ป้ามีระบายยิ้มตื้นตัน จ้องหน้าบุตรสาวก่อนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเปี่ยมสุข “คุณณนเธอจะส่งเสียเอ็งเรียนน่ะมุก เธอบอกว่าจะส่งจนกว่าเอ็งจะเลิกเรียน”
“แม่ว่าอะไรนะ แม่...” ม่านมุกร้องออกมาอย่างตกใจ
“คุณณนจะส่งเอ็งเรียนหนังสือไง ข้าดีใจเหลือเกินที่เอ็งจะได้เรียนสูงกว่ามอหก...”
มารดาทำท่าดีอกดีใจจนออกนอกหน้า แต่ม่านมุกกลับหน้าตึง ไม่เข้าใจความหวังดีของรณน คิดว่าเขาต้องการจะผลักไสหล่อนให้พ้นหูพ้นตาเสียมากกว่า
“แต่มุกบอกแล้วไงว่าไม่เรียนต่อ จะช่วยแม่ทำงาน มุกอยากให้แม่สบายนะแม่”
“ไม่เอาน่านังมุก คุณณนเขาอุตส่าห์หยิบยื่นโอกาสดี ๆ แบบนี้มาให้ อย่ามัวแต่หยิ่งรีบคว้าไว้เถอะ อีกอย่างแม่จะได้ดีใจที่มีลูกจบปริญญา...”
เด็กสาวลุกขึ้น หน้ายุ่ง “คุณณนเจ้าเล่ห์จะตายคงจะรำคาญมุกล่ะสิ มุกไม่ไปซะอย่างใครจะทำไม จะอยู่เป็นก้างขวางคออยู่อย่างนี้แหละ”
คงกลัวว่าเราจะขอตามไปเป็นบุคคลที่สามตอนที่นัดกับแม่พราวดาวพ
