Chapter 3

1378 Words
Celine's POV, Ng mabuksan ko ang pinto ng torture room kaagad kung pinagsisipa ang upuan at walang alinlangan na sinuntok ang pader. Walang pumigil sa akin, tuloy lang ang pagsuntok ko sa pader hindi ko ininda ang sakit ng kamay ko at panay ang tulo ng dugo ko. "Ahhh! f**k them all! They will f*****g pay for this! I will kill them!" Sigaw at pinakawalan ang malakas kung suntok, ramdam ko ang paghapdi ng kamao ko at ang pag-agos ng masaganang dugo. Damn! Nakalabas lang ako sa helicopter ng sumabog ito sa kampo. At naiwan doon ang tatlong sundalo, patay na sila. Kung hindi ako nakalabas agad malamang lasog-lasog na ang katawan ko. And it's f**k me up! Wala manlang akung nagawa sa mga ibang sundalo! At sigurado ako na ang mga hayop na assassin ang may gawa ng pagsabog na iyon, ako ang balak nilang patayin pero dinamay pa nila ang iba, akala ko ba pera ang habol nila. Damn! Magbabayad sila, pinaaga lang nila ang kamatayan nila! Itaga sa bato, papatayin ko sila! Silang lahat! "Celine! What the hell are you doing!" Hindi ko pinansin ang pagsigaw sa akin ni Von, nakatingin lang ako sa pader habang kinakain ako ng galit. I can be a demon you never expected. "f**k! Get the first aid kit! f**k Celine! What the hell did you do!" Umalingaw-ngaw naman ang sigaw ni Van ang kakambal ni Von. Binaba ko ang kamay ko at hinarap sila. Nakatingin sila sa dumudugong kamao ko, kinuyom ko ito at pagak na napatawa. "Call my team, I need them. This is f*****g too much! Ilang araw lang ako nandito ito na ang nangyari hindi ko na papatagalin ito! They will badly pay for this." With that, narinig ko ang pagmura nila at ang buntong hininga. "Palaging nangyayari ito Celine, hindi lang ito. Calm yourself, we need a better plan to capture them." Mahinahong saad ni Von, mas lalong umakyat ang galit ko! That means marami ng sundalo ang namatay! "What! Tapos wala kayong ginawa! Tangina naman! Ilang buhay na ang nawala pero wala manlang kayong ginawa! Tangina naman!" Sigaw ko, ang ibang sundalo nakayuko lang habang nakatingin sa amin. "Ano ang magagawa namin? We tried our best to capture them, pero parang isang bula na nawawala ang mga ito hindi namin mahanap, a powerful person is protecting them." Sagot sa akin ni Van, mas lalo akung napahilamos sa mukha ko. Mabilis kung kinuha ang barel ko humarap sa kanila. Itinutok ko ang barel ko sa kanila, walang alinlangan na kinalabit ko ang gatilyo nito. Hindi ako tumigil sa kakalabit ng gatilyo nito hanggang sa maubos ang bala nito. Umuusok ang dulo ng barel at butas-butas ang pader. "Galit kapa?" Tanong sa akin ni Von na parang wala lang sa kanya ang ginawa ko, pinadaan ko sa gilid ng mga katawan nito ang bala. Samantala ang ibang sundalo naman, parang hindi na humihinga dahil sa nangyari. Sanay na ang mga pinsan ko sa akin. Kapag galit na galit ako ito ang nagpapakalma sa akin. "A little bit. Galit lang ako sa mga nangyayari, kung sana umuwi ako kaagad wala na sanang buhay ang nawala! f**k!" Saad ko at tinapon ang barel sa sahig, umupo ako sa upuan habang kinakalma ang sarili ko. I can't control my anger, baka kapag iharap ako ngayon sa mga gago na iyon mapapatay ko sila. "Van, get the katana. I need to unwind to. Maybe a duel with Celine will be good." Kaagad na napatingin ako kay Von na nakangisi, kaagad naman na kinindatan ako ni Van sabay alis. Tinignan ko si Von at napayuko ulit. My alpha team is a mess right now. Pero nawawala  ang anak ni Beatriz at  Slayt. Idagdag mo pa na namatay ang pinsan ni Astrid. "Nahanap naba ni Slayt at Beatriz ang anak nila? Hindi ko na sila nakita, and Astrid is a mess right now." Saad ko, tinignan ko si Von na umiwas ang tingin at napakuyom. "Wala pa, palaging naglalasing si Slayt at umiiyak naman si Beatriz. And for, Astrid medyo okay na siya nandoon naman si Kiel para sa kanya." Pakiramdam ko napaka wala kung silbi na leader. Wala akung magawa para sa team ko, hindi ko manlang sila natulungan kung sana umuwi ako kaagad hindi sana ito nangyari. Beatriz and Slayt are already married also Astrid and Kiel. Sina Von, Van and Rhays nalang ang walang pamilya sa pinsan ko. "Ano ang silbi ko? Iniwan ko dito ang mga kaibigan ko habang ako nagpapakasaya sa USA, what a useless leader. f**k!" Mura ko sa sarili ko, gusto kung umiyak pero pinigilan ko ang sarili ko, hindi ako iiyak. I need to be strong for my friends. Malaki ang tiwala nila sa akin na matatapos ko ito, hindi ko sila pwedeng biguin. "Don't blame your self Celine, your just a human too. Ang kailangan nating gawin ay hanapin at patayin sila. Sa susunod na araw malalaman na natin kung saan sila. Ready your self, we're going to face the devil." Tinignan ko si Von na nakangisi na sa akin. Tsakto naman na dumating si Van at may dalang dalawang katana. Walang alinlangan na binato niya ito sa akin na kaagad ko namang sinalo. Binigay niya ang isa kay Von at kinindatan ako. "Make me proud babe, let see if you improve." Wika ni Van, kahit paano napangiti ako. Oo magaling ako sa paghawak ng mga armas pero pagdating sa katana natatalo ako ng kambal na ito. "What if I am." Panghahamon ko sa kanya sabay tayo at paikot ng katana sa kamay ko. Hinawakan ko ito ng mahigpit at ngumiti sa kanya. "I improve, maybe I can defeat the King of katana, just maybe." Ngising saad ko, will my cousin just smirk at me. "Let see, tignan natin ang pinagmamalaki mo." With that siya ang umupo sa inuupuan ko kanina, nakita ko naman ang pag-urong ng ibang sundalo. Ng humarap ako kay Van kaagd na nanlaki ang mata ko ng winasiwas nito ang katana niya, walang alinlangan na sinalag  ko ito at napaurong. "The hell Von!" Sigaw ko sa kanya pero ngumisi lang ito sa akin at pinaikot ang katana sa kamay niya like I did earlier. "Easy." Sagot nito at kumindat pa sa akin. Ngumiti narin ako at mabilis na sinugod ito, sinalag niya ang bawat kung tira habang tawa ito ng tawa. "I already memorize your move Celine, your good but your no match to me when it comes to this." Saad niyo at pinalo ng katana ang kamay ko. Damn! "See? Kapag ako ang kalaban mo putol na kamay mo." Napanguso ako habang siya naman humalakhak lang. "Hambog ka rin ano, malamang kayo ang nagturo sa akin nito. Kayong dalawa lang naman ang nakakatalo sa akin pagdating dito." Sagot ko at malakas na hinampas ang likod nito pero nasalag lang niya ito. "Because we're pro." Ngising wika nito at mabilis na hinuli ang kamay ko  na naging dahilan para mabitiwan ko ang katana, wala na akung nagawa ng pumalibot ang kamay nito sa leeg ko sabay akbay sa akin at sabay harap kay Van na nakangisi. "If you defeat Van, then you can defeat me too. If I am a pro, his more than that. Enough of this, lets eat." With that tinapik ni Von ang ulo ko sabay tapon ng katana sa sahig. Iniwan niya ako, kinuha lang nito ang barel niya sa mesa at lumabas ng pinto. "Hindi ko na talaga kayo matatalo dito." Reklamo ko na mas kinatuwa pa ni Van. Tumayo ito at hinawakan ang kamay ko na sinuntok ko kanina sa pader. "Asa kapa Celine. Kami kaya nagturo sayo." Natatawang wika nito habang nilalagyan ng gamot ang sugat ko sabay lagay ng bandage. Ng matapos ito, tinapik niya ako sa ulo sabay akbay. "Let go, kakain na tayo. Tapos, papatay na naman tayo sa susunod na araw. Don't worry about the alpha, kami muna ang bahala sayo." Sumandal ako sa balikat ni Van habang naglalakad kami palabas. "Thanks babe, mabuti nalang naging pinsan ko kayo." Saad ko, napatawa nalang ito habang naglalakad kami, sa lima kung pinsan masasabi ko na kay Van at Von ako close, close naman ako sa iba kung pinsan pero mas close ako sa kanila. Nasasanay na ako sa kanya, sila lang naman na mga pinsan ko ang tumatawag sa akin na babe. Of course that's my nickname. Yes, my nickname. Damn! That's why I don't let anyone call me by my nickname.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD