ภีมหันมามองแคทที่เล่นมือถืออยู่ แล้วช่วยนภาแก้งานต่อ
“ขนมอะไรเหรอภีม น่าอร่อยจัง นภาลองชิมบ้างได้มั้ย” นภาเห็นภีมกัดขนมกินไปด้วย ดูน่าอร่อย
ภีมเหลือบมองแคท ที่กำลังจ้องมาทางเขาอยู่เหมือนกัน
“ขนมนี่แคทซื้อมาฝากน่ะ” ภีมตอบนภา แล้วเก็บถุงขนมใส่ในลิ้นชักทันที แคทเห็นแบบนั้น จึงก้มลงแชทคุยกับมะปรางต่อ
“น้องแคทนี่น่ารักจัง ช่างเอาใจด้วย ซื้อขนมมาฝากภีมด้วย แต่ทำไมนภาไม่เคยเห็นน้องแคท มาก่อนเลยล่ะ ภีมกับนภาก็รู้จักสนิทสนมกันมาตั้งหลายปี” นภาพูดเน้นเสียงคำว่าสนิทสนม
“น้องแคทเป็นน้องของเพื่อนสนิทผมเอง”
“อ๋อ เป็นน้องเพื่อนนี่เอง” นภาพูดเน้นเสียงตรงคำว่าน้องเพื่อน
“พวกนี้ผมแก้ให้เสร็จแล้ว ที่เหลือนภาเอาไปทำต่อเองนะ” ภีมยื่นเอกสารคืนนภา
“แต่ว่านภายังไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้อยู่เลย”
“ตรงนั้นเอาไว้แก้ทีหลังดีกว่า นภากลับไปแก้แก้ตรงที่ผมแก้ให้เมื่อกี้ก่อน”
“ก็ได้ค่ะ แล้วถ้านภาแก้ตรงนี้
