CHAPTER 6: Study Room

2469 Words
Zoe's point of view Iminulat ko ang mga mata ko pagkatapos ay tumingin sa paligid ko, hindi ko inaasahan na nandito na pala ako sa loob ng kwarto. Ang pagkakaalala ko kanina ay nakatulog ako sa kotse pero siguro dinala na nya ako dito sa kwarto. Noong napatingin ako sa wall clock ay hindi ko inaasahan na alas-syete na pala ng gabi ito. Marahan akong tumayo sa kama at pumunta sa pinto. Mabuti nalang dahil hindi ito naka-lock. Mabilis akong lumabas sa kwarto pero habang naglalakad ako papuntang hagdanan ay napansin ko ang nakabukas na pinto na sa tingin ko ay isang study room. I want to ignored it but I found myself walking inside the room, until I stopped as I see this man sleeping here. Samantala, hindi ko mapigilang tumingin sa kanya na mayroong suot na reading glasses habang ang dalawang braso na nakayuko ang ulo sa study table. Isang mapait na ngiti ang gumuhit sa labi ko habang nakatingin sa kanya, matapos kong maalala ang nangyari kanina sa restaurant. I want to be angry and hate him because of evilness he did to me and the reason why my parents died. He brought me here in his house and owned me as if I'm a thing to him that suddenly caught his attention. Ang lalaking ito ang sumira ng buhay ko, simula ng kunin nya ang buhay ng mga magulang ko sa akin pero bakit ganito ang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko aakalaing ililigtas nya ako sa lalaking nasa restaurant kanina pagkatapos ay pakitunguhan na malayong-malayo sa Kaizen na kilala ng lahat? Lumapit ako palapit sa kanya para mas maaninag ko ang mukha nya na ikinayuko ko habang hindi ko na napigilang umiyak. Mabilis akong tumalikod upang umalis na dito sa library pero napahinto ako dahil naramdaman ko ang kamay ng lalaking ito sa braso ko. "Why are you here?" Narinig ko ang boses nya na halatang kagigising lang niya. Mabilis kong ibinalik ang tingin ko sa kanya, noong makita kong tanggalin niya ang reading glasses nyang suot gamit ang kabilang kamay niya nang hindi nya tinanggal ang paghawak sa braso ko. "Hindi ko sinasadya na pumasok dito sadyang na..nakita ko na nakabukas ang pinto kaya naisipan kong tignan ang loob." Sagot ko sa kanya pagkatapos kong lumunok ng laway dahil sa kabang nararamdaman ko. "Hindi ko alam na na..nandito ka kaya aalis narin ako." Ang tanging nasabi ko pagkatapos ay hinila ko na ang braso ko pero nagulat ako dahil hindi nya ako binitawan na ikinabog ng dibdib ko sa gulat matapos nya akong paupuin sa kandungan nya. "Stay here with me." Seryosong sabi nya sa akin kaya hindi ko tuloy mapigilang makaramdam ng matinding kaba dahil sa posesyon namin. "I'm sorry pe..pero kailangan ko nang umalis dahil..." Mabilis na sagot ko sa kanya at sinubukang umalis sa kandungan nya pero hindi nya ako pinakinggan. "Stay, Zoe I want to know if you are now okay!" I suddenly stopped as I heard it from him, which makes my heart beats fast. I swallowed hard as he moved my hair away from my neck which makes me feel more uncomfortable, especially the way he was looking at me. I know, I must not believe to what he says, especially how he is concerned about me. He is a man that I must never trust because he is a demon, who doesn't care about people's lives. "Oo, a..ayos na ako kaya mabuti pa hayaan mo na akong umalis." Ang tanging nasabi ko na lamang pero nabigla ako matapos nyang ilapit ang mukha nya sa mukha ko na mas ikinakabog ng dibdib ko sa kaba. "It's good to hear it and there's no traced of kisses marks on your neck." Ang sabi nya na ikinatingin ko sa kanya na ngayon ay nakatitig na sa leeg ko. "Zoe don't expect me to be calmed after what happened in the restaurant. I owned you, do you think I let someone just touch you like that. Zoe, you are mine and I don't want anyone hurt you!" He stated which makes me stopped confusing as I can feel how my tears fall on my cheeks. Mariin akong napahawak sa laylayan ng dress na suot ko habang pinipigilan ko ang luha ko na gusto nang kumawala sa mga mata ko pero kahit anong gawin ko ay kusa itong tumutulo sa mga pisngi ko. Samantala, hindi ko narin nagawa pang tumahimik nalang habang nakaupo parin ako sa kandungan nya. "Sabihin mo sa akin bakit ako maniniwala sayo dahil sa ginagawa mo sa akin ngayon ay hindi ba nasasaktan din ako." Tugon ko sa sinabi nya pagkatapos ay humugot ako ng hininga para magkaroon ng lakas ng loob upang magsalita ulit. "Hindi ko alam kung bakit mo ako niligtas sa lalaking nasa restaurant na muntik na akong pagsamantalahan dahil ang isang katulad mo ay hinding-hindi gagawa ng isang mabuting bagay." I told him as I couldn't hold the tears fall in my cheeks and cried silently. Mabilis kong pinunasan ang mga luha ko pero hindi ko inaasahan na aagawin nya ang kamay ko at siya mismo ang nagpupunas ng mga luha ko. Isang hindi makapaniwalang tingin ang ibinigay ko sa kanya habang ramdam ko ang mainit nyang kamay sa pisngi ko. "I saved you, it's because I don't want anyone else touch what is mine. I owned you Zoe and I'll do everything to killed those trying to lay hands on you." Ang sabi nya sa akin na ikinatigil ko dahil hindi ko inaasahan ang susunod nya ginawa. Noong maramdaman ko ang ang mga labi nya sa labi ko. He kissed me deeply as I feel his arms turned around on my waist. I don't know what I'm going to do. I couldn't move my body as I feel his lips moves on mine. Until I have a chance as I'm back on my sense. I tried to push him back and slaps him. Mabilis akong tumayo mula sa pagkakaupo sa kandungan nya habang kitang-kita ko kung paano sya bahagyang tumawa habang hawak-hawak nya ang labi nya na namula dahil sa sampal ko. "Kaizen please ti..tigilan mo na ako." Ang sabi ko sa kanya pero hindi nya ako pinakinggan. Samantala, hindi ko inaasahan ang susunod nyang ginawa matapos syang tumayo at mariin akong pinaupo sa inuupuan nya kanina. Isang malademonyong ngiti ang gumuhit sa labi nya habang nakatitig sa akin. "Zoe alam mo bang sa ginagawa mo mas lalo mo lang pinahihirapan ang sarili mo." Ang sabi pa nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin habang ramdam ko ang dalawa nyang mga braso na nakaharang sa upuan na sinasandalan ko. "Hi..Hindi ko kahit kailan gugustuhin na makasama ang masamang taong katulad mo kaya pwede ba ti..tigilan mo na ako." Ang sabi ko sa kanya pero narinig ko lang syang tumawa pagkatapos ay pinunasan ang natitirang luha sa mga pisngi ko. "I know, you don't like me Zoe but doesn't mean I let you go, my slave." Paliwanag nya habang nakatitig sa akin. Mabuti nalang at umalis na siya sa harap ko kaya kahit man ramdam ko ang takot at kaba sa dibdib ko. Mabilis akong tumakbo papunta sa pinto ng study room para umalis. I run towards on the door but before I turned the knob, I found this demon forcedly grabbed my hand as he fastly closed and locked the door. "Do you think you can scaped?" I stunned when he harshly pushed and leaned my back to the door. Hindi ko alam ang gagawin ko habang kitang-kita ko ang seryoso nyang tingin sa akin. Mabilis kong iniwas ang tingin ko sa kanya habang damang-dama ko ang matipuno nyang katawan na nakadikit sa katawan ko. "I'm your prince and you don't have any choice but to stay with me." He said seriously as I feel his lips pressed against mine. I can't help myself but to closed my eyes as I want to push him back. I tried to stopped him but he immediately grabbed my arms. I did everything I can to get away from his kisses until I lost my sense when I feel he kissed me more deeply. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sa paligid ko hanggang sa maramdaman ko ang mahigpit nyang mga kamay na nakahawak sa akin ay lumuwag at mapunta ito sa bewang ko pababa sa binti ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ko na sya magawang itulak hanggang sa maramdaman ko nalang ang mga kamay ko na para bang mayroong sariling isip na kusang pumulupot sa leeg nya. Lalo na sa mga labi ko na parang sabik na sabik sa halik na iginagawad nya sa akin. "Uhmm..." I moaned while my eyes are closed as I feel his hands on my body while we still kissing passionately. He's kissing me passionately as I gradually accept it. I feel he pushed me closed to him as his hand gentle touching my body. I don't know what I'm doing as I can't stop him and I let myself to not disobeying this sensation. "Uhmmm..." A soft moaned come out to my mouth as I feel his arms are now around on my waist but I know, it's wrong. I'm must stop him and I shouldn't enjoying this. Until we heard someone knocked on the door which makes us stopped. I finally breathe but I stand still to think of what we did. Hindi ko tuloy mapigilang mahiya sa nangyari habang ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko. "Who the f*****g hell is it?" Noong napatingin ako kay Kaizen na kitang-kita ko ang galit na galit nyang ekspresyon pagkatapos nyang buksan ang pinto ng study table at makita nya ang isa nyang servant na mukhang May gustong sabihin. "Young Master nakahanda na ang inyong dinner." Ang sabi ng lalaking ito na nakatayo sa pinto. "What?" Inis na tugon nya habang masamang nakatingin sa servant nya pero mabilis ko syang pinigilan sa anumang gagawin nya. Noong lakas loob ko syang hilain at madali na isara ang pinto ng study room. I know, what I'm going to do is wrong but I don't want to see someone just died again because of him. "What the hell are you doing huh?" He said angrily as he grabbed my arms but I didn't listen to him. "I'm begging you stop hurting anyone." Sagot ko sa kanya habang ramdam ko ang sunod-sunod na kabog ng dibdib ko. Noong makita ko syang ngumisi at mariin akong tinignan sa mga mata na ikinabigla ko at umatras ng bahagya sa kanya. "I'll do everything I want and there is nothing you can do about it!" Paliwanag nya na ikinalunok ko ng laway ko dahil sa sinabi nya pero nanatili parin akong nakatayo sa likod ng pinto habang ramdam ko na naman ang pagtulo ng mga luha sa pisngi ko. "I'll do wh..whatever you want me to do. I'll s..stay with you just please after you left this study room, stop hurting anyone..." Mahinang sabi ko habang nakatingin sa galit na galit nyang mukha. Noong marinig ko syang sumingap pagkatapos ay ngumiti ng bahagya at hindi ako makapaniwalang tinignan. Siguro dahil sa sinabi ko pero ayaw ko na ulit makita na may bumagsak nalang bigla sa harapan ko at malamig nang bangkay. "I'm well-known as the ruthless mafia prince, I punished those who against me without doubting about to kill them. Haha, do you think I'll do what you said?" Ang sabi nya habang nakatingin sa akin pero wala akong nagawa habang ramdam ko ang mga luha ko sa pisngi ko. "Yeah, I've never hesitate to kill but this time. I'm going to kill those who tried to lay hands on you my slave." Umiwas ako ng tingin dahil sa sinabi nya at kung paano nya ako tingnan. Noong bumilis napalunok ako ng laway ko dahil naramdaman ko ang kamay nya sa pisngi ko. pero agad na napunta ang atensyon nya matapos na mayroong kumatok ulit sa pinto, kitang-kita ko kung paano mainis ang demonyong ito at kung paano sya ma-asar habang nagtitimpi na binuksan ang pinto ng study room. Nagulat ako sa susunod nyang ginawa matapos nyang lumabas sa pinto ay mabilis nyang sinuntok ang lalaking nasa harapan ng pinto na mukhang ang kumatok sa pinto ng study room. Mabilis itong tumilapon sa sahig habang dinadaing ang malakas na suntok sa mukha nya. "One more knocked and I'll never hesitate to cut off your hands!" Mariin na sabi ng demonyong ito nang walang bahid ng pagkaawa sa tauhan nya. "Young Master a..ano po ba ang kasalanan ko?" Ang sabi rin nito na hindi maikakaila ang gulat sa ginawa sa kanya. Mabilis kong naglakad para lapitan ang tauhan niyang ito habang kitang-kita ko ang tingin ng demonyong ito sa akin at sa lalaking ito na walang bahid ng simpatya. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko at nilapitan ang tauhan nya pero bago pa man ako makalapit ay agad na nagsalita ang demonyong ito na ikinatigil ko sa anumang gagawin ko. "I'm warning you, try to come closer to him, you'll see how I cut not just his arms but the whole part of his body!" He stated threatening me which makes me stunned. Instead of coming to his servant that still lying on the ground. I walked towards on this demon, he continues walking down the stairs to come in the dining room. Until we finally get to the dining room which makes me stopped as I look at the dining table where the dinner is already prepared. Nakita ko na umupo na ang demonyong ito sa lamesa na ikinalunok ng laway ko dahil alam kong sa sarili ko ay gutom narin ako. Hindi ko na napigilan ang sarili kong umupo sa tapat nya para kumain ng gabihan na ikinagulat ko dahil sa tingin nya sa akin na mukhang hindi inaasahan ang makikita ako sa harapan nya ngayon. "Bakit?" I asked him as I see him still staring at me. "I'm sorry." Ang sabi nya na ikinatigil ko at mas naguluhan pa, lalo na bakit kailangan nyang humingi sa akin ng pasensya? "I shouldn't realize that you are hungry." Sagot nya na ikinatigil ko. Lalo na parang hindi isang kinakatakutang mafia ang nasa harapan ko at kasabay ko pang kumain ngayon. Noong bigla kong maalala ang nangyari sa amin kanina sa study room. Isang hindi inaasahang tingin ang ipinukol ko sa lalaking ito na ikinahinto ko habang ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko sa hiya. Mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya matapos nya akong sulyapan. Samantala, hindi ko mapigilang isipin ang sinabi ko sa kanya kanina sa loob ng study room. Alam kong ang katulad nya ay malabong gawin ang mga sinabi ko pero umaasa ako. Ayaw ko na mayroong masaktan ulit na ibang tao nang dahil sa demonyong lalaking ito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD