รามิลเดินเข้าไปในตลาดสดที่อยู่ปากซอยเพื่อจะหาซื้อดอกกุหลาบไปให้กับแพรวดาวในคืนนี้ แต่ระหว่างทางที่กำลังจะเดินกลับมานั้น ชายหนุ่มก็พบกับคู่อริที่หมายปองแพรวดาวเหมือนกันซะก่อน
“มีอะไรไอ้เชิดถึงได้มาขวางทางข้าแบบนี้...”
รามิลทำหน้าดุใส่ แต่ไอ้เชิดและถูกน้องอีกสี่ห้าคนบนรถกลับไม่มีทีท่าเกรงกลัวเขาเหมือนเมื่อก่อน ทั้ง ๆ ที่เขาก็ยังหมัดหนักเหมือนเดิม
“ใจเย็น ๆ สิวะ วันนี้ข้าไม่ได้มาหาเรื่องเอ็งนะ”
ไอ้คนชื่อเชิด หรือชื่อจริง ๆ มันคือ บุญเชิด ลูกชายเถ้าแก่หงาเจ้าของโรงสีข้าวเดินเข้ามากอดไหล่รามิลเอาไว้ ราวกับรักกันปานจะกลืน ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนต่อยกันทุกครั้งที่เจอหน้า แต่เขาก็ชนะไอ้เชิดทุกครั้ง ทั้ง ๆ ที่มันมีลูกน้องมาเป็นโขยง
“ไม่มาหาเรื่อง แล้วหน้าอยากพวกเอ็งจะทำอะไรวะ”
รามิลปัดแขนของไอ้เชิดที่ทั้งเตี้ยทั้งอวบให้หลุดไปจากไหล่ของตนเอง
บุญเชิดทำสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนจะยักไหล่คล้ายไม
