึ่งมีขวดน้ำเปล่ากับแก้วทรงสวยอยู่บนนั้นมาถือไว้แทน
“ขอบใจเธอมากนะ ที่ยกแขกให้ฉัน”
เชอรี่เอ่ยขอบคุณ แขกกลุ่มนี้มากันหลายคน และดูกระเป๋าหนัก ดื่มไม่อั้น ซึ่งนั่นจะทำให้เธอได้รับเงินค่าดริ้งไปหลายพันบาทด้วย
ธาราดาไม่เอ่ยอะไรออกมา นอกจากถือถาดเงินแล้วเดินตรงไปหาลูกค้าตามที่
