มะนาว | รายงานตัว

2028 Words

‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ “มะนาวแกอยู่ในห้องนี้ใช่มั้ย? ตกส้วมรึยังเนี่ย! พี่เกมส์ราวน์เสร็จแล้วนะ แล้วตอนนี้ก็รอด่าแกอยู่!” ซวยแล้ว! ฉันรีบกดชักโครกและเปิดประตูออกไปทันที ก่อนที่เห็นหน้าเพื่อนสนิทจะรีบเก็บโทรศัพท์มือถือใส่กระเป๋าเสื้อกาวน์ไว้ “ฉันท้องเสียน่ะ” ฉันบอกแล้วยิ้มแห้ง ๆ “อืม แต่พี่เกมส์จะเขียนรายงานว่าแกติดมือถือแล้วนะ รีบไปอธิบายเถอะ” ฉันเบิกตากว้างตกใจ ก่อนจะพยักหน้ารัว ๆ แล้วรีบเดินแทรกอันติงออกไปจากห้องน้ำ บอกแล้ว ๆ อิพี่ Intern คนนี้โหดมาก นี่ฉันเพิ่งขอตัวออกมาทำธุระครั้งแรกเองนะ ก็จะเขียนรายงานแล้ว “คุณไม่มีความรับผิดชอบ” “คุณยังไม่มีความพร้อมที่จะเป็นหมอ” “ถ้ามีคนไข้ฉุกเฉิน ไม่มีใครรอคุณแบบนี้หรอก ทำไมไม่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี!” ฉันยืนก้มหน้ารับผิด ก่อนจะยกมือไหว้ขอโทษไปอีกครั้งอย่างสำนึก นี่แหละหมอ และเป็นหมอมันไม่ง่ายเลย กว่าจะเรียนจบ สอบและฝึกงาน จากนั้นก็ใช้ทุนออฟเวรเป็นซอมบี้ ถ้าฉันไม่ขายซิงประทังชีวิต ฉันคงวิ่งวุ่นเป็น MC กับล้างจาน และสุดท้ายตายไปอย่างหญิงสาวผู้โชคร้าย วันนี้คิดว่าจะดี แต่เหนื่อยมาก จนฉันกลับมาถึงบ้าน นั่งลงที่เก้าอี้โยก เก่า ๆ ของยายอีกเช่นเคย เหนื่อยแต่แปลก วันนี้ฉันเห็นรูปยายฉันกลับยิ้ม มันไม่เหมือนวันก่อน ที่ฉันอ้างว้างและหมดหนทางเลยสักนิด ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังชนะท่าน รู้สึกสะใจ รู้สึกว่าฉันเองก็ทำได้ เอาสิ๊! หนี้แค่นั้นเหรอ? ทำอะไรนังมะนาวไม่ได้หรอก หลานยายกล้าได้กล้าเสียนะจะบอกให้ กล้าทิ้งหนี้ให้ก็กล้าขายตัวใช้ค่ะ! หลังจากวันที่ฉันตอบยินยอม วันต่อมาฉันก็ไปตรวจเลือดที่แลปเทคนิคการแพทย์ แถมยังได้เงินจากคุณอลันที่สั่งให้ฉันไปทำผมและไปเข้าสปาอีก เขาบอกว่าทำยังไงก็ได้ ให้นายท่านคนนี้ติดใจฉัน แล้วฉันน่ะ จะสบายไปทั้งชาติ แหม... นายท่านที่ว่า ก็พี่ชายคุณอลันนี่น่า ทำไมต้องเชียร์ฉันและสนับสนุนฉันขนาดนั้นด้วย 14 กรกฎาคม แล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึงวันที่สิบสี่ ที่มะนาวคนนี้ต้องไปรายงานตัวที่ตึก ZER (V2) ซึ่งที่สืบๆรู้ ตึกนี้เป็นตึกใหม่และเป็นตึกสำนักงานโดยเฉพาะ ใครจะเข้าออกต้องแลกบัตรและแจ้งความประสงค์ไว้ แต่ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นเลย ทันทีที่มาถึงบอกกับประชาสัมพันธ์ว่าฉันมารายงานตัวกับคุณเซอร์ พวกเธอก็พาฉันไปที่ลิฟต์ไพรเวทอีกฝั่ง เธอบอกว่าลิฟต์นั้นจะถึงหน้าห้องทำงานเขาไม่ต้องยุ่งยาก ก็ดีเหมือนกันนะ ที่ทุกอย่างที่ฉันจะทำหลังจากนี้มันเป็นความลับสุดยอด เราเซฟกันทั้งคู่ อนาคตจะได้ไม่มีใครตราหน้า ว่านังแพทย์หญิงมะนาวสรสุภางค์ เคยขายตัวมาก่อน ‘ติ๊ง’ เสียงนี้ดังขึ้น พร้อม ๆ กับประตูลิฟต์สองข้างที่เปิดออกจากกัน ฉันมองไปที่ป้ายชื่อและอ่านทวนซ้ำ ๆ นี้ฉันมาไกลถึงนี่เลยเหรอ? นี่คุณเซอร์นะ! คุณเซอร์แห่ง ZER กรุ๊ปเลยนะ! “สวัสดีค่ะ คุณมะนาวที่นัดไว้ใช่มั้ยคะ? พอดีคุณเซอร์เชิญอีกห้องค่ะ” ฉันหลุดจากภวังค์ทันที เมื่ออยู่ ๆ ก้าวเท้าออกมาจากลิฟต์แล้วมีผู้หญิงคนนึงมาทักทาย แต่ให้ตายสิ! สวยมาก ยิ้มก็หวาน ฉันเทียบไม่ติดสักอย่าง ไม่ว่าจะหน้าตา นม เอว สะโพก ไม่พอนะไม่พอ นั่งอยู่นู่นก็สวยและน่ารักไปหมด สาว ๆ ข้างกายสวยสะบึ้มขนาดนี้ คุณเซอร์คิดอะไรอยู่นะ ถึงไปประมูลซิงของฉันตั้งสิบเก้าล้าน ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ “คุณเซอร์คะ คุณมะนาวมาแล้วค่ะ” พี่คนสวยเคาะประตูขออนุญาตและเปิดประตูผายมือเชิญฉันเข้าไป แต่เมื่อฉันย่างกรายเข้าไปในห้อง คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานใหญ่ ก็หมุนเก้าอี้หันมามองฉันทันที ฉันตัวแข็งไปเลย เมื่อเห็นแววตานิ่งงันไร้ความรู้สึกคู่นั้น มันสะกดฉันให้หยุดมองแค่เขา จมูกโด่งคิ้วเข้ม ผิวขาวสะอาดสะอ้าน ทรงผมเซตเนี้ยบ ไม่มีจุดไหนที่ฉันติเตียนได้เลย เขาหล่อทั้งตัว รูจมูกยังหล่อ! “นี่เหรอว่าที่แพทย์หญิง?” คำถามของเขาดึงสติฉันกลับมาทันที ก่อนที่ฉันจะรีบส่งยิ้มหวาน ๆ ตอบ “ค่ะ ฉันกำลังเรียนหมออยู่ปีสุดท้าย” ตอบแล้วก็เขินจัง แค่จินตนาการว่าตัวเองนอนแก้ผ้ากับคุณเซอร์ ฉันก็ร้อนวูบไปหมด ข้างนอกหล่อขนาดนี้ ข้างในจะขนาดไหนนะ? “สกปรก” What? “อะ อะไรนะคะ?” “ชุดเธอสกปรก ถอดเสื้อผ้าแล้วไปอาบน้ำซะ ฉันจะเช็คของ” ฉันถึงกับพูดไม่ออก ฉันเพิ่งอาบน้ำมาตัวหอม ๆ และนั่งถูสารส้มเคลียร์กลิ่นเต่าเกือบชั่วโมง ว่าฉันสกปรกได้ยังไง! “ฉันอาบน้ำแล้วนะคะ ตัวหอมด้วย ดมมั้ย?” ฉันถามพร้อมกับยื่นแขนออกไป แต่… “ไม่ ไปอาบน้ำซะ แล้วใช้ครีมอาบน้ำของฉันเท่านั้น!” เขาขึ้นเสียงใส่ฉันเสียงดัง จนฉันวางผลเลือดไว้ที่โต๊ะ แล้วไปที่ห้องน้ำกับพี่คนสวย แต่จะบอกอะไรให้ เธอแทบจะอาบน้ำให้ฉันเลย ล้าง เช็ดทุกซอกทุกมุม และยังให้ฉันสวมชุดคลุมอาบน้ำออกไปอีก แล้วเมื่อฉันออกมา ฉันก็เห็นคุณเซอร์กำลังอ่านผลเลือดอยู่ “มาหาฉัน” เขาสั่งเสียงทุ้มต่ำ “ค่ะ” แล้วเท้าฉันก็ยอมก้าวไปแต่โดยดี ถึงแอร์ในห้องตอนนี้มันจะทำให้ฉันขนลุกซู่ก็ตาม ไม่สิ ไม่ได้ขนลุกแค่แอร์ แต่ระหว่างที่ฉันเดินไปข้าง ๆ โต๊ะทำงานคุณเซอร์ เขาก็เปรยตามองฉันด้วยหางตา ก่อนจะถามว่า... “เธอใช้ปากเป็นรึเปล่า?” คำถามแรกก็ทำฉันเบิกตากว้างตกใจ ฉันรู้ค่ะ ว่าใช้ปากคืออะไร ฉันไม่ใช่เด็กประถมอินโนเซ้นท์ แต่แค่ไม่เคยพูดเรื่องแบบนี้กับผู้ชายที่ไหนมาก่อน “มะ ไม่เป็นค่ะ ไม่เคยทำ” ฉันตอบไปตามจริง ถึงแม้จะติดขัดนิด ๆ เพราะเผลอไปมองสายตาเย็นชาคู่นั้น “แล้วช่วยตัวเองล่ะ เคยมั้ย?” “ไม่เคยค่ะ” “งั้นทำซะ” ห๊ะ? ตรงนี้ ทั้ง ๆ ที่มีพี่คนสวยยืนอยู่เหรอ?! ถึงเธอคนนั้นจะยืนไกลติดประตู แต่ฉันก็ไม่สะดวกทำมันหรอกนะ มันพิลึก! “คะ? ทำอะไรนะคะ” ฉันถามอีกครั้ง และเหลือบมองไปที่พี่คนสวย อย่างน้อย ๆ ก็ให้เขารู้ตัวหน่อยว่าเราไม่ได้อยู่กันสองคน จนเขากัดฟันกรามกรอด ๆ พ่นลมหายใจออกมาด้วยความรำคาญ “เหอะ! ในประวัติไม่ได้เขียนว่าหูหนวกนี่ ฉันสั่งให้ทำออรัลเซ็กส์ให้ฉัน และช่วยตัวเองให้ฉันดู! ไม่ได้ยินรึไง?” ชัดเจนกว่าเดิมอีก “คุณเซอร์ คือมะนาว... มะนาว ไม่” ไม่สะดวกเว้ย! อยากจะตอบแบบนี้ชะมัด แต่เห็นหน้าเขาฉันกลับพูดไม่ออกเลย “อย่าเรียกชื่อฉัน ฉันไม่ชอบ! ทำตามที่ฉันสั่งเดี๋ยวนี้!” คิดว่าฉันยอมมั้ยคะ? ค่ะก็ต้องยอมสิ ฉันนั่งคุกเข่าลงที่พื้นแล้วคลานเข่าไปหาเขา แต่พอตาจ๊ะเอ๋เข้ากับเป้ากางเกงตุง ๆ มือไม้ที่ยื่นไปปลดเข็มขัดก็สั่นระริก จนคุณเซอร์เขาสบถออกมาเบา ๆ อีกว่า… “Shit น่าเบื่อ” ฉันน่าเบื่อ แต่คุณน่ากลัว อยากจะพูดชะมัด “ขอโทษค่ะ ฉันไม่เคยทำ” “งั้นไม่ต้องทำให้ฉัน ไปทำให้ตัวเอง!” หนักกว่าเดิมอีก แต่ก็ต้องยอม ฉันทิ้งก้นงอน ๆ นั่งลงที่พื้นพรมและค่อย ๆ แยกขาออกจากกัน ถึงแม้จะไม่กล้าสบตาคนออกคำสั่ง แต่นิ้วกลางของฉัน ก็ค่อย ๆ ขยับแหวกกลีบกุหลาบของตัวเอง จนเขาใช้ปลายรองเท้าเขี่ยชุดคลุมฉันออกจากไหล่ ไหลหลุดพรึบ!ลงไปกองที่พื้น ก่อนที่จะมองฉันอยู่ครู่นึง และบอกด้วยน้ำเสียงทุ้ม ๆ ว่า… “สอดนิ้วเข้าไป สามนิ้ว” อะไรนะ! ตลกรึเปล่า! ฉันยังบริสุทธิ์นะ! “แต่คุณเซอร์คะ ฉันยังไม่... เคย” ฉันพยายามอธิบายให้เขาเข้าใจ ซึ่งเขาก็ควรเข้าใจไว้ด้วยว่าตัวเองประมูลพรหมจรรย์ฉันมา ไม่ผิดที่ฉันจะเงอะงะ ไม่ผิดที่ฉันจะไม่กล้าสอดนิ้วเข้าไปทั้งสามนิ้ว ช่องทางรักเล็กแค่นิ้วก้อย ฉันต้องตายแน่ ๆ เลย “อย่าเรียกชื่อฉัน! และอย่าให้ฉันต้องทำเอง ไม่อย่างนั้น เธอจะเจ็บกว่านี้” รู้แบบนั้น ฉันก็ยอมเล่นของตัวเองอีก แต่เล่นมันหนักขึ้น ๆ ให้แก่นนิ้วกลางบดขยี้เม็ดรักเน้น ๆ หนัก ๆ หวังให้น้ำหวานมันบรรเทาสามนิ้วสาวของฉัน ที่กำลังเตรียมสอดเข้าไป แต่.... ไม่นาน ไม่ถึงห้าวินาที ก็มีคนใจร้อนจนได้ “ดันนิ้วเข้าไป” “แต่ว่ามัน ยังไม่...” ฉันพยายามจะบอก และยกนิ้วกลางออกให้เขาดูปากทางรัก แต่เสียงตวาดซ้ำมันทำให้ฉันสะดุ้ง “ฉันสั่ง เธอต้องทำ!” ใช่ ต้องทำ ต้องทำ! ฉันที่ทนนั่งอยู่ จึงเคลื่อนนิ้วกลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ฉันสู้ ฉันทน ฉันพยายามเข้าถึงอารมณ์กระสัน คลึงเคล้นตุ่มรักหนัก ๆ เร่งมันจนน้ำหวานหล่อเลี้ยงทางรัก และฉันก็ค่อย ๆ ดันปลายนิ้วเข้าไป “อ๊ะ เจ็บ! เจ็บค่ะ” เหลือเชื่อ ว่าคำว่าเจ็บคำเดียวสั้น ๆ จะทำให้ผู้บริหารหนุ่มแสยะยิ้มที่มุมปากทันที ก่อนที่เขาจะก้มลงมามองหน้าฉันที่แดงระเรื่อและริมฝีปากสั่นระริก ฉันเจ็บแสบไปตามสองกลีบ เพราะพิษนิ้วมือของตัวเอง ได้โปรดเถอะ ฉันทำไม่ลง มันเจ็บมาก ฉันมองเขาตาละห้อย แต่เขายิ่งเย้ยหยัน ก่อนที่จะลุกขึ้นคว้าแขนดึงฉันขึ้นไปนั่งตัก และหมุนเก้าอี้ตัวใหญ่ ๆ นั้นออกไปฝั่งกระจกใสแทน “คะ คุณเซอร์” “นายท่าน” “นะ นายท่าน” ฉันไม่รู้จะรู้สึกยังไงก่อนดี หลงกลิ่นหอมของตัวเขา หลงเสียงกระซิบกระซาบเบา ๆ หรือหลงมือใหญ่ที่โอบเอวไว้ แต่ไม่ทันได้เลือกหรือหลงไหล มือใหญ่ก็จับขาฉันแยกออกกว้าง และสอดนิ้วเขาเข้ามาทันที “อ๊ะ! เจ็บค่ะ นายท่านคะ เจ็บ!” “รู้มั้ย? ว่าเธอยิ่งเจ็บ ฉันยิ่งมีความสุข” ฉันหลับตาพยักหน้ารัว ๆ จากที่หนาวจนขนลุกซู่ตอนนี้เหงื่อเริ่มไหลตามขมับ ส่วนกายปล่อยให้มือใหญ่รุกล้ำอยู่อย่างนั้น หนึ่งนิ้ว สองนิ้ว และสามนิ้ว จนฉันจะขาดใจตายเพราะความเจ็บปวด มันแสบราวกับร่องรักขาดสะบั้น เขาไม่เบามือ ไม่หยุด ไม่สงสารฉัน ยิ่งฉันร้องขอให้เขาหยุดทำ นิ้วยาว ๆ สามนิ้วนั้น ยิ่งทรมานฉันเร็วขึ้น “อ๊ะ! อื้อ... ไม่ไหวแล้ว มะนาวเจ็บ!” “เจ็บเหรอ? หึ” “ว้าย!” ‘ตุ๊บ’ เสียงเข่าฉันเอง เข่าฉันที่กระแทกลงกับพื้นพรม! เพราะทันทีที่เขาพูดจบ ฉันก็ถูกโยนลงไปที่พื้นอย่างไม่ใยดี แถมตอนนี้ คุณเซอร์ยังกระดิกนิ้วชี้เรียกฉัน “มานี่สิ คลานกลับมาหาฉัน” “ค่ะ นายท่าน” ฉันตอบเสียงสั่น “ทำให้ฉันเสร็จภายในสองนาที ไม่อย่างนั้น ฉันจะเพิ่มนิ้วที่สี่ให้เธอ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more